مشاعره با حرف س

^~SARA~^ · 18/9/20

سنگ اندر بر بسی دویدیم چو آب
بار همه خار و خس کشیدیم چو آب
آخر به وطن نیارمیدیم چو آب
رفتیم و ز پس باز ندیدم چو آب
خاقانی

سـ*ـینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی
چشم آسایش که دارد از سپهر تیز

ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

حافظ

سر در کف پایت نهم، ای یار یگانه
روزی که درآیی ز درم سرخوش شبانه
در صورت خوبان همه نوریست الهی
از شمع رخت می‌زند آن نور زبانه

اوحدی مراغه ای

سود و سرمایهٔ من گر رود باکی نیست
ای تو عمر من و سرمایهٔ هر سود بیا
مونس جان و دلم بیرخ تو صبری بود
آتشت صبر و قرارم همه بربود بیا

مولانا

ساقیا پیمانه پر کن زانکه صاحب مجلست
آرزو میبخشد و اسرار میدارد نگاه

حافظ

^~SARA~^ · 18/9/20

سرمایه ی عیش، صحبت یاران است
دشواری مرگ، دوری ایشان است
چون در دل خاک نیز یاران جمعند
پس زندگی و مرگ به ما یکسان است

استاد خلیلی

سر برآرید حریفان که سبوئی بزنیم
خواب را رخت بپیچیم و به سوئی بزنیم

شهریار

سحر،کرشمه ی چشمت به خواب می دیدم
زهى مراتب خوابى که بِه ز بیداری ست!

حافظ

سر شوریده ای آورده ام از وادی مجنون
تهی سازید از سنگ ملامت جیب و دامان ها

صائب تبریزی

سر کوه بلند آمد عقابی
نه هیچش ناله ای
نه پیچ و تابی
نشست و سر به سنگی هِشت و جان داد
غروبی بود و غمگین آفتابی

مهدی اخوان ثالث

moh@mad · 3/10/20

سست پیمانا به یک ره دل ز ما برداشتی
آخر ای بدعهد سنگین دل چرا برداشتی
خاطر از مهر کسان برداشتم از بهر تو
چون تو را گشتم تو خود خاطر ز ما برداشتی

سعدی

سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانش
مستانه شد حدیثش پیچیده شد زبانش
گه میفتد از این سو گه میفتد از آن سو
آن کس که سرخوش گردد خود این بود نشانش

مولانا

سـ*ـاقی دمید صبح، علاج خمار کن
خورشید را ز پرده شب آشکار کن
رنگ شکسته میشکند شیشه در جگر
از می خزان چهره ما را بهار کن

صائب تبریزی

^~SARA~^ · 8/10/20

سبحان الله مرا بگوید کس
تامن چه سزای بند سلطانم

مسعود سعد

سایه ی خورشید سواران طلب
رنج خود و راحت یاران طلب

نظامی گنجوی

سراسر جمله عالم پر یتیمیست
یتیمی در عرب چون مصطفی کو؟

سنایی

^~SARA~^ · 8/10/20

سر و بالان شمایم، سر و بالین مرا
تازه دارید به نم، کهوابر نمایید همه

خاقانی

سرتابوت مرا باز گشایید همه
خود ببینید و به دشمن بنمایید همه

خاقانی

سر آن ندارد که براید آفتابی
چه خیال ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی

سعدی

niloofar.H · 7/11/20

سحر،کرشمه ی چشمت به خواب می دیدم
زهى مراتب خوابى که بِه ز بیداری ست!

حافظ

سر شوریده ای آورده ام از وادی مجنون
تهی سازید از سنگ ملامت جیب و دامان ها

صائب تبریزی

ساقیا پیمانه پر کن زانکه صاحب مجلست
آرزو میبخشد و اسرار میدارد نگاه

حافظ

parädox · 8/11/20

سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
چه خیال ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی
سعدی
.......................................................
سر بسته ماند بغض گره خورده در دلم
آن عقده هاي گره گشا در گلو شكست
قيصر امين پور
..........................................................
سيل بر خانه ي من زور چرا مي آرد؟
من كه بي وقت در خانه ي بازي نزدم
صائب تبريزي

moh@mad · 8/11/20

مهتا گفت:
سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
چه خیال ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی
سعدی
.......................................................
سر بسته ماند بغض گره خورده در دلم
آن عقده هاي گره گشا در گلو شكست
قيصر امين پور
..........................................................
سيل بر خانه ي من زور چرا مي آرد؟
من كه بي وقت در خانه ي بازي نزدم
صائب تبريزي

ساقیا می ده که جز می عشق را پدرام نیست
وین دلم را طاقت اندیشهٔ ایام نیست

سنائی

سـ*ـاقی امروز در خمارت بودم
تا شب به خدا در انتظارت بودم
می در ده و از دام جهانم به جهان
امشب چو به روز من شکارت بردم

مولانا

سوختم از آتش دل در میان موج اشک
شوربختی بین که در آ*غو*ش دریا سوختم

رهی

niloofar.H · 12/11/20

سنگ اندر بر بسی دویدیم چو آب
بار همه خار و خس کشیدیم چو آب
آخر به وطن نیارمیدیم چو آب
رفتیم و ز پس باز ندیدم چو آب
خاقانی

سـ*ـینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی
چشم آسایش که دارد از سپهر تیز
ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

حافظ

سر در کف پایت نهم، ای یار یگانه
روزی که درآیی ز درم سرخوش شبانه
در صورت خوبان همه نوریست الهی
از شمع رخت می‌زند آن نور زبانه

اوحدی مراغه ای

moh@mad · 15/11/20

ساقیا می ده که جز می عشق را پدرام نیست
وین دلم را طاقت اندیشهٔ ایام نیست

سنائی

سـ*ـاقی امروز در خمارت بودم
تا شب به خدا در انتظارت بودم
می در ده و از دام جهانم به جهان
امشب چو به روز من شکارت بردم

مولانا

سـ*ـاقی دمید صبح، علاج خمار کن
خورشید را ز پرده شب آشکار کن
رنگ شکسته میشکند شیشه در جگر
از می خزان چهره ما را بهار کن

صائب تبریزی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر نیمه حرفه‌ای

اخراج شده

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین