مشاعره با اشعار خودمون

mahaflaki · 11/7/20

همراه می خوانی مرا، هم درد می دانم تو را
من در خیال هر شبم هامور می نامم تو را

Maryam.ey · 11/7/20

mahaflaki گفت:
همراه می خوانی مرا، هم درد می دانم تو را
من در خیال هر شبم هامور می نامم تو را

این شب قرار نیست زمانی سحر شود...
این قلب تا سحر به مثال تبر شود
این قلب چون تبر که بکوبد به هرچه عشق...
《این راز سر به مهر به عالم سمر شود》

ØMĪĎ · 11/7/20

در پای خار عشقت و در سر هوای تو
از پای تا به سر همه درد از برای تو

Maryam.ey · 11/7/20

ا.جمشیدی گفت:
در پای خار عشقت و در سر هوای تو
از پای تا به سر همه درد از برای تو

وه که نگار من تویی
دار و ندار من تویی
واله و عاشقت منم
صبر و قرار من تویی

mahaflaki · 11/7/20

یک شهر به دیدار تو در حسرت سوخت
بی دیدن تو دیده دلی از سر دوخت

ØMĪĎ · 11/7/20

تیره چون چشمت شده تقدیر ما
خاطراتت حلقه ی زنجیر ما

mahaflaki · 11/7/20

ای که زنجیری به بند این دل دیوانه ای
لامروت تو کلید محبسی جانانه ای

Maryam.ey · 11/7/20

mahaflaki گفت:
ای که زنجیری به بند این دل دیوانه ای
لامروت تو کلید محبسی جانانه ای

یک روز می رسد که ز من یاد می کنی
از غصه پرپر شدنم یکسره فریاد می کنی
افسوس و صد دریغ که تا روز واقعه
پبوسته مرا (خار) قلمداد می کنی!

ØMĪĎ · 11/7/20

یمانی گوهری و در درونم جایگه داری
ولی از اشتباه امد به انگشتم نشان اینجا

mahaflaki · 11/7/20

ابان که رسید، تو فریاد می‌زدی پس کو بهار؟
اما دریغ که ابانم زمستانیست بی شمار

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی