عاشقانه‌های معصومه صابر

فاطمه نوری · 5/2/21

همه چیز را جا گذاشتم
بی کوله و چمدان و کاسه ی آب
بی چشمی پشت ِ سر
همه چیز را جا گذاشتم.
آدم گریه اش میگیرد اما
خوب است آدم یه وقت هایی!
خودش را هم بگذارد و برود...
بدون ِ خیال ِ برگشتن
برود
برود
برود
حتی اگر یادش افتاد
کنار کوله و چمدان و کاسه ی آب
همانجا که چشمی پشت ِ سر نداشت
دلش
جامانده!
من، همه چیز را جا گذاشتم...
[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 5/2/21

عشق می گوید ساکت باش!

نگاه کن بی آنکه ببینی

برگ را عاشق باش

درخت را عاشق باش

نان را عاشق باش

معشوق را عاشق باش

بی آنکه بشماری شان در شمار ِ داشته هایت.

عشق میگوید ساکت باش

و هر روز خودت را در پهلوی خود بگیر

نگاه کن به ذره ذره ی زندگی بی آنکه ببینی!

انگار ایستاده باشی

در حصار۷ ِ خویش

بگذار بیایند و بروند

بگذار پرنده روی شانه ات لانه بسازد

آفتاب در چشم هایت خستگی بگیرد.

عشق میگوید ساکت باش

و مگذار قضاوت ِ چشم ها و دهان ها و گوش ها تو را برنجانند.

عشق رنجیده نمی شود

خود ِ عشق باش

و آمدن ها و رفتن ها را

و گفته ها و نگفته ها را

و زخم ها و مرهم را

تنها عشق باش

که عشق و سکوت،

پاسخِ تمام زندگی ست...

[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 5/2/21

یک فنجان یادت کافی ست
تا باران بند نیاید!
تا صبح، پشت پنجره بنشیند
و انگشتش را
جلوی دهانش بگیرد رو به گنجشک ها
که هیس!!
آرام بگیرید!
اینجا
کسی تویِ فنجانش
ماه را دارد هنوز...
[ #معصومه_صابر ]
***
ذره ذره ی زندگی را نوازش کن
بی طلب ِ نوازشی از جهان!
میگویی چگونه؟؟
:نور شو...
روزهایی ست دریافته ام
عشق ِ حقیقی نور است!
نور شو.

[ #معصومه_صابر ]

فاطمه نوری · 10/2/21

ایران

امروز ستونِ نیازمندی های

تمام روزنامه هایش این بود:

#نیازمندیم_به_خبرهایی_خوب

به مرهم

به دلهایی بدون داغ.

نیازمندیم به اشک های از سر شوق

به دلهره ی اتفاقات خوب

به مهربانی بیشتر.

نیازمندیم به اخباری

با دو خط لبخند...

نیازمندیها...

معصومه صابر

فاطمه نوری · 10/2/21

میگذرد!
چون آفتاب دیروز که رفت
امروز دوباره آمد اما چشم هایش شبیه دیروز نبود!
باور میکنی اینهمه سال آفتاب بتابد و هیچ روزی چشم هایش شبیه ِ روزی دیگر نیست؟؟
باور کن!
باور کن...
می گذرد!
هم روزی که گوشه ی لبهایت به سمت آفتاب زیباترین منحنی عالم را ساخته اند،
هم روزی که نم ِ چشمهایت شبیه هزار آسمان ِ بارانی ست...
میگذرد!
تنها یاد ِ آدم ها می ماند
آنهم نه همه!...
یادی که چه شاد باشد چه غمگین
می شود نم ِ چشم ِ "او" که به خاطر می آورد...
با اینحال دل ِ دیوانه ی من!
حتی
همین روز هم
می گذرد...
می گذرد...
معصومه صابر

فاطمه نوری · 10/2/21

هر آنچه در تلاش است هر لحظه با خودنمایی در چشم ها بدرخشد، انتخابِ من نیست!
دیرگاهی ست هر آنچه برایش سر و دست ها بشکنند ،سمت ِ تماشای چشم و قلبِ من نیست...
فکر میکنم
آنچه در جایگاه خویش باشد به قدر ِ کفایت درخشان و مورد توجه است و تاثیری که "خویش" بودن و صداقت و سادگی بر قلب آدمی می گذارد آنچنان عمیق است
که هرگز از خاطرِ جان نمی رود.
پی ِ قلب ِ خویشتنم
و آرامش درونم را از نبودِ هیجان ِ رقابت ها دارم.
درخشندگی ِ روح از زرق و برق ها جداست.
و سکوت زیباترین کُنج جهان است
برای او که خویش را در هیاهوی جهان جستجو نمی کند.

معصومه صابر

فاطمه نوری · 7/4/21

و هیچکس به ما نگفت
ناگهان خواهیم بود!
از روز ِ نخست
تا همان روز که جوانه ای کوچک
در میان استخوان دنده هایمان ریشه می کند!

آدمی
آه این غم ِ همیشه ناگهان ...

معصومه صابر

فاطمه نوری · 7/4/21

سبزه ها را لمس میکنم
و گره نمیزنم
هیچ چیز را به هیچ چیز!
جز تکه هایِ دلم را
به سبزی خیالم
همان گوشه ای که تویی...

معصومه صابر

فاطمه نوری · 9/4/21

من از زندگی سر می روم
وقتی لبخندت را پرنده ها برایم می آورند.
و جهنم کوچکم
ریز ریز گل می دهد!
زندگی از من سر رفته اما
حالا ک دلتنگ توام.

سهم مرا از زندگی
لبخندی کن
ببند به پای پرنده ای
که این نامه را برایت گریست...

معصومه صابر

فاطمه نوری · 9/4/21

خواب ها
بیداری های ِ روزگاری دگرند!
خواب دیدم
زیر درختان کهن ِ پرتقال بودیم
من و تو
و آسمان
این آرامش ِ بزرگ
ما را به لبخند می نگریست.
خواب ها، بیداری های ِ روزگاری دگرند
و مدت هاست
به تو که فکر میکنم
عطر ِ باغ های کهن ِ پرتقال
مرا می برد به خواب
به بیداری...

معصومه صابر

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین