مشاعره با اشعار فریدون مشیری

paeez81 · 28/6/21

می زند بی تو مرا،
این خاطراتت روز و شب
درد پیگیر من است،
صعب العلاج یعنی همین!

moh@mad · 28/6/21

paeez81 گفت:
می زند بی تو مرا،
این خاطراتت روز و شب
درد پیگیر من است،
صعب العلاج یعنی همین!

نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم

نه کُنی دیگر از آن كوچه گذر هم

بی تو، اما، به چه حالی من از آن كوچه گذشتم

paeez81 · 28/6/21

من به همه چیز این دنیا دیر رسیدم
زمانی که از دست می رفت
و پاهای خسته ام توان دویدن نداشت
چشم می گشودم همه رفته بودند

moh@mad · 28/6/21

paeez81 گفت:
من به همه چیز این دنیا دیر رسیدم
زمانی که از دست می رفت
و پاهای خسته ام توان دویدن نداشت
چشم می گشودم همه رفته بودند

دیدمت آهسته پرسیدمت
خواندمت بر ره گل افشاندمت
آمدی بر بام جان پر زدی
همچو نور بر دیده بنشاندمت

paeez81 · 28/6/21

تو نیستی که ببینی ،

چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاریست

چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست

چگونه جای تو در زندگی سبز است

moh@mad · 28/6/21

paeez81 گفت:
تو نیستی که ببینی ،

چگونه عطر تو در عمق لحظه ها جاریست

چگونه عکس تو در برق شیشه ها پیداست

چگونه جای تو در زندگی سبز است

تا در آ*غو*ش تو راهی داشتم
چون نوشیدنی کهنه شعرم تازه بود
در پناهت برگ وبار من شکفت
تو مرا بردی به شهر یادها

paeez81 · 28/6/21

ای سراپا همه خوبی

تک و تنها به تو می اندیشم

همه وقت

همه جا

من به هر حال که باشم به تو میاندیشم

moh@mad · 28/6/21

paeez81 گفت:
ای سراپا همه خوبی

تک و تنها به تو می اندیشم

همه وقت

همه جا

من به هر حال که باشم به تو میاندیشم

من سکوت خویش را گم کرده‌ام
لاجرم در این هیاهو گم شدم
من که خود افسانه می‌پرداختم
عاقبت افسانه مردم شدم

paeez81 · 28/6/21

مرا از یاد برد آخر، ولی من
بجز او، عالمی را بردم از یاد!

moh@mad · 28/6/21

paeez81 گفت:
مرا از یاد برد آخر، ولی من
بجز او، عالمی را بردم از یاد!

در پناهت برگ وبار من شکفت
تو مرا بردی به شهر یادها
من ندیدم خوش تر از جادوی تو
ای سکوت ای مادر فریادها

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی