دوبیتی های باباطاهر

MaRjAn · 6/7/23

خوشا آنانکه هر از بر ندانند
نه حرفی وانویسند و نه خوانند
چو مجنون سر نهند اندر بیابان
ازین گو گل روند آهو چرانند

MaRjAn · 6/7/23

خوشا آنانکه تن از جان ندانند
تن و جانی به جز جانان ندانند
بدردش خو گرند سالان و ماهان
بدرد خویشتن درمان ندانند

MaRjAn · 6/7/23

خوشا آنانکه پا از سر ندونند
مثال شعله خشک وتر ندونند
کنشت و کعبه و بتخانه و دیر
سرائی خالی از دلبر ندونند

MaRjAn · 6/7/23

خوشا آنانکه هر شامان ته وینند
سخن با ته گرند با ته نشینند
مو که پایم نبی کایم ته وینم
بشم آنان بوینم که ته وینند

MaRjAn · 6/7/23

خوشا آنان که با ته همنشینند
همیشه با دل خرم نشینند
همین بی رسم عشق و عشقبازی
که گستاخانه آیند و ته بینند

MaRjAn · 6/7/23

لاله کاران دگر لاله مکارید
باغبانان دو دست از گل بدارید
اگر عهد گلان این بو که دیدم
بیخ گل بر کنید و خار بکارید

MaRjAn · 6/7/23

مو آن رندُم که نامُم بی‌ قلندر
نه خان دیرُم نه مان دیرُم نه لنگر
چو روج آیو بگردُم گرد گیتی
چو شو آیو به خشتی وانهُم سر

MaRjAn · 6/7/23

تویی آن شکرین لـ*ـب یاسمین بر
منم آن آتشین دل دیدگان تر
از آن ترسم که در آ*غو*شم آیی
گدازد آتشت بر آب شکر

MaRjAn · 6/7/23

گلش در زیر سنبل سایه پرور
نهال قامتش نخلی است نوبر
زعشق آن گل رعنا همه شب
چو بلبل ناله و افغان برآور

MaRjAn · 6/7/23

دمی بوره بوین حالم ته دلبر
دلم تنگه شبی با مو بسر بر
ته گل بر سر زنی ای نو گل مو
به جای گل زنم مو دست بر سر

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی