رمان سراب رد پای تو | مریم علیخانی کاربر انجمن رمان 98

maryamalikhani · 19/8/18

دوباره دروغ گفتم. آسمان ریسمان بافتم و تا آن جا که می‌شد، با احساس یک دختر بازی کردم و دروغ ها و توهماتی را که زاده ذهنم بود، در زرورقی رنگین پیچاندم و به خوردش دادم. بی شک از این به بعد ماهی یک بار برای گرفتن فال قهوه به نزدم خواهد آمد. نه تنها خودش بلکه تمام اطرافیان زود باورش هم مشتری ثابتم خواهند شد...

maryamalikhani · 19/8/18

ورق های پاسور روی زمین را با دست بهم ریختم و پا به فرار گذاشتم. چنان جیغ بنفشی کشیدم که گوش خودم سوت کشید. مانی دور تا دور خانه را دنبالم دوید. چنان محکم مرا در بـ*ـغل گرفته بود و دستش را روی دهانم فشار می‌داد که برای نجاتم از آن وضعیت تنها راه چاره همان گاز گرفتن کف دستش بود و بس. مانی فورا خودش را عقب کشید...

maryamalikhani · 19/8/18

علي خودش را از ميان جمعيتي كه براي سوا كردن آنها جمع شده بودند بيرون كشيد و به اميد نزديك شد و خواست تا مشت گره خورده اش را حواله اميد كند كه او ساعدش را بين زمين و هوا محكم با دست گرفت و فرياد زد:
- علي آقا دنيا هنوز انقدر هركي به هركي نشده كه دست روي رفيقت بلند كني!
يكي از پسرهاي محله با سينه اش، عليِ...

maryamalikhani · 21/8/18

تمام بدنم درد مي‌كرد و جايي در تنم باقي نمانده بود كه آثار كبودي و كوفتگي نداشته باشد. يك روز كامل در آن انباري نمور و تاريك زنداني شده بودم و همان جا روي زمين خوابم برده بود. با زحمت از جا بلند شدم و لامپ بالاي سرم را روشن كردم. به محض روشن شدن لامپ سوسكي با سرعت از كنار پايم گريخت و به زير كارتن‌هايي كه...

maryamalikhani · 21/8/18

دلهره عجيبي داشتم. روي تخته سنگي كنار جوي آب كوچه باغ نشستم و نگاهي به ساعت مچي‌ام انداختم. مطمئن بودم كه اميد حتما طبق عادت هر روزه سري به كوچه باغ خواهد زد. كمر خم كردم و نگاهي به سر كوچه كه با انبوهي از درختان پوشيده شده بود انداختم. به جز صداي شُرُشر آبي كه از موتورخانه به جوهاي پهن منتهي به باغ‌ها...

maryamalikhani · 21/8/18

سمت انباري رفتم و زري در را به رويم قفل زد. نگاه مظلومانه اميد از خاطرم نمي‌رفت و با يادآوري‌اش قلبم پاره پاره مي‌شد. پهلويم به خاطر مشت و لگدهايي كه از علي خورده بودم بد جوري درد مي‌كرد. با وجود اينكه بسيار گريسته بودم اما هنوز چيزي مثل يك بغض كهنه راه گلويم را بسته بود. ديروز اميد با آنكه مي‌توانست از...

maryamalikhani · 21/8/18

از صدای هوار مادرم دستم را روی گوشم گذاشتم و گوشه آشپزخانه روی زانو چنبرک زدم و در خودم مچاله شدم.
- غلط کردی تو که بالای حرف علی حرف بزنی، من بابات نیستم که کلاه بی غیرتی بذارم سرم. خیر سرم دو رکعت نماز می‌خونم، جلسه قرآن میرم، همینم مونده که در و همسایه بگن به جا این کارا برو دخترت رو جمع کن!
نگاه تندی...

maryamalikhani · 21/8/18

از نگاه‌های چندش آور و خنده‌های ساختگی و مسخره پری خانم که اعصابم را علاقه‌مند می‌کرد کلافه شده بودم. غلام با آن کت و شلوار سفیدش درست رو به رویم چهار زانو نشسته بود و چشم از من برنمی‌داشت. ملیحه هم با آنکه شکمش بزرگ شده بود و حتما ماه‌های آخر بارداری‌اش را سپری می‌کرد ساکت بود و فقط گاهی در تایید صحبت دیگران...

maryamalikhani · 21/8/18

پشت در اتاق سي سي يو با چشمان گريان و مضطرب ايستاده بودم و دعا مي‌كردم تا دكتر خبر سلامت پدرم را به ما بدهد. علي روي نيمكت فلزي سالن انتظار نشسته بود و پا روي پا انداخته بود و با پا روي زمين ضرب گرفته بود. مادرم اشكش را با گوشه چادرش پاك كرد و سراسيمه سمت دكتر سفيد پوشي كه از اتاق سي سي يو بيرون آمد دويد...

maryamalikhani · 21/8/18

حاج یوسف حبه قند درشتی را گوشه دهانش گذاشت و همان طور که با سر و صدا آن را می‌جوید جرعه‌ای از چایش را سر کشید و گفت:
- چاییت رو بخور تا با هم بریم پیش سید، توکل به خدا تا ببینیم اوستا کریم چی می‌خواد.
لبخند رضایت آمیز بر لبانم نشست.
- خدا خیرت بده حاجی!
در بزرگ و آبی رنگ مسجد باز بود و سید در کتابخانه...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین