مشاعره با اشعار هوشنگ ابتهاج

Maryam.alef · 16/10/20

*KhatKhati* گفت:
تا تو با منی زمانه با من است
بخت و کام جاودانه با من است

تو از هزاره های دور آمدی
در این درازنای خون فشان
به هر قدم نشان نقش پای توست

*KhatKhati* · 16/10/20

Maryam.alef گفت:
تو از هزاره های دور آمدی
در این درازنای خون فشان
به هر قدم نشان نقش پای توست

تو بخوان نغمه ناخوانده من

ارغوان شاخه همخون جدا مانده من

Maryam.alef · 16/10/20

*KhatKhati* گفت:
تو بخوان نغمه ناخوانده من

ارغوان شاخه همخون جدا مانده من

نفسم میگیرد که هوا هم اینجا زندانی است

هرچه با من اینجاست رنگ باخته است

*KhatKhati* · 16/10/20

Maryam.alef گفت:
نفسم میگیرد که هوا هم اینجا زندانی است

هرچه با من اینجاست رنگ باخته است

تو برافراشته باش‌، شعر خونبار منی
یاد رنگین رفیقانم را بر زبان داشته باش

moh@mad · 17/10/20

*KhatKhati* گفت:
تو برافراشته باش‌، شعر خونبار منی
یاد رنگین رفیقانم را بر زبان داشته باش

شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

ronak.a · 17/10/20

moh@mad گفت:
شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

تنگ غروب و هول بیابان و راه دور
نه پرتو ستاره و نه ناله ی جرس
خونابه گشت دیده ی کارون و زنده رود
ای پیک آشنا برس از ساحل ارس

moh@mad · 17/10/20

ronak.a گفت:
تنگ غروب و هول بیابان و راه دور
نه پرتو ستاره و نه ناله ی جرس
خونابه گشت دیده ی کارون و زنده رود
ای پیک آشنا برس از ساحل ارس

سماع سرد بی غمان خمار ما نمی برد
به سان شعله کاشکی قلندری در آمدی
خوشا هوای آن حریف و آه آتشین او
که هر نفس ز سـ*ـینه اش سمندری در آمدی

*KhatKhati* · 17/10/20

moh@mad گفت:
سماع سرد بی غمان خمار ما نمی برد
به سان شعله کاشکی قلندری در آمدی
خوشا هوای آن حریف و آه آتشین او
که هر نفس ز سـ*ـینه اش سمندری در آمدی

یاد دلنشینت ای امید جان
هر کجا روم روانه با من است
ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه‌ی شبانه با من است

moh@mad · 17/10/20

*KhatKhati* گفت:
یاد دلنشینت ای امید جان
هر کجا روم روانه با من است
ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه‌ی شبانه با من است

ترسم نیایی و آید خاکستر من به سویت
آه از حریقی که بی تو در سـ*ـینه دامن گرفته است

niloofar.H · 17/10/20

moh@mad گفت:
ترسم نیایی و آید خاکستر من به سویت
آه از حریقی که بی تو در سـ*ـینه دامن گرفته است

تنگ غروب و هول بیابان و راه دور
نه پرتو ستاره و نه ناله ی جرس
خونابه گشت دیده ی کارون و زنده رود
ای پیک آشنا برس از ساحل ارس

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی