در حال تایپ رمان سلوان | مبینا زارع کاربر انجمن رمان ۹۸

مبینا زارع · 2/7/24

پارت۲۹

ظاهرا منتظر همین سئوال بود که بی‌درنگ شروع به توضیح دادن کرد:
- آها. بابام گفت نمی‌زارم کنکور هنر بدی ولی یکی از دوستاش بود گفت میبرمت پیش اون تست بدی. حالا امروز عصر قرار بریم. گفت اولین و آخرین فرصتته ولی باید قول بدی که پزشکی رو هم ادامه بدی...

مبینا زارع · 7/7/24

پارت۳۰

سرمای اواخر آذر ماه باعث شده بود پوششی سخت به خود بپوشانم. شادی و خوشحالی در دلم هم سبب شده بود از رنگ‌های تیره بپرهیزم و از رنگ روشنی همچون آبی‌روشن در پوششم استفاده کنم.
خوشحال بودم که آزاد شده بود و در همان لحظه‌های اول...

مبینا زارع · 12/7/24

پارت۳۱

به معنای واقعی کلمه هنگ کرده بودم:
- چی؟
دستانش را روی میز در هم قلاب کرد:
- ببین من از اولم قصدم دوستی و اینا نبوده. از همون روز اولی که دیدمت عاشقت شدم. اینو خودتم خوب می‌دونی.
گیج و حیران گفتم:
- می‌دونم. ولی میگم که... خب... خیلی یهویی...

مبینا زارع · 19/7/24

پارت۳۲

به سرعت از اتاق خارج شد و در را محکم به هم کوبید.
- واقعا در خوبیه که تا حالا خورد نشده.
بغضی کوچک راه گلویم را سد کرد. می‌دانستم هدفش کمک به من است اما نادانسته حقیقت را پتک مانند بر سرم کوبیده بود و این درد داشت. کنارم آمد و دستش را بر شانه‌ام نهاد...

مبینا زارع · 21/7/24

پارت۳۳

وارد شدیم و آرش سلامی به منشی کرد. منشی از جای برخاست و با دستش به دری شیری رنگ اشاره کرد:
- سلام. بفرمایید داخل. آقای دکتر منتظرتونن.
با تقه‌ام به در آن را باز کرد. دستی پشت کمرم نشست و مرا به داخل هدایت کرد.
مردی بلند قامت با مو‌هایی جو گندمی که نشان...

مبینا زارع · 28/7/24

پارت۳۴

بسته‌ی چی؟
- نمی‌دونم بازش نکردم. گذاشتم تو اتاقتون.
سری تکان دادم و بی‌آنکه سئوالی دیگر بپرسم به سمت اتاقم رفتم. در را باز کردم و با دیدن جعبه‌ای مستطیلی شکل استرس بر وجودم هجوم آورد. خود را در اتاق انداختم و در را پشت سرم به هم زدم. با فشردن پلک‌هایم...

مبینا زارع · 4/8/24

پارت۳۵

کم‌کم داشتم نگران نیامدن کیوان می‌شدم؛ می‌دانستم هنوز فرصت است؛ اما دلم می‌خواست هر چه سریع‌تر از راه رسد.
از شر سر‌وصدا‌های سالن به یکی از اتاق‌های بالا پناه بردم تا از حال او آگاه شوم. چند بوق و سپس صدای آرامبخشش در تلفن زنگ خورد:
- جانم تبسم جان...

مبینا زارع · 6/8/24

پارت۳۶

چشمانم گرد شد و با اضطرابی از سر تعجب گفتم:
- فربد زده؟
لبخند ریزی بر چهره‌اش نشاند و گفت:
- بیخیال بابا طوری نشده که. اصلا فدای یه تار موی خانمم.
- شوخی نکن کیوان. میگم فربد زده؟
سکوتش تایید حرفم را می‌رساند. صدای پر از خشم فرید در آن روزی که با من...

مبینا زارع · 11/8/24

پارت۳۷

با دستی که بر روی شانه‌ام قرار گرفت؛ نگاهم در چشمان آرشی که نگاهش حالت حمایت‌گرانه‌ای داشت نشست و با اطمینان لـ*ـب زد:
- برو. پسر خوبیه. نگران نباش من هواتو دارم.
نفس حبس شده‌ام را لرزان بیرون فرستادم و گام‌های لرزانم را یکی پس از دیگری برداشتم. به یکدیگر...

مبینا زارع · 16/8/24

پارت۳۸

چشمانم از هم فاصله گرفت اما هنوز هم جز سیاهی چیزی نمی‌دیدم.
کم‌کم تاری چشمانم بر طرف شد و خود را در اتاقی تنگ و تاریک که تنها منبع نوری آن دریچه‌ای کوچک بر دیوار سمت راست بود دیدم. ناگهان تمام اتفاقات به ذهنم هجوم آوردند و همین باعث شد چشمانِ گرد...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

منتقد آزمایشی + طراح آزمایشی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین