دل نوشته فرسوخته | فریان کاربر انجمن رمان ۹۸

فریان · 18/5/24

برادر حرف این و آن را مزن؛ دم فروبند و تماشا کن!
ستارگانش را بنگر که بر چه فرمول‌های فوق بشری به نظم نشسته اند و برایت می رقصند.
درختش را بنگر که چگونه در بر انسانی چون تو تا کمر خم گشته و محصول جان وجودش را پیشکش ات کرده.
حرکات موجودیت وجودیت به دور حلقه جوهری وجودی را بنگر، می رقصند تنها برایت که ببینی و دیوانه شوی!
عالمی در تلاش...

فریان · 19/5/24

وجود است که وجود است که وجود است
هرآنکس و هرآنچیز که مشهود انسان باشد، وجود است.
عشق است که عشق است که عشق است
هرآن وجود که در رتبت والای عقل رود عشق است
عقل است که عقل است که عقل است
هرآن وجودی که در صور ماده نگنجد در بر عقل است
جنون است که جنون است که جنون است
هرآنوقت که عقل در ره ادراک وجودی به در شد آن جنون است
چنین است که چنین...

فریان · 19/5/24

هرآنچه که وجودش خوانند گیر و چونان بسوزان که حتی خاکستری زان باقی نماند!
دگر هیچ وجودی باقی نمانده که لیاقت خاکستر بودن را داشته باشد.
بگرای که دیگر هنگامه خشم است!

فریان · 25/5/24

کیست که ناله های محزون فریان را شنود؟
کیست که فریان را ز گزند فریان بپاید؟
کیست که در آ*غو*شش گیرد و در جهان آتش قلبش خاکسترش سازد؟
کیست که تواند عقلش را در گورستان موجودیت دفن سازد و وجودیت اش را ز دل عالم قلبش برون کشد؟
کیست که تواند با تنها لمس دستانش به نقطه ای رسد که عقل غلط کند؟
کیست که در خود وجودیت این را بیاید که تواند فریان را...

فریان · 26/5/24

فریان چونان اسبی رمیده ماند!
هرآینه تواند هرآنچیزی که به آن دلبسته و از جان و دلش بر صفحه موجودیت نوشته، چنان ازهم بدرد که چیزی زان بر دفتر سیه قلبش باقی نماند.
که دفتر دل حق است و می بایست بر حق نوشته شود!

فریان · 27/5/24

ما سراسر در هیچ احاطه شده ایم.
هیچ هست پس هرچه هیچ است در حقیقت مطلقه همه چیز است.
و آن همه چیز در جز به جز این نیستان حضور دارد.
و جان مرگ است که وسیله وصل وجودات از هیچ به همه است

فریان · 28/5/24

سراسر بانگ و خروش و خشمم
حیران ز عالمی که درش پرت گشته ام
خسته از تمامی جهالت هایم
دیوانه ز تمامی حالاتم
زخم خورده از تیغ خود
هزار شرحه و هزار رویم
ده هزارگان دیدم و رفتم و یک روی بر آنان نزدم
که هرچه بدیدم ز جهان چیزی جز خود ندیدم
که خود را در بطن وجود بدیدم
که هنوز در مرتبطه مفهوم وجود باقی مانده ام
چون گاهی در عین خموشی...

فریان · 29/5/24

گاهی فقط میخواهم بنگرم، که همه آنچه جهانش می نامند می سوزد

فریان · 30/5/24

خواهم مستانه بنالم بر گل رز خویش حتی خارم بزند!

فریان · 30/5/24

خواهم مستانه بنالم بر گل رز خویش حتی خارم بزند
خواهم در برش آتش شوم حتی خامشم کند
خواهم برایش وجود شوم حتی نیستم سازد
خواهم آبادش سازم حتی ویرانم کند
خواهم در آ*غو*شش بسوزم حتی پس بزندم
گر ز من عاقل خواهد من دیوانه ام
ز من آرامش خواهد من یک سر جنونم
آتشم و شورم و عشقی بی پایان بر او
حتی سردی و مرگم خواهد
گر فرنوشم شوی، فریان بودن را بلدم

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین