در حال تایپ رمان ماهیت نهفته | Sajede Khatami کاربر انجمن رمان ۹۸

Sajede Khatami · 26/10/24

پارت دویست و بیست و نه
نگاهش، درون مردمک چشمان لرزانم می‌نگرد؛ نفسی گرفته و ادامه می‌دهد:
- بقیه‌ی همکارام می‌دونن من زن دارم، اما چون تو من رو به من و کارام علاقه‌ای تداشتی، منم گفتم بهتره با هم آشناتون نکنم!
می‌خواهد از آشپزخانه خارج شود که با عقب راندن صندلی از جا بر می‌خیزم:
- ولی الان همه چیز فرق می‌کنه، من، من دوست دارم!
حالا...

Sajede Khatami · 31/10/24

پارت دویست و سی
در لحظه، رنگ نگاهش فرق می‌کند، لبخند از لـ*ـب‌هایش فرار می‌کند، آب دهانش را فرو می‌دهد و قدم به عقب می‌برد.
با ابروهای بالا رفته، به او خیره می‌شوم و او احتمالا برای فرار از نگاه من، سر زیر می‌اندازد؛ دست لای موهایش برده و یک قدم دیگر هم، عقب‌نشینی می‌کند
ابتدا با تعجب نگاهش می‌کنم و سپس قدمی به سویش می‌برم؛ حالا دست روی...

Sajede Khatami · 8/11/24

پارت دویست و سی و یک
نگاه از او دور کرده و از حرص دندان روی هم می‌سایم؛ او نیز بی حرکت همان‌جا مانده است. سکوت میانمان دست و پا می‌زند، اما من برای حرف نزدن، با قلبم در جنگ هستم.
چند دقیقه، در همان حالت، ایستاده و قلب من، هم از انتظار برای آمدنش لَه لَه می‌زند.
اما لحظاتی بعد بالاخره، قلبم به جای من به حرف می‌آید:
- داشتی کجا می‌رفتی؟...

Sajede Khatami · 19/11/24

پارت دویست و سی و دو
خانه رنگ دیگری گرفته است؛ سرمای چند روز قبل، آن‌را وداع گفته و حالا می‌شود، به راحتی فهمید که روح زندگی در آن دمیده است.
روی دیوارهای خانه، طرحی از لبخند پیداست و آفتاب مهر این‌بار از پنجره‌ها، میهمان این خانه می‌شود.
شاید در نظر، تغییر محسوسی مشهود نباشد اما وقتی‌که صدای خنده‌های آزادمان داخل خانه می‌پیچد،...

Sajede Khatami · 8/12/24

پارت دویست و سی و سه
بعد از صرف شام وقتی‌که دستان گرم او شانه‌ام را به حصار خود در آورده و نگاه هردویمان به صفحه‌ی تلویزیون دوخته است؛ صدای آرامش، طنین‌انداز روحم می‌شود:
- برای آخر هفته، یکی از دوستام، مهمونی داره توی باغش!
نگاه بالا کشیده و از گوشه‌ی چشم، به چشمان سیاهِ براقش می‌نگرم:
- خب تو چی گفتی؟
چند لحظه بی حرف نگاهم می‌کند و...

Sajede Khatami · 17/12/24

پارت دویست و سی و چهار
نگاه مرا پنجره اسیر خود می‌کند، هنگامی‌که از پشت شیشه‌های بخار گرفته، او را بدرقه می‌کنم؛ پیش از آن‌که از در حیاط گذر کند نگاه کوتاهی سمت پنجره می‌اندازد و من با دست دوباره بخار را کنار زده و به سختی لبخندی روی لـ*ـب می‌آورم؛ چهره‌اش مشخص نیست و از صدای کوبیده شدن در، می‌فهمم که رفته است.
و رسیدن این آخر هفته‌ی...

Sajede Khatami · 28/12/24

پارت دویست و سی و پنج
یعنی ارمیاست؟ شاید بیشتر از آن‌که جمله‌ی در ذهنم، سوالی باشد، خواهش و یا دعایی‌ست که از خدا می‌خواهم؛ این‌که دلم می‌خواهد، ارمیا به جای رفتن به آن دورهمی، پشت در باشد! یعنی می‌شود از رفتن پشیمان شده باشد؟
و این تنها خواهش قلبم، در آن لحظات است، اما صدای محکمی که در گوشم می‌پیچد، روی خواسته‌ام خط قرمز می‌کشد:
-...

Sajede Khatami · 11/1/25

پارت دویست و سی و شش
و حال از شوق آمدن او، شور و شوق به چهره‌ام بازگشته و لبخندی بزرگ، بوم لـ*ـب‌هایم را نقاشی کرده است!
بردیا با دیدن لبخندم، ابرو بالا می‌اندازد و رو به خانم‌جان زمزمه می‌کند:
- راست می‌گن که زن‌ها موجدات عجیبین، این تا دو دقیقه پیش، کم مونده بود ما رو با لباس قورت بده و حالا... .
شانه بالا انداخته و سر به تاسف تکان...

Sajede Khatami · امروز در 03:56

پارت دویست و سی و هفت
دستان گرم مرد، تنم را قاب می‌گیرد:
- معذرت می‌خوام، تو حال خودم نبودم، فراموش کردم که بهت گفتم میام پیشت!
در سرم هزار سوال است؛ در حال خودش نبود؟ مرا از یاد برده بود؟ چرا؟ یعنی آن‌قدر فکر من، در ذهنش سطحی بود؟
به چشم‌های تیره‌ای که خون راه به سفیدی‌اش برده است، خیره می‌مانم؛ به حال عجیب و رنگ نگاهِ عجیب‌ترش...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین