مشاعره با حرف ی

YeGaNeH · 24/2/24

یاد می‌داری که با من جنگ در سر داشتی؟
رأی، رأیِ توست؛ خواهی جنگ، خواهی آشتی...

- سعدی

moh@mad · 28/2/24

YeGaNeH گفت:
یاد می‌داری که با من جنگ در سر داشتی؟
رأی، رأیِ توست؛ خواهی جنگ، خواهی آشتی...

- سعدی

یار سـ*ـاقی گشت و مطرب هم نوا پرداز شد
چرخ گو ناساز شو چون صحبت ما ساز شد

از تماشای رخت اشکم سبک پرواز شد
افت چشم است چون ایینه خوش پرداز شد

MaRjAn · 2/3/24

moh@mad گفت:
یار سـ*ـاقی گشت و مطرب هم نوا پرداز شد
چرخ گو ناساز شو چون صحبت ما ساز شد

از تماشای رخت اشکم سبک پرواز شد
افت چشم است چون ایینه خوش پرداز شد

یارب دل پاک و جان آگاهم ده
آه شب و گریه سحرگاهم ده

- خواجه عبدالله انصاری

moh@mad · 7/3/24

MaRjAn گفت:
یارب دل پاک و جان آگاهم ده
آه شب و گریه سحرگاهم ده

- خواجه عبدالله انصاری

یار ما را یار بسیارست تا او یار کیست
دل بسی دارد ندانم، زان میان، دلدار کیست

خاک پایش را تصور می‌کند در چشم خویش
هر کسی تا کحل چشم دولت بیدار کیست

ساوجی

MaRjAn · 8/3/24

moh@mad گفت:
یار ما را یار بسیارست تا او یار کیست
دل بسی دارد ندانم، زان میان، دلدار کیست

خاک پایش را تصور می‌کند در چشم خویش
هر کسی تا کحل چشم دولت بیدار کیست

ساوجی

یقوب‌وار وا اسفاها همی زنم
دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست
- مولانا

moh@mad · 13/3/24

MaRjAn گفت:
یقوب‌وار وا اسفاها همی زنم
دیدار خوب یوسف کنعانم آرزوست
- مولانا

یا بیا افتادگان را دست گیر افتاده باش
یا نداری دست دل بردن برو دلداده باش

خامه نقش آفرینت هست لوحی ساده جو
ورنه پیش خامهٔ نقاش لوح ساده باش

MaRjAn · 13/3/24

moh@mad گفت:
یا بیا افتادگان را دست گیر افتاده باش
یا نداری دست دل بردن برو دلداده باش

خامه نقش آفرینت هست لوحی ساده جو
ورنه پیش خامهٔ نقاش لوح ساده باش

یاد باد آنکه حریفان همه با هم بودیم
دوستانی که همه یک دل و محرم بودیم

- کمال‌الدین اسماعیل

moh@mad · 14/3/24

MaRjAn گفت:
یاد باد آنکه حریفان همه با هم بودیم
دوستانی که همه یک دل و محرم بودیم

- کمال‌الدین اسماعیل

یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشاید
رونما جان طلبد تا ندهی رخ ننماید

از وفا نام مبر در بر آن شوخ که با وی
هر چه مهر تو شود بیش جفایش بفزاید

صغیر اصفهانی

MaRjAn · 27/3/24

moh@mad گفت:
یار بی پرده عبث پرده ز عارض نگشاید
رونما جان طلبد تا ندهی رخ ننماید

از وفا نام مبر در بر آن شوخ که با وی
هر چه مهر تو شود بیش جفایش بفزاید

صغیر اصفهانی