تک‌بیت‌های برگزیده‌ی صائب تبریزی

MaRjAn · 29/5/23

عیار گفتگوی او نمی‌دانم، همین دانم
که در فریاد آرد بـ*ـو*سه را لبهای خاموشش

MaRjAn · 29/5/23

به آب می‌برد و تشنه باز می‌آرد
هزار تشنه جگر را چه زنخدانش

MaRjAn · 29/5/23

به زور، چهرهٔ خود را شکفته می‌دارم
چو پسته‌ای که کند زخم سنگ خندانش

MaRjAn · 29/5/23

به عزم رفتن از گلزار چون قامت برافرازد
گل از بی طاقتی، چون خار آویزد به دامانش

MaRjAn · 29/5/23

به آه سرد من آن شاخ گل سر در نمی‌آرد
وگرنه هر نسیمی می‌برد از راه بیرونش

MaRjAn · 29/5/23

دل بی طاقتی چون طفل بدخو در بـ*ـغل دارم
که نتوانم به کام هر دو عالم داد تسکینش

MaRjAn · 29/5/23

بازی جنت مخور، کز بهر عبرت بس بود
آنچه آدم دید ازان گندم نمای جو فروش

MaRjAn · 29/5/23

می‌کند سرخوشی گوارا تلخی ایام را
وای برآن کس که می‌آید درین محفل به هوش

MaRjAn · 29/5/23

ساحلی نیست به از شستن دست از جانش
آن که سیلاب ز پی دارد و دریا درپیش

MaRjAn · 29/5/23

آن که در آینه بیتاب شد از طلعت خویش
آه اگر در دل عاشق نگرد صورت خویش

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی