مشاعره با اشعار حافظ

moh@mad · 5/9/20

یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

* رهــــــا * · 5/9/20

در اندرونِ منِ خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

moh@mad · 6/9/20

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت
سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع
دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت

این چه عیب است بدین بی‌خردی وین چه خطاست

. faRiBa . · 6/9/20

تا درخت دوستی کی بر دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم
گفت و گو آیین درویشی نبود
ورنه با تو ماجراها داشتیم

* رهــــــا * · 6/9/20

من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را

بدم گفتیّ و خرسندم، عفاک الله نکو گفتی
جواب تلخ می‌زیبد لـ*ـب لعل شکرخا را

نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

. faRiBa . · 7/9/20

اي بـی‌خبــر بکــوش کـه صاحب خبــر شوی
تــا راهــــرو نباشی کـی راهـبـر شـوی
در مکتب حقایق پیش ادیـب عشـق
هان اي پسر بکـــوش که روزی پدر شوی
دست از مس وجود چو مردان ره بشوی
تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی…