عاشقانه‌های معصومه صابر

فاطمه نوری · 31/1/21

حفظ کن خنده هایِ مرا
حفظ کن گریه هایِ مرا
هر روز یکی مان دارد فراموشی میگیرد!
تو مرا
من خودم را
تقویم بهار را ...
فراموشی واگیر نداشت!
حفظ کن خنده های مرا
و ذکر کن به گوشِ گلدانِ کوچکت!
شاید
تو مرا
من خودم را
و تقویم بهار را به خاطر آوردیم.
حفظ کن مرا...
[ #معصومه_صابر ]
***
از چراغانی چشمان تو،من جان دارم
بی تو یک نسبت نزدیک به باران دارم
#روشنم از تو و آن منحنی دهانت
من به لبخندِ پر از صبحِ تو ایمان دارم...
[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 4/2/21

در بین غریب و دوست آدم دارند
هر گوشه ی این شهر جهنم دارند
دلگیرم از این جماعتِ تنها و
از آینه هایی که تو را کم دارند...

[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 4/2/21

دانه دانه های ِ باران را نخ می کنم و می اندازم به گردنم
نوشته و نانوشته
گفته و نگفته را از چشم هایت می خوانم
حرفی بزن!
گردنبندی دارم از باران
که هر روز شعر تازه ای برایم می خواند
فقط
به اسم ِ تو که می رسد دست و پایش را گم می کند و اشتباهی می افتد توی ِ چشم های ِ من!
حالا تو بگو!
بهار که بیاید
خطی که گره زدم به ساقه ی نازک ِ توی باغچه
برگ می شود یا پرنده؟!

[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 4/2/21

دریا هم که باشی، گاهی دلتنگ ترینی.
دریا هم که باشی،گاهی غرق میشوی...

نشانی ات را که ندارم
غرق میشوم در خودم.
برایم،نامه ای بنویس و پست کن!
به نشانی دریایی که غرق شد در دلتنگی تو
در خودش!

[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 4/2/21

ابرها را بگذار توی جیب پیراهنت
و آن نقطه هایِ نورانی چشم هایت را پر بده به آسمان!
آنوقت خورشید را صدا بزن سر بر شانه ات بگذارد و بگرید!
می دانی؟!
زندگی آنقدر ها هم طولانی نبود!
پس چطور هزار سال من ادامه ی لبخند ِ توام؟
گاهی باید غم را لمس کرد!
گاهی باید با شادی گریست.
...
یکی بود ، یکی نبود!
گاهی،
غم را صدا بزن
و بخندانش!

[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 4/2/21

شادمانی ام طرحی ست
به لطافت لبخندِ تو
و غم!
آه از غم
آه از اندوه ِ بی پایان
آه از دوری ِ تو ...

[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 4/2/21

غمت قدبلندی میکند
آنقدر که اگر بر نوک پنجه هم بایستم
تا سر ِ شانه هایش هم نیستم!
شب بود.
تو را به خاطر آوردم
و گریستم
چون گریه ی کودکی بی آشنا
میان ِ های و هویِ بازار...
[ #معصومه_صابر ]
***
گریستم
تنهاتر از ابر ِ کوچکی
توی ِ یک قوطی کبریت!
گریستم...
[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 5/2/21

و عشق بال و پر ِ آدمی ست در عالم
فضایِ دل ی عاشق پرنده زارِ خداست...
[ #معصومه_صابر ]
***
تنها
چون ماه در آسمانم!
و خیالِ تو
و خیال ِ خوب ِ تو
و خیالِ خوب ِ غمگین ِ تو
دری ست
به جهانی دیگر
آنجا تو
ماه ی بر آسمانی
تنها...
[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 5/2/21

نمی رسد به تو پیغام و خطی از دلِ من
که نیست نامه رسانی
بغیرِ اشک مرا...

[ #معصومه_صابر ]
***
تمام فانوس های جهان را هم که روشن کنی
شب ، شب است.
آدم
دلش که روشن باشد
تمام شبهای تاریخ را هم طاقت می آوَرَد...

[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 5/2/21

دریا هم که باشی، گاهی دلتنگ ترینی.
دریا هم که باشی،گاهی غرق میشوی...

نشانی ات را که ندارم
غرق میشوم در خودم.
برایم،نامه ای بنویس و پست کن!
به نشانی دریایی که غرق شد در دلتنگی تو
در خودش!

[ #معصومه_صابر ]

عاقبت
"همه"ی ما در خاک خواهیم شد
"همه"ی ما از خاک خواهیم شد
"همه ی ما"...
جز
آن تکه ی نوری که گوشه ی چشمانمان بود، همان دو فانوس ِ کوچک ِ لرزان...
همان روشنی ِ کوچکی
که می دوید گوشه ی قلبمان گاه گاه ِ لبخند و اشک ها...
تمام ِ ما را خاک لمس کرد!
و تنها
آن تکه ی نور است که سوی آسمان می رود...
[ #معصومه_صابر ]

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین