همگانی شاه بیت | انجمن رمان ۹۸

M O B I N A · 15/10/23

مثلِ آن مردابِ غمگینی که نیلوفر نداشت...
حال من بد بود؛ اما هیچ‌کس باور نداشت!

M O B I N A · 16/10/23

ما کتابِ کهنه‌ای هستیم سر تا پا غلط
خواندنی‌ها را سراسر خوانده‌ایم؛ اما غلط
سال‌ها تدریس می‌کردم خطا را با خطا
سال‌ها تصحیح می‌کردم غلط را با غلط
بی‌خبر بودم دریغا از اصول‌الدینِ عشق
خط غلط، انشا غلط، دانش غلط، تقوی‌ غلط
دین اگر این است.. بی‌دینان زِ ما مومن ترند
این مسلمانیست آخر؟ لا غلط، الا غلط؟
گفتنی‌ها را یکایک هر چه باد و هر چه بود
شیخنا فرمود؛ اما یا خطا شد یا غلط
گفتم از فرطِ غلط‌ها دفترِ دل شد سیاه
گفتم می‌دانم. غلط داریم آخر تا غلط
یا رب از تو مغفرت زیباست از ما اعتراف
یا رب از تو مرحمت می‌زبید و از ما غلط!

M O B I N A · 16/10/23

گاهی گمان نمی‌کنی؛ ولی خوب می‌شود
گاهی نمی‌شود که نمی‌شود که نمی‌شود
گاهی بساطِ عیشِ خودش جور می‌شود
گاهی دِگر تهیه بدستور می‌شود
گه جور می‌شود خود آن بی‌مقدمه
گه با دو صد مقدمه ناجور می‌شود
گاهی هزار دوره دعا بی‌اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نامِ تو می‌شود
گاهی گدایِ گدایی و بخت با تو یار نیست
گاهی تمامِ شهر گدایِ تو می‌شود
گاهی برایِ خنده دلم تنگ می‌شود
گاهی دلم تراشه‌ای از سنگ می‌شود
گاهی تمامِ آبیِ این آسمانِ ما
یک‌باره تیره گشته و بی‌رنگ می‌شود
گاهی نفس به تیزی شمشیر می‌شود
از هر چه زندگیست دلت سیر می‌شود
گاهی به خوای بود؛ جوانیِمان گذشت
گاهی چه زود فرصتمان دیر می‌شود
کاری ندارم کجایی.. چه می‌کنی
بی‌عشق سر مکن که دلت پیر می‌شود!

M O B I N A · 19/10/23

من ایرانی‌ام آرایی‌نژاد
نژادی که بنیانِ ایران نهاد
نژاد نگو، گوهر پارسی
فروزنده آذر پارسی
از آن روزگاران پرداشان
ز ایران زمین کشور باستان
کنون یادگار نمایان منم
نماینده‌ی نام ایران منم
چو ایران زمین زادگاه من است
بر و بوم و خاکش پناه من است
من از مهر ایران زمین زنده‌ام
خداوند آن را پرستنده‌ام
خدایِ خرد، داور مهربان
خداوند زرتشت و اسپنتمان
خدایِ هومن، خدایِ سروش
خداوندِ جان و تن و رای و هوش
من ایرانی‌ام ریشه‌ام پارسی
دل و جان و اندیشه‌ام پارسی
من ایرانی‌ام نام من آفرین...
سرآغار و انجام من آفرین!

M O B I N A · 19/10/23

نشود فاش کسی آن‌چه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه‌رسان من توست
گوش کن با لـ*ـب خاموش سخن می‌گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه‌جا زمزمه عشق نهان من و توست
گو بهار دل و جان باش و خزان باش، ارنه
اِی بسا باغ و بهاران که خزان من و توست
این همه قصه فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست
نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل
هر کجا نامه عشق است نشان من و توست
سایه ز آتشکده ماست فروغ مه و مهر...
وه از این آتش روشن که به جان من و توست!

M O B I N A · 19/10/23

تا زمانی که رسیدن به تو امڪان دارد
زندگی درد قشنگیست که جریان دارد
زندگی درد قشنگیست، به‌ جز شب‌هایش
که بدون تو فقط خواب پریشان دارد
یک نفر نیست تو را قسمت من گرداند؟
کار خیر است؛ گر این شهر مسلمان دارد
خواب بد دیده‌ام.. اِی کاش خدا خیر کند
خواب دیدم که تو رفتی؛ بدنم جان دارد!
شیخ و من هر دو طلبکار بهشتیم؛ ولی
من به تو، او به نماز خودش ایمان دارد
این‌که یک روز مهندس برود در پیِ شعر
سر و سریست که با موی پریشان دارد
من از آن روز که در بند توام فهمیدم
زندگے درد قشنگیست که جریان دارد!

M O B I N A · 19/10/23

چه زیبا می‌گه نیما یوشیج...

کاش تا دل می‌گرفت و می‌شکست.
دوست می‌آمد و کنارش می‌نشست
کاش می‌شد رویِ هر رنگین‌کمان
می‌نوشتم "مهربان با من بمان"
کاش می‌شد قلب‌ها آباد بود...
کینه و غم‌ها به دست باد بود!
کاش می‌شد دل فراموشی نداشت
نم‌نم باران هم آ*غو*شی نداشت
کاش می‌شد کاش‌هایِ زندگی
تا شود در پشت قاب بندگی
کاش می‌شد کاش‌ها مهمان شوند
در میانِ غصه‌ها پنهان شوند
کاش می‌شد آسمان غمگین نبود..
رد پایِ کینه‌ها رنگین نبود!
کاش می‌شد زندگی تکرار داشت..
لااقل تکرار را یک‌بار داشت
ساعتم برعکس می‌چرخید و من..
بر تنم می‌شد گشاد این پیرهن
آن دبستان، کودکی، سرمشق آب
پایِ مادر هم برایم جایِ خواب

خودم برون می‌کردم از دل‌واپسی

دل نمی‌دادم به هر کسی

عمر هستی، خوب و بد بسیار نیست

حیف هرگز قابلِ تکرار نیست!

M O B I N A · 19/10/23

باران که شدى مپرس اين خانه کيست
سقف حرم و مسجد و مي‌خانه يکيست
باران که شدى، پياله‌ها را نشمار
جام و قدح و کاسه و پيمانه يکيست
باران! تو که از پيش خدا میایی
توضيح بده عاقل و فرزانه يکيست...
بر در گه او چون‌که بيفتند به خاک
شير و شتر و پلنگ و پروانه يکيست
با سوره‌ى دل، اگر خدا را خواندى
حمد و فلق و نعره‌ى مستانه يکيست
اين بى‌خردان، خويش، خدا مى‌دانند
اين‌جا سند و قصه و افسانه يکيست
از قدرت حق، هر چه گرفتند به کار
در خلقت حق، رستم و موریانه يکيست
گر درک کنى خودت خدا را بينى
درکش نکنى، کعبه و بتخانه يکیست!

مولانا

M O B I N A · 1/11/23

نه تو آنی که همانی...
نه من آنم که تو دانی!

M O B I N A · 2/11/23

ولی این خداس :))

خودکشی، مرگ قشنگی که به آن دل بستم!
دست کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم..
گاه و بی‌گاه پُر از پنجره‌های خطرم
به سَرم می‌زد این مرتبه حتماً بپرم
گاه و بی‌گاه شقیقه‌ست و تفنگی که منم..
قرص ماهی که تو باشی و پلنگی که منم!
چمدان دست تو و ترس به چشمانِ من است
این غم انگیزترین حالت غمگین شدن است :)

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین