•~✓جــمـــله‌های به یــاد مانـــدنی✓~•

amir.h.f · 12/9/20

بیش تر کار مردم برعکس است. فکر می کنند با چیزی که می‌خواهند زندگی می کنند. اما در واقع ترس راهنمای آن هاست. یعنی چیزی که نمی‌خواهند.

☆ندای کوهستان

#خالد_حسینی

amir.h.f · 12/9/20

چنان آن‌ها را ترغیب به گذشته و فقر و مرده پرستی و گریه و وافور و توسری می‌کنیم که دست روی دستشان بگذارند و بگویند باید دستی از غیب برون آید و کاری بکند!

☆ توپ مرواری

#صادق_هدایت

amir.h.f · 12/9/20

بعضی ها اصلا به این خاطر به دنیا می آیند که کاری نکنند. من هم یکی از همان‌ها هستم: نه در محیط درس و دانشکده شق القمری کردم و نه در محیط کار و حرفه ام. این است که دیگر انتظار معجزه ای را نمی کشم و نتیجتا هیچوقت هم توی ذوقم نمی خورد!

اگر بشنوید حوادث مهم زندگی من چه چیزهایی هستند حتما تعجب می کنید: مثلا تماشاخانه رفتن دیروزمان، و یا این گفتگوی امروزمان _ خیال نمی کنم هیچ وقت هم حادثه مهم تری برایم اتفاق بیفتد! گمانم سهم من گذشتن از میان دنیاست بدون برخورد کردن با آن و یا اثر گذاشتن بر آن! هیچ نمی دانم که این سرنوشت خوبست یا بد. من نه می میرم و نه عاشق می شوم.

☆ آنسوی حریم فرشتگان

#ادوارد_مورگان_فورستر

amir.h.f · 12/9/20

چقدر ما خنگيم! بيا ميوه ی درختو بخوريم! اونوقت می‌ميريم و می‌فهميم مردن يعنی چيه و ديگه اينقدر از ندونستنش اذيت نمی شيم.

☆ خاطرات آدم و حوا

#مارک_تواین

amir.h.f · 12/9/20

در حافظه هرچه بخواهی هست،

حافظه نوعی داروخانه یا آزمایشگاه شیمی است، که در آن اتفاقی دستت گاه به دارویی آرام‌بخش و گاه به زهری خطرناک می‌رسد!

☆جستجوی زمان از دست رفته

#مارسل_پروست

amir.h.f · 12/9/20

مردم هیچ به آدم کمک نمی کنند،

مردم هیچ گاه آن طور نیستند که آدم درباره شان فکر می کند.

☆ سالار مگس‌ها

#ویلیام_گلدینگ

amir.h.f · 12/9/20

چه توان‌سوز و غم‌انگیز است وقتی انسان نسبت به کسی که دوست می‌دارد کینه پیدا می‌کند.

☆همه می‌میرند

#سیمون_دوبووار

amir.h.f · 12/9/20

اگر ایدئولوژی جای دیدگاه شخصی شما بشیند

شما نیستید که به چیزها نگاه می کنید،

ایدئولوژی است که دارد نگاه می کند.

☆شکوه مرگبار

#فیلیپ_راس

amir.h.f · 12/9/20

زندگی هر آنچه را که می خواستم به من داد و بعد به من فهماند که آن چیز اهمیتی نداشت ...

#ژان_پل_سارتر

amir.h.f · 12/9/20

من سیاره‌ای سراغ دارم که یک اقای سرخ رو در آن است.

او هرگز گلی را بو نکرده است.

هرگز ستاره‌ای را تماشا نکرده است.

هرگز کسی را دوست نداشته است.

هرگز جز جمع زدن اعداد کار دیگری نکرده است. و تمام روز مثل تو تکرار می‌کند: من آدم جدی هستم! من آدم جدی هستم! و باد به غبغب می‌اندازد و به خودش می‌بالد. ولی او آدم نیست.

قارچ است !

☆ شازده كوچولو

#آنتوان_دوسنت_اگزوپری

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین