تک‌بیت‌های برگزیده‌ی صائب تبریزی

MaRjAn · 28/5/23

آنچنان کز خط سواد مردمان روشن شود

سرمه گویاتر کند چشم سخنگوی ترا

MaRjAn · 28/5/23

در گشاد کار خود مشکل‌گشایان عاجزند

شانه نتواند گشودن طرهٔ شمشاد را

MaRjAn · 28/5/23

یک ره ای آتش به فریاد سپند من برس

در گره تا چند بندم ناله و فریاد را؟

MaRjAn · 28/5/23

چرخ را آرامگاه عافیت پنداشتم

آشیان کردم تصور، خانهٔ صیاد را

MaRjAn · 28/5/23

دریا بـ*ـغل گشاده به ساحل نهاد روی

دیگر کدام سیل گسسته است بند را؟

MaRjAn · 28/5/23

می زیر دست خود نکند هوشمند را

پروای سیل نیست زمین بلند را

MaRjAn · 28/5/23

یوسف ما ز تهیدستی خلق آگاه است

به چه امید به بازار رساند خود را؟

MaRjAn · 28/5/23

هوشمندی که به هنگامهٔ مستان افتد

مصلحت نیست که هشیار نماید خود را

MaRjAn · 28/5/23

راه خوابیده رسانید به منزل خود را

نرساندی تو گرانجان به در دل خود را

MaRjAn · 28/5/23

نهان از پرده‌های چشم می‌گریم، نه آن شمعم

که سازم نقل مجلس، گریهٔ مستانهٔ خود را

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی