مشاعره با اشعار سهراب سپهری

. faRiBa . · 25/8/20

Arnosh گفت:
یا که در بیشه دور سیره‌ای پر می‌شوید
یا در آبادی کوزه‌ای پر می‌گردد.
آب را گل نکنیم:
شاید این آب روان، می‌رود پای سپیداری، تا فرو شوید اندوه دلی
دست درویشی شاید، نان خشکیده فرو برده در آب.

به سراغ من اگر می آیید
پشت هیچستانم
پشت هیچستان رگ های هوا پر قاصد هایی است
که خبر می آرند از گل وا شده ی دورترین نقطه ی خاک
پشت هیچستان چتر خواهش باز است
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود
زنگ باران به صدا می آید
آدم اینجا تنهاست
و در این تنهایی سایه ی نارونی تا ابدیت جاریست
به سراغ من اگر می آیید
نرم و آهسته بیا یید
که مبادا ترک بردارد چینی نازک تنهایی

niloofar.H · 25/8/20

یا که در بشه ای دور سیره ای پر می شوید
یا در آبادی کوزه ای پر می گردد
آب را گل نکنیم

. faRiBa . · 25/8/20

niloofar.H گفت:
یا که در بشه ای دور سیره ای پر می شوید
یا در آبادی کوزه ای پر می گردد
آب را گل نکنیم

من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت
پرم از راه، از پل، از رود، از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست

Arnosh · 25/8/20

13f82 گفت:
من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت
پرم از راه، از پل، از رود، از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست

تنهایی من شبیخون حجم ترا پیش‌بینی نمی‌کرد
و خاصیت عشق این است.
کسی نیست،
بیا زندگی را بدزدیم، آن وقت
میان دو دیدار قسمت کنیم…

Alone.wolf · 26/8/20

Arnosh گفت:
تنهایی من شبیخون حجم ترا پیش‌بینی نمی‌کرد
و خاصیت عشق این است.
کسی نیست،
بیا زندگی را بدزدیم، آن وقت
میان دو دیدار قسمت کنیم…

من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت
پرم از راه، از پل، از رود، از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست

moh@mad · 26/8/20

تو به اندازه پروانه شدن زیبایی
کنار تو تنهاتر شده ام
از تو تا اوج تو، زندگی من گسترده است
از من تا من تو گسترده ای
با تو برخوردم

. faRiBa . · 26/8/20

moh@mad گفت:
تو به اندازه پروانه شدن زیبایی
کنار تو تنهاتر شده ام
از تو تا اوج تو، زندگی من گسترده است
از من تا من تو گسترده ای
با تو برخوردم

من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت
پرم از راه، از پل، از رود، از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست

moh@mad · 26/8/20

13f82 گفت:
من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت
پرم از راه، از پل، از رود، از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست

تهی بود نسیمی سیاهی بود و ستاره ای
هستی بود و زمزمه ای لـ*ـب بود و نیایشی
من بود و تویی نماز و محرابی

. faRiBa . · 26/8/20

moh@mad گفت:
تهی بود نسیمی سیاهی بود و ستاره ای
هستی بود و زمزمه ای لـ*ـب بود و نیایشی
من بود و تویی نماز و محرابی

یونجه زاری سر راه

بعد جالیز خیار، بوته‌های گل رنگ

و فراموشی خاک.

لـ*ـب آبی

گیوه‌ها را کندم و نشستم، پاها در آب

«من چه سبزم امروز

و چه اندازه تنم هوشیار است

niloofar.H · 26/8/20

تو را به گرمی یک سیب می‌کند مانوس
و عشق تنها عشق
مرا به وسعت اندوه زندگی‌ها برد
مرا رساند به امکان یک پرنده شدن

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر آزمایشی مجله خبری رمان ۹۸

کاربر نیمه حرفه‌ای

مدیر آزمایشی مجله خبری رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر آزمایشی مجله خبری رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر آزمایشی مجله خبری رمان ۹۸

کاربر نیمه حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین