تک‌بیت‌های برگزیده‌ی صائب تبریزی

MaRjAn · 28/5/23

دل چو شد افسرده، از جسم گرانجان پاره‌ای است

رنگ برگ خویش باشد میوه‌های خام را

MaRjAn · 28/5/23

پای به خواب رفتهٔ کوه تحملم

نتوان به تیغ کرد ز دامن جدا مرا

MaRjAn · 28/5/23

بـ*ـو*سه را در نامه می‌پیچد برای دیگران

آن که می‌دارد دریغ از عاشقان پیغام را

MaRjAn · 28/5/23

ازان چون موی آتش دیده یک دم نیست آرامم

که آتش طلعتان دارند نبض پیچ و تابم را

MaRjAn · 28/5/23

کسی به موی نیاویخته است خرمن گل

غم میان تو دارد به پیچ و تاب مرا

MaRjAn · 28/5/23

جنون به بادیه پرورده چون سراب مرا

سواد شهر بود آیهٔ عذاب مرا

MaRjAn · 28/5/23

به دامان قیامت پاک نتوان کرد خون من

همین جا پاک کن ای سنگدل با خود حسابم را

MaRjAn · 28/5/23

سیاه در دو جهان باد، روی موی سفید!

که همچو صبح گرانسنگ ساخت خواب مرا

MaRjAn · 28/5/23

نیست ممکن راه شبنم را به رنگ و بو زدن

این کشش از عالم بالاست مجذوب مرا

MaRjAn · 28/5/23

درین ستمکده آن شمع تیره روزم من

که انتظار نسیم سحر گداخت مرا

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی