رمان پروانه‌ها هرگز نمی‌میرند | پرنده سار کاربر انجمن رمان ۹۸

Kallinu · 31/7/19

اندکی که آرام‌تر شدم، به صورتم آب زدم که گریستنم نمایان نشود و به چشم‌هایم دروغ بگویم. کار زن همین بود؛ انکار غم. حالا امشب هم باید در دورهمی فامیل آقا، نقاب لبخند و خوشی به صورت بزنم و عین خیالم نباشد که مادر شوهرم فقط تکه بارم می‌کند.
دیگر به آینه نگاه نیانداختم. از روشویی خارج شدم و به سمت اتاق بازگشتم. رادمهر هم چنان در...

Kallinu · 31/7/19

ورقه‌ها را توی پوشه برگرداندنم و دفتر کلاسی هم در پوشه گذاشتم. دکمه‌اش را هم بستم.
رادمهر گفته بود یک چیزی هم درست کنیم و ببریم. دیروز غذا کتلت درست کردم. امروز...
در کابینت اول را باز کردم. نمی‌دانم چرا وقتی سردرگم می‌ماندم که غذا چی درست کنم، بی‌اراده در کابینت اول را باز می‌کردم. با آن که داخلش فقط حبوبات بسته بندی شده و...

Kallinu · 11/8/19

این شده بود که وسایل اندک آرایشی‌ام، در یک جامدادی آبی، روی میز کامپیوتر جا خوش کرده بودند.
از اتاقم خارج شدم و راه آشپزخانه را در پیش گرفتم. می‌دانستم بی‌بی پس از نماز صبح، می‌خوابد و پس از خواب دلش چای می‌خواهد.
شاید او من را دوست نداشت. شاید او به من بی‌محبتی می‌کرد. گاهی سرم داد می‌کشید. حتی به خاطر این که دختر پدرم هستم...

Kallinu · 11/8/19

-بفرما؟
-اسم آقاتون چیه ناقلا؟!
آن‌ها، آن سوی دنیا، با پسرشان فکر می‌کنند من دوست پسر دارم! و نمی‌دانم دقیقا کی این فکر را در مغزشان کرده!
نمی دانم چرا تمایلی به این کار نداشتم. من اصلا احساسی به جنس مخالفم نداشتم؛ چون پسرها را هم آدم‌هایی می‌دیدم که هیچ تفاوتی با دخترها ندارند. این می‌شد که اصلا میلی به این کار نداشتم.
از...

Kallinu · 11/8/19

دلم سکوتش را نمی‌خواست. ادامه دادم:
-چه طوری؟
به زیرگذر رفتیم.
-یه کم بخند، صحبت کن. نمی‌دونم! این جوری نباش فقط.
اگر می‌گفتم «واسه چی؟»، عصبی می‌شد؟
-واسه چی؟
کلافه شد:
-قرار نیست همه از مشکل ما خبر داشته باشن!
با تعجب رو برگرداندم سمتش که با جدیت و اخم رانندگی می‌کرد. واقعا او فکر می‌کرد ما «مشکل» داریم؟! این اندازه بچه بود؟ دستم را...

Kallinu · 11/8/19

ولی شاید از یک جهت راست می‌گفت که این زندگی، زندگی‌ای نیست که نزدیک به ده سال دوام آورده! ما عملا به مرحله طلاق عاطفی پا گذاشته‌ایم!
طلاق، چه قدر اسمش ترسناک است. طلاق یعنی چی؟ یعنی جدایی؟ وای بر من! جدایی از رادمهر؟ وای!
زودتر پیاده شدم و ماشینش را جلوتر از ساختمان پارک کرد. زمانی که داشت قفل فرمان می‌زد، به سمت در نفرروی آپارتمان...

Kallinu · 11/8/19

قابلمه‌‌ی تفلون خاکستری کوچک را باز دست به دست کردم. سرعت آسانسور که کاهش یافت. رادمهر ظرف را از دستم گرفت. نگاهش کردم و او بی‌نگاه، به جلو هدایتم کرد. من دلم برای این کارهایش هم تنگ می‌شد! این که پس از دعوا و بحث هم، به خود اجازه نمی‌داد که جلوتر از من از دری رد شود.
باز اشک بود که جلوی نگاهم را می‌خواست بگیرد. نرگس و الهه خانم جلوی...

Kallinu · 11/8/19

الهه خانم همه‌مان را به پذیرایی راهنمایی کرد. خانه‌شان دو تا راهروی تنگ داشت. یکی راهروی جلوی در که روبه‌رویش سرویس بهداشتی قرار داشت و دیگری راهروی گوشه‌ی سالن که به دو اتاق خواب راه داشت. پذیرایی هم میان این دو راهرو قرار داشت و آشپزخانه، دقیقا پشت راهرویی که به اتاق‌ها می‌رسید. یک نقشه کاملا ساده و دلنشین؛ اما بزرگ. من خانه‌های این...

Kallinu · 11/8/19

لبخند زدم. غیر مستقیم گفته بود چرا این قدر غریبانه نشسته‌ایم! رادمهر خواست از جا بلند شود که جاوید دستش را گرفت و مانعش شد و رو به من بلند گفت:
-هی، دختر! بیا پیش آقات بشین من هم برم پیش عیالم!
خندیدم و آرام بلند شدم. کنار رادمهر که جای گرفتم، رادمهر دستش را پشت مبل گذاشت. همیشه همین کار را می‌کرد. حتی وقتی کلا کسی کنارش نبود. نرگس هم...

Kallinu · 11/8/19

مانتوی سرمه‌ای‌ام را که نقش و نگار طلایی رنگ کمی دور آستین‌ها و پایین دامنش داشت، صاف کردم و به آشپزخانه رفتم. هلیا بحث آب و هوا را پیش کشیده بود بر این مبنی که امروز خیلی هوا خوب بوده و این پارک دور خیابان بالاتر، خیلی باصفاست.
روسری زرشکی ‌م را که طرح های نقطه‌ای تیره رنگ و مشکی داشت، صاف کردم روی سرم و وارد آشپزخانه شدم.
نمی‌دانی...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین