در حال تایپ رمان جاذبه‌ی موهبت (جلد اول مجموعه‌ی روح جادو) | ZaHRa و ☆Z.a.H.r.A کاربران انجمن رمان ۹۸

Z.a.H.r.A☆ · 8/11/23

روبی مادر خانواده که از رعایت نکردن اصول خانواده به خشم می‌آمد، دختر گستاخش را مخاطب قرار داد:
- دیانلا!
دیانلا درحالی‌که آب را در لیوان چوبی لاجرعه سر می‌کشید، پاسخ داد:
- چشم مامان، دیگه با دهن پُر صحبت نمی‌کنم.
سپس دستمال سفید‌رنگ را از دور گردنش آزاد کرد و از پشت میز ناهارخوری بلند شد.
جاسمین تکه‌ای...

ZaHRa · 1/12/23

شنل بلند مشکی رنگش را بر سر کشید، طوری‌که کلاه بزرگ شنل نصف صورتش را پوشانده بود، کیف شانه‌ای قهوه‌ای از پوست گَوَزنش را بر شانه گذاشت و رو به دنیِلا با لبخند مضحکی خیره شد:
- با یکم استراحت نظرت...

Z.a.H.r.A☆ · 11/12/23

از برخورد باد خنک به صورتش احساس خوبی داشت، لبخندی مرموز زد و فریاد کشید:
- دارم میام جیک!
***
از کنار دیواره‌ی غار فاصله گرفت و کیف قهوه‌ای رنگش را محکم‌تر، در دستانش فشرد. قور‌قور ضعیفی از داخل کیف شنیده شد و با یادآوری این‌که دنیلا درون کیف است، آرام زمزمه کرد:
- ببخشید اصلا حواسم به تو نبود!
سپس با...

ZaHRa · 12/2/24

جاسمین زیر چشمی نگاهی به دوست عجیب جیک انداخت و درحالی‌که موهای کوتاه نامرتبش را پشت گوش می‌زد، کیف چرمیش را روی شانه مرتب کرد و با قدم‌هایی محکم و استوار به سمت ته غار به راه افتاد.
صدای آهنگ کفش‌های دخترانه جلوبسته‌ی جاسمین که پاشنه‌ی کوتاهی داشت، در...

Z.a.H.r.A☆ · 15/2/24

دنییِلا با قورقوری که بی‌شباهت به غر زدن نبود حرف او را تایید کرد.
مایک و جیک هردو به سمت رختکن لباس حرکت کردند و با لباس‌های سفید رنگی که مخصوص به آزمایشگاه بود بیرون آمدند. جیک کتابی را از کیف بیرون و آورد و گفت:
- بسیار خب، باید طبق دستورالعمل‌های این کتاب عمل کنیم تا بتونیم خواهرزاده‌ی عزیزم و به حالت...

ZaHRa · 23/2/24

مرد ترسناک انگشت‌های بلند و باریکش را ماهرانه حرکت داد و باعث بلند شدن دنییِلا از روی میز آزمایشگاه شد؛ دنییلا درحالی‌که کوچک و بزرگ می‌شد؛ با بشکن آن مرد عجیب که از بقایای مرده‌ی یک جادوگر شیطانی بود، ناگهان به جسم انسانی‌اش تبدیل شد و با شتاب جسم تپل‌اش بر میز آزمایشگاه کوبیده شد. جادوگر ترسناک درست...

Z.a.H.r.A☆ · 4/4/24

آلبرت نفسش را کلافه بیرون می‌دهد و به چشمان براق جاسمین خیره می‌شود:
- درسته.
جاسمین لبخند بی‌احساسی از کله شقی آلبرت می‌زند؛ آلبرت همیشه همین بود، با این که می‌دانست جوابش چیست ولی بازم تلاشش را می‌کرد، ولی این دلیل نمی‌شد رفتار تکراری‌اش را با او ادامه دهد، نمی‌داند وقتی جاسمین از کسی خسته شود مانند...

ZaHRa · 10/7/24

شهر خفته بود، چراغ‌های انگشت شمار روشن خانه‌ها، خفاشان شهر را از مردم عادی جدا می‌کرد. کوچه‌های عریض و بزرگ محله لینکلن برخلاف روزهای شلوغش شناور در سکوتی آرامش بخش بود و خبری از مردم آزاردهنده لینکلن نبود. حتی چراغ‌های خیابانی بلند و آذین شده هم خواب بودند....

Z.a.H.r.A☆ · دوشنبه در 11:33

آلبرت گلویش را صاف می‌کند و به پنجره‌ی دوم و دایره‌ای اتاق که از شانس خوبش کلاغ با آن برخوردی نداشت، اشاره می‌کند.
- امضای قرارداد روی شیشه چطو...
جاسمین با اشاره‌ی دستش حرف او را قطع می‌کند. با کفش‌های پاشنه‌دارش به سمت او قدم برمی‌دارد و صدای تق‌تق کوتاهی در اتاق ایجاد می‌شود. وئولت‌ها همچنان پشت سر...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر تالار ماورا

سرپرست بخش جهانی دیگر

مدیر تالار ماورا

سرپرست بخش جهانی دیگر

مدیر تالار ماورا

سرپرست بخش جهانی دیگر

مدیر تالار ماورا

سرپرست بخش جهانی دیگر

مدیر تالار ماورا

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین