تک‌بیت‌های برگزیده‌ی صائب تبریزی

MaRjAn · 29/5/23

تیشه فرهاد گردیده است هر مو بر تنم
تا ازان معشوق شیرین‌کار دور افتاده‌ام

MaRjAn · 29/5/23

با همه مشکل گشایی خاک باشد رزق من
بر سر ره چون کلید اهل فال افتاده‌ام

MaRjAn · 29/5/23

هیچ کس را دل نمی‌سوزد به من چون آفتاب
گرچه از بام بلند آسمان افتاده‌ام

MaRjAn · 29/5/23

ز سردمهری احباب، در ریاض جهان
تمام برگ سفر چون گل خزان زده‌ام

MaRjAn · 29/5/23

کسی به خاک چو من گوهری نیندازد
به سهواز گره روزگار وا شده‌ام

MaRjAn · 29/5/23

به پای قافله رفتن ز من نمی‌آید
چو آفتاب به تنها روی برآمده‌ام

MaRjAn · 29/5/23

چو بید اگر چه درین باغ بی برآمده‌ام
به عذر بی ثمری سایه گستر آمده‌ام

MaRjAn · 29/5/23

همان به خاک برابر چو نور خورشیدم
اگرچه از همه آفاق بر سر آمده‌ام

MaRjAn · 29/5/23

چون قلم، شد تنگ بر من از سیه‌کاری جهان
نیست جز یک پشت ناخن، دستگاه خنده‌ام

MaRjAn · 29/5/23

بر زمین ناید ز شادی پای من چون گردباد
تا خس و خاشاک هستی را به هم پیچیده‌ام

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی