اشعار علی حسنی بــوساری

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان ۹۸

شاعر شدم از چشمِ تو گاهی بنویسم
شاعر شدم هر قصه بخواهی بنویسم

گیسوی پریشانِ تو را دیدم و آن گاه
بر خود شدم از موی سیاهی بنویسم

در دستِ تو سیبی که مرا وسوسه می‌کرد
از لـ*ـذت بی وصف گناهی بنویسم

ای اسمِ تو آغازگر شعر بخوانم
شاعر شدم از چشمِ تو گاهی بنویسم

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان نویسی

شاعر صدایم می‌زنند از ننگ می‌ترسم
از شعرهای شاعرِ دل‌تنگ می‌ترسم

عمری نشستم پای تو از خویش ترسیدم
از صحبت آیینه‌ها با سنگ می‌ترسم

گیسوی بی پوششِ تو را کابوس می‌بینم
از بیدِ مجنونِ پر از نیرنگ می‌ترسم

تنها سوار‌ِ لشکرِ مویت منم اما
وقتی کلاه انداختی از جنگ می‌ترسم

حرفی بزن. شاید جهانم را برقصانی
از حالِ رخوت بارِ بی آهنگ می‌ترسم

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان

فرقی ندارد زندگی با مرگ
وقتی که شعرم کار دستم داد
دنیا که روزی جای خوبی بود
امروز از چشمانِ من افتاد

تنهای تنها در مسیری گُنگ
پایان این بی راهه جایی نیست
ما توی یک کشتی گرفتاریم
در بینِ ما هم ناخدایی نیست

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان نویسی

نکند غرق شدن توی خیالی باشد
یا به کوتاهی شیرینی خوابی باشد

می‌توان پر زد و در عمقِ نگاهت گم شد
لاجرم نیست که چشمانِ تو آبی باشد

این که تنها تو بخندی به کلامم کافی‌ست
بعد هر جمله نباید که جوابی باشد

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان نویسی

یک دفعه جای این که مرا مبتلا کنی...
بد نیست تا که گوشه‌ی چشمی به ما کنی

برعکسِ میلِ باطنی‌ام دوست دارمت
گاهی خلافِ واقعه باید شنا کنی

جانم به زیر پای تو افتاده، گوش کن
وقتی که نامِ کوچکِ مرا صدا کنی

ای بی وفا چگونه دلت آمده که باز
دریای زیرِ روسری‌ات را رها کنی

آن قدر در خیالِ تو غرقم بعید نیست
من را زِ جمعِ مردمِ تنها جدا کنی

من اشتباه بوده‌ام از دیدِ تو ولی...
ای کاش تا دوباره بخواهی خطا کنی

نفرین نمی‌کنم ولی از این به بعد هم
دیگر برای خلق نباید دعا کنی...

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان نویسی

توی حوضِ زندگی ماهی درون آب نیست
آسمان صاف است، اما ردی از مهتاب نیست

هر سکوتِ مبهمی آبستنِ ناگفته‌هاست
این که ساکت مانده عمری، خصلتِ مرداب نیست

چشم می‌بندم که هم رنگِ سیاهی‌ها شوم
زندگی از پشت عینک آن قدر جذاب نیست

بی خودی دل بستنِ آدم به هر چیزی خطاست
جای عکسِ تار افتاده، درونِ قاب نیست

فرق است بسیار بینِ آدمِ بی خواب با...
هرکسی که امشب از روی لجاجت خواب نیست

عشق یعنی مبتلا بودن، ولی این روزها...
هیچ مجنونی برای لیلی‌اش بی تاب نیست

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان نویسی

غزل که بی تو غزل نیست، مایه‌ی ننگ است
کسی که شعر بگوید همیشه دل تنگ است

بدون عشقِ تو حالم شبیه سربازی‌ست
که بی سلاح و سپر در میانه‌ی جنگ است

گلایه کردنِ تو از منی که ویرانم
فرو نمودنِ میخی به داخل سنگ است

چه قدر زخمِ زبان در کلام موزونت
شبیه یک نت خارج درون آهنگ است

چگونه مایه‌ی دل‌تنگی کسی باشد
همان که اهلِ زمستانِ سردِ بی رنگ است

رهایی از قفس آن قدر هم نمی‌ارزد
چرا که فاصله‌ی ما هزار فرسنگ است

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان نویسی

قدرِ مردی که پناه آورده کنجِ غارها
خسته‌ام از زندگی، از مرگ، از تکرارها

خیره شو در من، نگاهت خوشه خوشه زندگی‌ست
مثل خورشیدی که می‌تابد به شالیزارها

پشتِ لبخندِ ملیحت فتنه برپا می‌کنی
مثل گلبرگی که پنهان گشته زیرش خارها

سهم من از کلِ دنیای بدونِ عشق چیست؟
چیست جز هم صحبتی با سقف، با دیوارها

سوختم، آتش گرفتم روی میز‌ِ کافه‌ها
من خودم را دفن کردم بینِ ته سیگارها

مثل من از نیش حرفِ نارفیقان دور نیست
هر که پرورده درون آستینش مارها

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان نویسی

حالا نشستی روبرویم چای می‌نوشی
من شعر می‌خوانم ولی اصلاً حواست نیست

اما اگر لـ*ـب وا کنی از قبل می‌دانم
که قالب و وزن و ردیفِ شعرهایت چیست

با ضربه‌ی ابیاتِ آخر استکان افتاد
شاید شبیه من که از آن سوی چشمانت

این قطره‌های چای هم پاشیده بر رویت
تا مثل من یک لکه‌ی لنگی به دامانت...

* رهــــــا * · 4/8/20

انجمن رمان نویسی

تو خیالت قدم بزن با من
توی فکرت بگیر دستامُ

جای من عاشقِ خودت باشُ
تا یه ذره بفهمی دنیامُ

من پر از حرف‌های ناگفته
من سکوتی شبیه فریادم

بدجوری دلم پیشت گیره
ولی فکر می‌کنم که آزادم

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

مدير بازنشسته

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین