مشاعره با حروف انتخابی

moh@mad · 26/10/20

مهتا گفت:
جانم بگیر و صحبت جانانه ام بخش کز جان شکیب هست و ز جانان شکیب نیست

چ

چون شب بشود تاری با این همه بیداری
با عشق همی گویم کای عشق ببر خوابم
چون خواب مرا بیند بگریزد و بنشیند
از من برود آید در شخص دگر خوابم

خ

ronak.a · 26/10/20

moh@mad گفت:
چون شب بشود تاری با این همه بیداری
با عشق همی گویم کای عشق ببر خوابم
چون خواب مرا بیند بگریزد و بنشیند
از من برود آید در شخص دگر خوابم

خ

خورشید در دلم طلوع میکند
کاش چون آینه روشن می شد
دلم از نقش تو و خنده تو
صبحگاهان به تنم می لغزید
گرمی دست نوازنده تو

ر

moh@mad · 26/10/20

ronak.a گفت:
خورشید در دلم طلوع میکند
کاش چون آینه روشن می شد
دلم از نقش تو و خنده تو
صبحگاهان به تنم می لغزید
گرمی دست نوازنده تو

ر

رنج تن دور از تو ای تو راحت جانهای ما
چشم بد دور از تو ای تو دیده بینای ما
عافیت بادا تنت را ای تن تو جان صفت
کم مبادا سایه لطف تو از بالای ما

ز

parädox · 26/10/20

ronak.a گفت:
خورشید در دلم طلوع میکند
کاش چون آینه روشن می شد
دلم از نقش تو و خنده تو
صبحگاهان به تنم می لغزید
گرمی دست نوازنده تو

ر

رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم با دوست بگوییم که او محرم راز است

ظ

ronak.a · 26/10/20

مهتا گفت:
رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم با دوست بگوییم که او محرم راز است

ظ

ظولم دونیاسی یانارکن ده تیلیت قان اولاجاقدیر
وای ...! نه توفان اولاجاقدیر

د

ronak.a · 26/10/20

moh@mad گفت:
رنج تن دور از تو ای تو راحت جانهای ما
چشم بد دور از تو ای تو دیده بینای ما
عافیت بادا تنت را ای تن تو جان صفت
کم مبادا سایه لطف تو از بالای ما

ز

زمــسـتـان پـوسـتـیـن افـزود بـر تـن کـدخـدایـان را
ولـیـکـن پـوسـت خـواهـد کـنـد مـا یـک لا قبایان را

ل

moh@mad · 26/10/20

مهتا گفت:
شب فراق نداند که تا سحر چند است مگر کسي که به زندان عشق در بند است

ژ

ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب داد
وز تگرگ روح پرور مالش عناب داد

پ

parädox · 26/10/20

moh@mad گفت:
ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب داد
وز تگرگ روح پرور مالش عناب داد

پ

پدر، آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل شیشه ای بود که شد باعث ویرانی من

ذ

Goli Pakseresht · 27/10/20

مهتا گفت:
قصر فردوس به پاداش عمل می بخشند
ما که رندیم و گدا دیر مغان مارا بس

یک نفر آمد صدایم کرد و رفت
در قفس بودم، رهایم کرد و رفت

ن

نیست در عالم ز هجران تلخ تر
هر چه خواهی کن و لیک آن نکن

ل

Goli Pakseresht · 27/10/20

مهتا گفت:
پدر، آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل شیشه ای بود که شد باعث ویرانی من

ذ

ذره خاکم و در کوی تو ام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم

ذ

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

اخراج شده

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

اخراج شده

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین