رابـ*ـطه متقابل امیرمؤمنان(ع) و حق

~ROYA~ · 7/8/20

شناخت امیرمؤمنان از مهمترین واجبات الهی است، چرا که پيامبراسلام(ص) فرمود:«مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»

کسی که امام واقعی خودش را نشناسد و بمیرد، مرگ او مانند مرگ بت پرستان روزگار جاهلیت است.[13]

مرگ منهای شناخت امام معصوم، مردن با فرهنگ جاهلیت است. پیامبر بزرگ اسلام(ص) فرمود:«يَا عَلِيُّ مَا عَرَفَ اللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ غَيْرِي وَ غَيْرُكَ؛ وَ مَا عَرَفَكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ غَيْرُ اللَّهِ وَ غَيْرِي»

علی جان! نشناخت خدای متعال را غیر از من و تو، و کسی غیر از من و خدای متعال، تو را نشناخت.[14]

در روایت زیبایی که « قندوزی حنفی» در « ینابیع المودّه» نقل کرده، آمده است: مردی از اهل کوفه در زمان حکومت خلیفه دوم سراغ سلمان، ابوذر و مقداد آمد و از آنان راهنمایی خواست. در پاسخ او گفتند: ملازم کتاب خدا و علی بن ابیطالب باش که او هرگز از کتاب خدا جدا نمی‌شود. ما از رسول‌خدا(ص) شنیدیم که فرمود:

«إِنَّ عَلِيّاً مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَهُ يَدُورُ كَيْفَمَا دَارَ بِهِ فَإِنَّهُ أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ أَوَّلُ مَنْ يُصَافِحُنِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ هُوَ الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ وَ الْفَارُوقُ بَيْنَ الْحَقِّ وَالْبَاطِل ».[15]

باتوجه به این مطلب، یکی از بالاترین نمونه‌های ظلم، در نگاه قرآن کریم، حمله به عدل محض است.

~ROYA~ · 7/8/20

کدام ظلم به بشریت بالاتر و عظیم تر از ظلم کسانی که باعث خانه‌نشینی عدالت محض شدند؟ به قدری اثر شوم این ظلم برای مردم دنیا سنگین تمام‌شد که از آن روز که ریشه این ظلم گذاشته شد، تا امروز که بیش از چهارده قرن می‌گذرد، کسی نتوانسته است خسارت آن را جبران نماید.

امیرمؤمنان(ع)آنچنان با عدالت معیّت داشت، که گویی عدل همان علی و علی همان عدل است. در طول دوران حکومت کوتاه خود آنچنان در عمل، عدالت را به نمایش گذاشت که پس از شهادت آن حضرت مردم دریافتند که با رفتن حضرت عدالت مرده است.

سوده‌همدانی یکی از زنان برجسته‌ای است که علاقه خاصی به امیرمؤمنان(ع) داشت و در جنگ صفین همراه لشکر امام بود، و مردم را در جنگ علیه باطل تشویق می‌کرد.

~ROYA~ · 7/8/20

پس از شهادت امیرمؤمنان(ع) نزد معاویه آمد، معاویه ابتدا او را تهدید به مرگ کرد، او نیز از فرصت استفاده کرد و این دو بیت شعر را فی البداهه سرود:

صَـلَّى الْإِلَهُ عَـلَى رُوحٍ تَضَمَّنَهـَا

قَـبْـرٌ فَـأَصْبَحَ فِيهِ الْعَدْلُ مَـدْفُوناً

درود خدا بر آن پیکری که دربرگرفت آن را قبری که عدل نیز با آن دفن شد.

قَدْ حَالَفَ الْحَقَّ لَا يَبْغِي بِهِ بَدَلًا

فَـصَـارَ بِالْحَقِّ وَ الْإِيمَانِ مَقْرُونا

آن پیکری که با حق و عدالت هم قسم بود، بی‌مانند بود، و با حق و ایمان همچنان همراه بود.

معاویه پرسید: این شعر را در رثای چه کسی سروده‌ای؟ سوده با کمال شجاعت
گفت: به خدا سوگند، در رثای امیرمؤمنان علی بن ابیطالب(ع)[16] و در وصف عدالت و حقانیت او.

~ROYA~ · 7/8/20

آری! بالاترین مصداق ظلم، حمله به امامی است که در دوران کوتاه حکومتش، با تمام مشکلاتی که داشت، جز انعکاس نور عدالت حق نمی‌توان یافت. به همین علت بود که، تا ضربه شمشیر ابن ملجم مرادی بر فرق مبارک حضرت فرود آمد، پس جبرئيل بين آسمان و زمين با صدايى كه ، هر بيدارى شنيد فرياد زد:

«تَهَدَّمَتْ وَ اللَّهِ أَرْكَانُ الْهُدَى »

به خدا سوگند اركان هدايت فرو ريخته شد؛

«وَ انْطَمَسَتْ وَ اللَّهِ نُجُومُ السَّمَاءِ وَ أَعْلَامُ التُّقَى »

به خدا سوگند ستارگان آسمان و نشانه هاى هدايت خاموش شدند؛

«وَ انْفَصَمَتْ وَ اللَّهِ الْعُرْوَةُ الْوُثْقى »

و ريسمان محكم الهى پاره شد

«وَ نَادَى جَبْرَئِيلُ بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ بِصَوْتٍ يَسْمَعُهُ كُلُّ مُسْتَيْقِظٍ».

«قُتِلَ ابْنُ عَمِّ مُحَمَّدٍالْمُصْطَفى » [17]

پسر عموی محمد مصطفی(ص) کشته شد....

~ROYA~ · 7/8/20

[1]. انعام (6): 124.

صافات (37): آیه 83؛ { وَ إِنَّ مِنْ شيعَتِهِ لَإِبْراهيمَ} علامه حلی(م726ق) در کتاب ارزشمند «الفین؛ الفارق بین‌الصدق و المین» می‌نویسد: پس از آنکه خدای متعال ملکوت آسمانها را بر ابراهیم(ع) گشود و آن حضرت عظمت امیرمؤمنان(ع) و خمسه طیبه را دید، این‌چنین از خدای متعال درخواست کرد: اللَّهُمَّ اجْعَلْنِى مِنْ شِيعَةِ امِيرِالْمُؤْمِنِينَ عَلِىِّ بْنِ ابِى طَالِبٍ قَالَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ جَعَلْتُكَ مِنْهُم «پرودگارا! مرا نيز از شيعيان اميرمؤمنان على‌بن‌ابى‌طالب(ع) قرار ده! خداى متعال خطاب كرد: تو را نيز از آنها قرار دادم.» الفین: ترجمه وجدانی، 824.
[3] . بقره(2): 124.

[4]. بقره (2): 124.

[5]. بقره (2): 124.

[6]. لقمان (31): 13.

[7]. هود (11): 46.

[8]. کمال‌الدین و تمام النعمه: 476.

[9]. کتاب « الفین » از کتاب‌های مهم کلامی شیعی است که در موضوع امامت نوشته شده است. علامه حلی (متوفای 726 ق) این کتاب را در مسافرت به منطقه خدابنده، در کرمانشاه نوشته است. در مورد این کتاب، علامه‌حلی در عبارتی عجیب می‌فرماید: «لولا الالفین و زیارة الحسین لهلکتنی الفتاوی» اگر کتاب الفین و زیارت امام‌حسین(ع) نبود، فتواها من را به هلاکت می‌انداخت.

[10]. شرح‌المقاصد: 2/298 و 303.

[11]. انساب‌الاشراف بلاذری(279م): 1/587، العقد الفرید: 2/73؛ الامامه و السیاسة ابن قتیبه: 1/30؛ شرح نهج‌البلاغه‌:20، 147؛ فلک‌النجاة فتح‌الدین حنفی: 121.

[12]. تاریخ طبری: 3/844؛ تاریخ کامل‌ابن اثیر ترجمه روحانی: 907؛ تاریخ خلفا سیوطی: 110.

[13]. اصول کافی: 1/376 و 377؛ صحیح مسلم: 3/1478؛ شرح العقائد النسفیه: 232؛ و شرح المقاصد فی علم الکلام: 2/275.

[14]. مناقب ابن شهر آشوب: 3/ 268 و ارشاد القلوب، دیلمی: 2/210.

[15]. ینابیع الموده: 1/195؛ «همانا در هر حالی علی با حق است و حق با اوست، علی اولین کسی است که به خدا ایمان آورد، و اولین کسی است که در روز قیامت با من مصافحه می‌کند، او صدّیق اکبر و جدا کنندة بین حق و باطل است.».

آن حضرت برای اثبات عدالت، و جبران خسارت‌های عظیمی که بر اثر ظلم حاکمان قبل از خود جامعه را تخریب کرده بود، اقدام به چند کار بسیار مهم کرد که هر کدام نمایش واقعی حکومت عدل علی بود:
* عزل زمامداران و استانداران ظالم

* بازگرداندن اموال اختلاس شده به بیت المال

* تقسیم عادلانة بیت المال

* برابری و آزادی

* نظارت دقیق بر کار مدیران و فرمانداران

* صراحت و قاطعیت

نتیجه این سـ*ـیاست بود که مردم به تصریح حضرت امیر(ع) طعم عدالت اجتماعی را چشیدند آنجا‌که فرمودند: «ما أصْبَحَ بِاْلکُوفَةِ أحَدٌ الاّ ناعِماً، إنَّ أدْناهُمْ مَنْزِلَةً لَیَأکُلُ مِنَ البُرِّ وَ یَجْلِسُ فی الظِّلِّ وَ یَشْرَبَ مِنْ ماءِ الفُراتِ»، یعنی در کوفه همه زندگی مناسب دارند، صاحبان پایین‌ترین شغل‌ها نان گندم می‌خورند، خانه دارند و از آب سالم فرات می‌نوشند. الحیاة: 6/179 چاپ تهران، دفتر نشر و فرهنگ اسلامی، سنه 1380 به نقل از کتاب فضائل الصحابه احمدبن‌جنبل.

[17]. بحارالانوار: 42/280.

~ROYA~ · 7/8/20

دوران با عظمت رسالت و نبوت پیامبر بزرگ اسلام صلی الله علیه و آله در میان دریایی از مصائب و شداید و سختی‌ها و بلاها و طوفان‌های سهمگین اجتماعی، همراه با هشتاد و چند جنگ به حجة الوداع رسید.

در آن برهه طاقت فرسا که هماهنگ با بیست و سه سال زمان بود، رسول بزرگ الهی صلی الله علیه و آله به توفیق حضرت رب الارباب موفّق به ابلاغ تمام واقعیت‌های ظاهری و باطنی اسلام شد.

اکنون از حج برمی‌گردد، تا یکی دو ماه باقیمانده عمر گرانمایه‌اش را سپری کرده به ملاقات حضرت محبوب نائل گردد.

~ROYA~ · 7/8/20

در مرحله اوّل عقل سلیم حکم می‌کند که محصول زحمات طاقت‌فرسایش را که امتی مسلمان و جوان است و هم چنین قرآن مجید را که سرمایه بی‌نظیر عالم ملکوت است بدست کسی بسپارد که هم چون خود او دارای روحی بلند و قلبی سلیم و عقلی فعال و اراده‌ای الهی باشد و در مرحله بعد تمام معارف و آثار شرعی و به خصوص آیات کتاب چنین مسئله مهمی را اقتضا می‌کند، او اگر دست به چنین برنامه بسیار مهمی نزند، امت را پس از خود دچار اختلاف می‌کند و اختلاف، هزاران حادثه و پی‌آمد را به دنبال خود برای امت خواهد آورد و از این رهگذر ضربه‌های جبران ناپذیری به مسؤولیت او متوجه قرآن و جامعه اسلامی خواهد گشت و جامعه او از انحراف مصون نخواهند ماند!

به همین خاطر در راه بازگشت از حجة الوداع غرق در این اندیشه الهی است که در آینده نزدیک که خورشید جهان‌افروز وجودش در پس ابرهای تیره و تار مرگ از دیدگان پنهان خواهد شد، بعد از او چه کسی می‌تواند حافظ این همه قوانین و سنن بوده، اداره کننده و رهبر توده عظیم انسانیت به سوی کمال و رستگاری باشد؟

آیا آن کس که بعد از او با پاک‌ترین سابقه قومی و نژادی و گذشته نیالوده به شرک و گنـ*ـاه، وظیفه تهذیب اخلاق را به عهده خواهد گرفت کیست و شخصی که در میان مردم به حق و عدالت قضاوت خواهد کرد کدام است؟

~ROYA~ · 7/8/20

آیا آن فکر بلندی که از سرچشمه علم الهی سیراب خواهد شد، از آنِ چه کسی است و آن روح قوی و منطق بلیغی که افکار مردم را به خدا و روز جزا سوق خواهد داد و در نشر تعلیمات دین و اعتلای اسلام حقیقی خواهد کوشید به کدام انسان واقعی متعلّق است؟

آیا آن کس که پس از او خواهد توانست آیینه تمام‌نمای او در میان قوم باشد کیست؟

آیا آن عنصر شایسته‌ای که در ارحام و اصلاب پاک پرورش یافته، دارای سرشتی با صفا و روحی تابناک چونان خودش پذیرای حقایق است پیشوای خلق خواهد بود؟

و سرانجام جانشین و خلیفه او کدام انسان کامل است؟

~ROYA~ · 7/8/20

هرچند برای وی از روز روشن آشکارتر است که پس از او سزاوار رهبری و پیشوایی کیست و خوب می‌داند که جامه امامت بر چه اندامی برازنده و رساست، با این حال منتظر فرمان الهی است و چشم به راه رسول پروردگار است که به نص صریح خداوند این موضوع را برای اجتماع مسلمانان آشکار کند.

برای او به سابقه قبلی نزول وحی، مسلم است که پروردگارش در این موضوع مهم او را بلاتکلیف نخواهد گذاشت و برای پرورش درخت برومند و بارآور دین باغبانی کارآزموده و مجرّب و پرورش‌دهنده‌ای شایسته و کاردان انتخاب خواهد کرد، چون می‌داند منصب عالی خلافت همانند مقام شامخ نبوت موهبتی است الهی و خداوند به اقتضای حکمت هر که را شایسته داند برای آن برخواهد گزید و وظیفه مسلمانان را پس از وی در مورد امام و رهبر با نزول وحی معین خواهد کرد.

اینک به ناحیه‌ای نزدیک شده‌اند که «غدیرخم» نام دارد و این جایگاهی است که از آنجا راه اهل مدینه و مصریان و عراقیان از یکدیگر جدا می‌شود.

~ROYA~ · 7/8/20

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هم چنان سرگرم اندیشه‌های خویش است، دل بر مبدأ وحی گمارده و چشم به سوی ملکوت دوخته و با دیدگان جذاب خود که دنیایی از عواطف و بشر دوستی و آثار جهان‌بینی در بردارد، به دامنه ابهام‌آمیز افق خیره می‌نگرد و گویی از مشرق انوار وحی منتظر فرمانی بزرگ و امری خطیر است.

انتظار محمّد چندان نمی‌پاید، خداوند خواسته حبیبش را برآورده آخرین و مهم‌ترین موضوع اساسی اسلام را که پیامبرش مدّت‌هاست چشم به راه اعلام آن از جانب خداست با فرستادن وحی آشکار می‌کند.

در این گیرودار اطرافیان پیامبر صلی الله علیه و آله نیک می‌بینند که ناگهان چهره گردآلود او برافروخته می‌شود، پلک‌هایش را برهم می‌گذارد، سنگینی مخصوصی بر او چیره می‌گردد دانه‌های عرق از پیشانی بلندش فرو می‌چکد و ناگهان چون کوهی در جای خود می‌ایستد و در این حال کلماتی را زیر لـ*ـب زمزمه می‌کند، این حالت نزول وحی است که به محمد دست داده است.

به اشاره او شترش را می‌خوابانند، صدایش کم کم بلند می‌شود، اطرافیانش به خوبی می‌شنوند که این نغمه آسمانی را جبرییل امین فرشته وحی بر او نازل کرده است با لهجه گیرا و محکم خویش تلاوت می‌کند:

[یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیک مِنْ رَبِّک وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یعْصِمُک مِنَ النَّاسِ] «1».

ای پیامبر! آنچه از سوی پروردگارت [درباره ولایت و رهبری علی بن أبی‌طالب امیرالمؤمنین علیه السلام] بر تو نازل شده ابلاغ کن؛ و اگر انجام ندهی پیام خدا را نرسانده‌ای. و خدا تو را از [آسیب و گزند] مردم نگه می‌دارد؛ قطعاً خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

مدیر کل بازنشسته

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین