در حال تایپ رمان فرزند ابلیس | FatiShoki کاربر انجمن رمان ۹۸

FatiShoki · 22/2/23

لیلیث با عصبانیت رو به سونیا گفت:
- حتی نمی‌تونی ببینیش؟
به فیلیپ اشاره کرد و منتظر ماند. سونیا با بی‌خیالی نگاهی به تختش انداخت و بعد سرش را به سمت لیلیث برگرداند. با حالتی تأسف‌بار گفت: ...

FatiShoki · 22/2/23

با صدای ابلیس سریع سرش را به سمت عقب برگرداند. این‌بار به شکل پسربچه‌ی کوچک با عروسک خرسی‌‌ای که سر نداشت، ظاهر شده بود و از داخل آتش به سمت لیلیث می‌آمد. چند میلی‌متر مانده بود تا سر پسرکِ لاغر و خونی، از بدنش جدا شود. لیلیث وحشت کرد و به دیواره‌ی کوتاه فواره‌ی پشت سرش تکیه داد. از درون داشت التماس می‌کرد...

FatiShoki · 22/2/23

سونیا روی دیواره‌ی کوتاه و سرامیکی مجسمه‌ی فواره نشست و با اخم به دور و برش نگاه کرد. با دیدن آتش‌های برافروخته در دور تا دورش، با ترس گفت:
- اینها چی‌‌ان لیلیث؟ دیوونه شدی؟! اصلاً اینجا کجاست؟
لیلیث با غرور گفت:...

FatiShoki · 22/2/23

صدای لالایی زیبای یک زن، در آن وقت از شب هولناک بود. لیلیث مبهوت ماند. آخر برای چه باید کسی این وقت شب لالایی بخواند؟ شاید هم زنی بود که برخلاف داستان‌های گفته شده درباره‌ی این قبرستان، گه‌گاهی به کودکش سر میزد.
قبرستان در تاریکی فرو رفته بود و چند تا از تیر چراغ برق‌های...

FatiShoki · 22/2/23

و باز هم گریه‌های عجز‌آورش شروع شد. یک هفته از قتل سونیا گذشته بود و لیلیث اعترافی نکرده بود. یک هفته از شیطان شدنش می‌گذشت و کم‌کم داشت به چشم‌های قرمزش عادت می‌کرد. صدای داد الیزابت همراه با هق‌هقش بالا گرفت:
- وقتی پونزده سالش بود چشم‌هاش آبی شدن و الآن قرمزن! معلوم...

FatiShoki · 22/2/23

مدتی گذشت که لیلیث با صدای ناله‌های خفه‌ی چند نفر، چشم‌هایش را آرام باز کرد. اولین چیزی که به چشمش خورد، لوستر کوچک و مجلل بالای سرش بود؛ مثل لوستر خانه‌ی خودشان بود! الماس‌های مصنوعی آویزان شده از لامپ‌ها، نور پنجره‌‌ی رو به حیاط پشتی را منعکس می‌کرد.
اخمی کرد و دستی به...

FatiShoki · 22/2/23

دست‌های ضعیف و لرزان لیلیث، مچِ دست چاق محمد را گرفت و کمی او را از زمین فاصله داد. کشان‌کشان او را از آشپزخانه بیرون برد. الیزابت و ملیسا با دیدن محمد که بدن چاق و بزرگش روی سرامیک‌های سفید کشیده میشد، پشت چسپ، جیغ‌های خفه‌ای می‌کشیدند. ملیسا پاهایش را به میز و صندلی میزد و الیزابت تلاش می‌کرد صدایش را از...

FatiShoki · 22/2/23

شاخ‌های کوچیک قرمز-مشکیِ روی سرش، به شدت خودنمایی می‌کرد. کمی چرخید و با دیدن بال‌های بزرگ و قرمز روی کمرش، نفس در سـ*ـینه‌اش حبس شد. بال‌های بی‌پَری که شیطانی بودند و رگ‌های بزرگ آن بیرون زده بود. جیغ خیفیفی کشید و گفت:
- یعنی چی؟! این‌ها از کجا اومدن؟...

FatiShoki · 22/2/23

ساختمان دو طبقه که تابلوی اسم آن کج شده بود و آجرهای نمای بیرونی‌اش از رنگ و رو رفته بودند، ساعت چهار و نیم بعد از ظهر، ذوق هرکس را کور می‌کرد. نفسش را بیرون داد و کلافه به سمت در چوبیِ نیمه‌باز هتل رفت؛ تک‌سرفه‌ای کرد و داخل شد.
محفظه‌‌ی کوچک لابی هتل، راه نفس کشیدن را...

FatiShoki · 22/2/23

لیلیث با شنیدن صدا، سرش را بالا گرفت و با تعجب درون آینه را نگاه کرد؛ اما چیزی ندید. فکر کرد توهم زده که باز آن صدا گفت:
- لیلیث! من خیلی ضعیف شدم...نمی‌تونم خودم رو نشون بدم. باید سریع حرفم رو بزنم و برم! خواهش می‌کنم با دقت بهم گوش بده! ...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

ایا سیر رمان شما را به خواندن ادامه رمان جذب می‌کند؟

بله

خیر

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین