دل نوشته‌های عاشقانه

haniye anoosha · 25/9/19

آرامشی میخواهم
خلوتی میخواهم
تو باشی و من در کنار هم
تو سکوت کنی و من گوش کنم
و من آرام بگویم تو را دوست دارم و تو گوش کنی و آرام بگویی: من هم!!!
.
.
من دیوانه نیستم
من فقط در خیالم با خیالت بی خیال عالمم.
.

haniye anoosha · 25/9/19

.
ﺁﺳــﻤــﺎﻥ ﺭﺍ ﻣـــــﺮﺧــﺺ ﻣﯽ ﮐـﻨـﻢ
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻫــــــــــــﻭﺍ ﻫﻢ ﻧــﯿﺎﺯﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﺗـــــــــــــــﻮ ﺧــــﻮﺩت ﺭﺍ ﻣﺜـــﻞ ﺁﺳـﻤـــﺎﻥ، ﻣﺜـــﻞ ﻫــــﻮﺍ، ﻣﺜـــﻞ ﻧـــــﻮﺭ ﭘﻬﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﺭﻭﯼ ﻫﻤﻪ ﻟــﺤــﻈﻪ ﻫﺎﯾﻢ…
.
.
دوستت دارم مثل بچه ها
بدون پرسش و پاسخ!!!

haniye anoosha · 25/9/19

من برای داشتن دستهای تو ريسمان نبسته ام، دل بسته ام
همين كه لبخند بر لبهای تو باشد كافيست…
.
.
“تو” کنارم باشى من انقدر میخندم که مبادا خنده ی دیگرى را ببینى
خیره میشوم که مبادا چشمان دیگرى نگاهت را از من بدزد
عمیق تر نفس میکشم که تمام عطرت سهم من باشد
خیالت راحت
من جز آ*غو*ش تو حتى به دیوار هم تکیه نمیکنم…

haniye anoosha · 25/9/19

به ظرفیت یک دریا تو را دوست دارم
به بلندای یک کوه پناهت هستم
و به پهنای آسمان به تو تعلق دارم
ولی بی تکرار
زیرا که تمام این زیبایی ها تنها یک بار و فقط برای تو اتفاق می افتد…

haniye anoosha · 25/9/19

دل نوشته ها

دریافته ام که هر اندازه که بتوانم در رابـ*ـطه ام اصیل تر باشم، آن رابـ*ـطه مفیدتر خواهد بود.

اصیل بودن به این معنا که نیاز دارم تا آنجا که ممکن است از احساسات واقعی خودم آگاه باشم؛ نه اینکه در ظاهر یک نگرش را بروز دهم و در درون خود، آگاهانه و یا نا آگاهانه، حس دیگری داشته باشم.

اصیل بودن همچنین به این معناست که بخواهم حس ها و نگرش هایی را که در درونم وجود دارند، با کلمات و رفتارم ابراز کنم و آشکار سازم.

تنها به این شیوه ارتباط میتواند واقعیت پیدا کند و به نظر میرسد که واقعی بودن، به عنوان نخستین ویژگی یک رابـ*ـطه، از اهمیت بالایی برخوردار است.

haniye anoosha · 25/9/19

فقط با آشکار ساختن واقعیت درونی ام، دیگری هم میتواند در کشف و جستجوی واقعیت درونی خود، موفق شود.

چنین یافته ام که حتی وقتی دیدگاه های من، رضلیت بخش نیستند یا فکر میکنم برای رابـ*ـطه سودمند نیستند، باز هم واقعی بودنشان مهم تر است.

« بخشی از کتاب راه انسان شدن اثر کارل راجرز »

haniye anoosha · 25/9/19

بی امان زندگی خواهم کرد، با تمام وجود.

انسان کارش همین است، زندگی دادن و زندگی کردن.

جمله فاسبیندر را در ذهنم تکرار میکنم، چای میریزم و خانه را برای امروز ترک میکنم، برای روزهایی که در انتظار است.

من وظیفه دارم خوشبخت باشم. همین که به سهم خود کام دیگری را تلخ نکنم، شروع خوشبختیست.

انسان بودن سخت است.

بعد از مرگ وقت کافی برای خواب دارم.

« صابر اَبَر »

haniye anoosha · 25/9/19

حسادت کردم

آنقدر که در خواب بودی، آرام و بی نیاز …

دلم خواست خواب باشم تا تو را در خودم ببرم.

به تو زیباترین را نشان بدهم

تا تو مرا صبح برای همه تعریف کنی …

« صابر اَبَر »

haniye anoosha · 25/9/19

صبر عجیب است.

جانت را قوی میکند

و

کمی از بودنت را میگیرد

اما یک ویژگی عجیب دارد :

روبروی تمام ان هایی که میگویند ایمان وجود ندارد، میشود استاد و گفت :

حالا شروع کن.

« صابر اَبَر »

haniye anoosha · 25/9/19

گاهی اشک میخورم و هوا

و

با شست، انگشتر تعهدم را میچرخانم که مبادا!

روبروی بزرگترین نمایش جهان می ایستم و به تکرار، دست میزنم.

پرده بزرگی که مدام کنار است و بازیگران بی قطع می آفرینند.

زندگی …

« صابر اَبَر »

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر نیمه حرفه‌ای

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین