همگانی شاه بیت | انجمن رمان ۹۸

M O B I N A · 13/10/23

مولانا چه زیبا گفت:

- آن شب که دلی بود...
به می‌خانه نشستیم!
آن توبه صدساله به پیمانه شکستیم!
از آتشِ دوزخ نهراسیم...
که آن شب ما توبه شکستیم؛ لی دل نشکستیم!

M O B I N A · 13/10/23

مولانا چه زیبا گفت:

- در این عمری که می‌دانی،
فقط چندی تو مهمانی..
به جان و دل
تو عاشق باش!
رفیقان را مراقب باش!
مراقب باش تو به آنی، دلِ موری نرنجانی.
که در آخر تو می‌مانی..
و مشتی خاک که از آنی!

M O B I N A · 13/10/23

هر چه با هر که کنی، بر تو همان می‌گذرد!
مهربان باش که این عمر گران می‌گذرد
قدر این لحظه بدان، چرخ زمان می‌گذرد
بر لبی گل بنشان، دست فقیری تو بگیر
هر چه با هر که کنی، بر تو همان می‌گذرد
خنده‌کن غنچه‌ی احساس برویان که بهار...
به همین سرعت بسیار جهان می‌گذرد!

M O B I N A · 13/10/23

لـ*ـذت دنیا را کسی برد که هم بخشید و هم پوشید و هم خورد...
هر آن‌کس که کیسه‌‌اش محکم گره خورد؛
خودش مُرد و ثروتش را دیگری برد!

M O B I N A · 15/10/23

چه زیبا گفت حسین پناهی:
احترام گذاشتیم و فکر کردند نمی‌فهمیم!
محبت کردیم، خیال کردند گدایِ محبتیم!
وای به حال این مردم... نه محبت سرشان می‌شود نه توجه!
کنار این مردم... شاد نمی‌شوی!
فقط تنهایی را بیشتر حس می‌کنی :)

M O B I N A · 15/10/23

او صبر خواهد از من..
بختی که من ندارم!
من وصل خواهم از وی..
قصدی که او ندارد!

استاد شهیار

M O B I N A · 15/10/23

تا آب شدم دیدم سراب خود را
دریا که شدم حباب دیدم خود را
آگاه شدم غفلت خود را دیدم
بیدار شدم به خواب دیدم خود را!

حضرات مولانا

M O B I N A · 15/10/23

چه زیبا گفت حضرت مولانا:

- آن‌کس که بداند و بخواهد که بداند
خود را به بلندایِ سعادت برساند
آن‌کس که بداند و بداند که بداند
اسبِ شرف از گنبد گردون بجهاند
آن‌کس که بداند و نداند که بداند
با کوزه‌یِ آب است؛ ولی تشنه بماند
آن‌کس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به مقصد نرساند
آن‌کس که نداند و بخواهد که بداند
در جهل مرکب ابدالدهر بماند

M O B I N A · 15/10/23

بنی آدم ابزار یکدیگرند...
گهی پیچ و مهره، گهی واشرند!
یکی تازیانه، یکی نیش‌ِ مار
یکی قفل زندان، یکی چوبِ دار
یکی دیگران را کند نردبان
یکی می‌کشد بار نامردمان
یکی اَره تا نانِ مردم برد
یکی تیغ تا خونِ مردم خورد
یکی چون قلم خونِ دل می‌خورد
یکی خنجر است و شکم می‌درد
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها در پیِ کسب و کار
خلاصه پر از نفرت و کین و آز
یکی همچو کرکس، یکی چون گراز
و...
تو کز محنت دیگران بی‌غمی
در این عصر نامت نهند آدمی!

M O B I N A · 15/10/23

من درد تو را از دست آسان ندهم
دل بر نکنم زِ دوست تا جان ندهم!
از دوست به یادگاری دردی دارم..
کان درد به صد هزار درمان ندهم!

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

سرپرست بخش فرهنگ و ادب

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین