دلنوشته نبشه‌ی روح | Ozan و Saghar کاربران انجمن رمان98

ozan♪ · 6/4/21

سوز باد در اتاقم می‌پیچد و من با بی‌تفاوتی به‌ اطرف، در افقِ افکار تو پرسه می‌زنم
چشمی که بی‌تابانه، منتظر نگاه توست و گوشی که هردم، خواهان صدای توست
بغض نشکسته‌ای در گلو، سـ*ـینه‌ای قلقله‌زنان، منفور می‌کند من را از آسمانِ درخشان با زینتِ ستارگان
مزه‌ی اشک را در کنج لـ*ـب‌هایم می‌چشم
آری، دوری تلخ است
این رنج شیرین را به جان می‌خرم تا زمانی که در آ*غو*شت به سر ببرم

#اوزان_نویس

Saghár✿ · 16/4/21

هیچ چیز مانند او نیست
این‌قدر دقایق را مانند خشت بر سرم نکوبید!
این‌قدر برای پر کردن جای خالی‌اش با جایگزین کردن انسان‌های بیهوده تلاش نکنید
هیچ‌کس برای من، او نمی‌شود!
او فقط برای من یک کلمه نیست
او یک ریتم عاشقانه است
یک جورچین که فقط با من می‌تواند کامل باشد
او یک قالی پرنقش‌ونگار است
یک آسمان پرستاره
یک قمر
یک سیاره
یک دنیا
او همه چیز من است
و من چه راحت بی او
هیچ‌تر از هیچ می‌شوم!

#ساغر_هاشمی_مقدم
#دلنوشته_نبشه‌ی_روح

ozan♪ · 18/4/21

گریستم با شانه‌ی خالی در چلچله‌ی تنهایی
ذکر عشقت هر دم وِردِ قلبم
لیکن افسوس، دوری از من!
از تنگ‌دلی، مثل گلی افسرده و پژمرده‌ام
من با همه‌ی عالم غریبه‌ام
به هر سو نظری کردم، تو را با آن دیدم
می‌بارد نم‌نم؛ رد بـ*ـو*سه‌ی شبنم، روی گونه‌هایم
ای عشق دیرینم! ای گوهر زرینم!
من را نبری از یاد، بی‌تو من می‌میرم!
ذکر عشقت هر دم وِردِ قلبم
لیکن افسوس، دوری از من!

#اوزان_نویس

Saghár✿ · 22/4/21

گریستم آن شب از عمق وجود
سپردم چشمانم را به دواج نوم
و ذهن خود را مسکوت ساختم در رؤیایی بی‌اختتام آ*غو*ش تو
مرا خیالت آن شب سوزان به خاکستر بدل کرد
برای دیدن رویت مرا الزام خفتن کرد
تا کی ملزومیم به مصابرت این امساک عنید؟
تا کجا اسف خوریم به این شب‌های لایتناهی؟
بیا جانانم که جانم بی تو
می‌شود بی‌جان‌ترین افسانه‌ی روی زمین

#ساغر_هاشمی_مقدم
#دلنوشته_نبشه‌ی_روح

ozan♪ · 21/5/21

سپیده ‌دم نفست در روح من آرامشیست همچو قطرات بلورین باران که می‌نشیند آرام بر صفحه‌ی دل دریا
جوهر سخنانت، الهام‌بخش روح و روان است
زیبایی تو ای جانانم، آرایشیست به وسعت دنیا که از جانب حق تعالی نشأت می‌گیرد
صدق نیتت، طعم زلالی و بی‌ریایی می‌دهد

#اوزان_نویس

ozan♪ · 22/5/21

نشسته‌ام در خلوتی مملو از کنایه‌های ساعت و سایه‌های تاریک و خوفناکی که آدم را تا مرز جنون پیش می‌برند
مرور روزهای با هم بودنمان نیش‌خندی زهرآلود می‌پاشد در چهره‌ام
گویی بذری کاشته ولی درو نکرده‌ام
بیش از پیش مات و مبهوت مانده ‌در خود
در تنهایی تو آمدی سراغم، شدی روشنایی این دل بی‌چراغم
دگر بار نمی‌دانم به کجا خیره شوم تا تو را به یاد نیاورم
می‌دانی، در هیاهوی اطرافم بی تو تنها‌ترین فرد آنجایم
همچو کبوتری آزاد اما در قفس بند شیدایی و بی‌نفس

#اوزان_نویس

Saghár✿ · 22/5/21

انسان‌های جماد کی می‌خواهند بفهمند که دوست داشتن ربطی به کنار هم بودن ندارد؟
تعشق می‌تواند فرسنگ‌ها دورتر، در پشت رنگین‌کمان احساس به دنیا بیاید
و ذره‌ذره رشد کند و ثمر دهد
چه بی‌محابا قصد زدن مهر سکوت بر لـ*ـب‌هایمان را دارند
و آتش احساسمان را با خاکستر خموش می‌کنند
این کاغذپرستان کی می‌خواهند دست از افکار پوسیده‌ی خود بردارند؟
کی می‌خواهند به افکار و عقایدشان جامه‌ی زندگی بپوشانند؟
دلم می‌خواهد فریاد برآرم و بگویم:
«ثانیه‌ای دست از دلقک‌بازی خود بردارید!
نقاب سفالی چهره‌هایتان را بشکنید و پرتوی نور حیات‌بخش آفتاب را احساس کنید!»
دلم می‌خواهد با شجاعتی که تو هر دم به جانم تزریق می‌کنی بگویم:
«بفهمید که او بود و نبود من است
تک رز باغ گل عمر من است
من به دنبال او با عقربه‌ها می‌چرخم
من برای دیدن او با جهان می‌جنگم
او فقط سهم این آبادی ویران من است
او همان جوهر و کاسه دوات چشمان من است»
زمزمه‌ی حیات در این آبادی من، تا جان تو و جان من است،
دل به هیچ‌کس مبند!

#دلنوشته_نبشه‌ی_روح
#ساغر_هاشمی_مقدم

ozan♪ · 9/6/21

بدانگاه که لحظه‌ی کوچ کردن خورشید می‌رسد
چنان که خودش را همچون برگ درختان خزان، سمت غروب جلوه می‌دهد و تکلیفش را به اختتام می‌رساند
دل پیچ و خم زلفت را بیشتر در خود ستایش می‌کند و آ*غو*شت را می‌طلبد
تمام تقاضایِ دل و ذهنم آن است تو را شکوه خویشتن سازم
می‌خواهم از نوش لعلت سر بکشم تا با فراخی سر به بالین بنهم

#اوزان_نویس

ozan♪ · 13/6/21

روزت فرخنده باد عشق جانم!
با گرمی بیانت، تابیدی در این قلب بی‌جانم!
بابت تمام لحظاتی که بودی در کنارم، از تو سپاسگزارم!
می‌دانی من بیش از آنچه می‌دانم، تا فراسوی ندانم‌ها دوستت دارم!
حال که می‌بینم تو را در خود دارم، به همین سادگی سخن دلم می‌خواهد بگویم باز دوستت دارم!

بودم شبی لبریز از حسن نگاهت
در قلب من بودی با ناز و نجابت
نظری کردی بر دلم و پنداشتم
می‌بارد از نگاهت هزار بیت قرائت

#اوزان_نویس

Saghár✿ · 20/6/21

شب شد و ماه پریشان‌خاطر است
حال و هوای این روزهایم در همین یک جمله خلاصه می‌شود
نفوس سامان در اطراف محتقن است و باز هم انزوا پای از گلو برنمی‌دارد
گویی همچون تشنه‌ای هستم که به دنبال آب است و جز سراب هیچ نمی‌بیند
سراب‌های به اختتامی که جز تعب هیچ ندارد
به‌راستی که چه زود مرارت جای مسرت را مشحون می‌کند و قصد زهرمار کردن زندگیمان را دارد
سهراب با مباهات می‌گفت:
«تا شقایق هست زندگی باید کرد»
اما آیا خبر از ارغوان فراق سوخته‌ی این سوی ابر داشت؟
آیا می‌دانست که شب و روز ارغوان پیوندخورده‌ی اوست؟
هرگز!
بگو بازم چرا خواب تو را دیدم؟
کجا بودیم؟
چه می‌کردیم؟
بگو بازم که دلتنگی
بگو بازم که شادمانی
بگو هر شب در این خانه
تو هم فکر مرا داری

#دلنوشته_نبشه‌ی_روح
#ساغر_هاشمی_مقدم

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نگارشگر انجمن

سرپرست بخش عمومی

نگارشگر انجمن

سرپرست بخش عمومی

نگارشگر انجمن

نگارشگر انجمن

سرپرست بخش عمومی

نگارشگر انجمن

نگارشگر انجمن

سرپرست بخش عمومی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین