در حال تایپ رمان جنگل شیشه‌‌ای | raha.j.m کاربر انجمن رمان ۹۸

raha.j.m · 11/9/21

ماریا آنها را از چند راهروی تودرتو گذراند و دفعه‌ی آخر، در کمال تعجب از آنها خواست که وارد دیوار شوند! اتاق درون دیوار، دقیقا مانند اتاق قبلی بود با این تفاوت که اشیاء داخلش تـخت و وسایل مربوط به خواب نبودند. گوشه‌ی اتاق، میزی مربعی و از جـنس فلز وجود داشت که روی آن، چهار کاسه سوپ به‌همراه قاشق گذاشته...

raha.j.m · 11/9/21

ده دقیقه بعد، ماریا از دیوار وارد اتاق شد. با لحنی کنجکاوانه گفت:
- خب! غذا چطور بود؟
هر چهار نفر قیافه‌ی فلک‌زده‌ای داشتند. باران جواب داد:
- تقریبا خوب بود. تقریبا... خب... خوب بود.
لـبان نارنجی‌رنگ ماریا از هم شکفت. این اولین باری بود که ماریا را انقدر شاد می‌دیدند.
- که اینطور! پس اصلا بدمزه نبود، نه؟...

raha.j.m · 1/10/21

تارا با وحشت عقب‌گرد کرد. دستش را محکم مشت کرد و به در قفل شده‌ی خانه کوبید. معلوم نبود تایسیز و ماریا کجا رفته و چرا او و دوستانش را به حال خودشان، بیرون فرستاده بودند؟!
- هی!
تارا افکارش را مرتب کرد و نگاهش با نگاه آبی‌رنگ ماریا تلاقی شد. مشتش در هوا و جلوی صورت او مانده بود.
ماریا، تارا را کنار زد و مچ...

raha.j.m · 1/10/21

مهسا سرش را به طرفین تکان داد و گفت:
- به خاطر خودشون هم که شده امیدوارم همچین اتفاقی پیش نیاد. بچه‌ها این اتاق چقدر باحاله!
چهار تـخت با فاصله‌ی کمی در کنار هم و گوشه‌ی اتاق قرار داشتند. کف زمین را هم فرش پوشانده بود. فرشی که تمام رنگ‌های دنیا، به‌جز سفید، سیاه و رنگ‌های میان این دو رنگ، در آن گنجانده شده...

raha.j.m · 2/10/21

باران به سمت دوستش برگشت و کتاب را با صدای بلندی بست. رنگش پریده بود. هر لحظه انتظار داشت تایسیز یا ماریا با چشم‌های رنگارنگ مجت‌ها وارد اتاق شوند و هر چهار نفر را به نابودی بکشانند. اگر باران می‌دانست که چنین موجوداتی وجود دارند، هرگز موقع خوردن آن سوپ بدمزه، به مهسا آرامش و دلگرمی نمی‌داد.
احساس می‌کرد...

raha.j.m · 5/10/21

کف دستان تارا با وجود هوای سرد، عرق کرده بودند. قبل از آنکه آفتاب از پشت سرش هل آرامی به او بدهد، با حالتی عصبی گفت:
- شما... شما...
تایسیز گفت:
- ما، چی؟ شما چه فکری با خودتون کردید؟ اگه مجت بودیم انقدر مراقب‌تون بودیم؟
صدایی از پشت سر آفتاب آمد. آفتاب به آرامی نگاه کرد و متوجه شد که ماریا راه برگشت را سد...

raha.j.m · 6/10/21

شنیدن چنین حرف‌هایی از سوی ماریا، مایه آسودگی بود. در سه‌هفته‌ی گذشته که دخترها قصد فرار داشتند، نه تایسیز و نه ماریا زیاد به آنها توجه نشان نمی‌دادند. حتی اغلب ماریا از هر فرصتی برای کنایه زدن و یادآوری فرارشان استفاده می‌کرد. ناگفته نماند که حساسیت‌های باران به رفتار آن‌دو، احتمالا به‌این خاطر بود: هرگز...

raha.j.m · 18/10/21

- یعنی چی که شاید برعکس اسمم باشه؟! تو می‌دونی اگه جادوی من سایه و تاریکی تولید کنه من داغون می‌شم؟! می‌دونی من از تاریکی می‌ترسم؟!
تارا با حالتی تدافعی گفت:
- من فقط احتمال دادم که جادوت مثل باران، با اسمت مرتبط باشه! چیز بدی نگفتم!
آفتاب با هر دو دستش به نرده‌ی پله چسبید و با پرش‌هایی کوتاه، ابراز...

raha.j.m · 19/10/21

باران قبل از نشستن پشت میز فلزی، با اکراه به سوپ نگریست. شاید اگر نمی‌دانست چه مزه‌ای دارد، از ظاهرش تشخیص می‌داد که زرشک و رب‌گوجه خام در آب ریخته‌اند!
قاشق را در دست گرفت و اندکی از سوپ را وارد دهانش کرد... تلخ، ترش و شیرین! ترکیب همه‌شان، بدترین مزه‌ی دنیا را تقدیم‌ات می‌کرد. تایسیز می‌گفت هون‌جت‌ها فقط...

raha.j.m · 22/11/21

دوستان پارت‌های قبلی تاحدودی ویرایش شدن. حتما دوباره به پارت‌های اولیه نگاهی بندازین و اشکالاتش رو بهم بگید. برای بهتر شدن یک اثر، به نظرات خواننده‌ها نیاز هست.

***

...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین