رمان سراب رد پای تو | مریم علیخانی کاربر انجمن رمان 98

maryamalikhani · 20/1/19

مانده‌ام چرا تمام تلاش‌هایم برای زندگی کردن جواب معکوس می‌دهد و هربار دست خالی و شکسته‌تر به اجبار، زندگی را زندگی می‌کنم! پدرم روی زمین خوابیده است و هنوز دستش را از روی قلبش برنداشته. زری و امیر مشغول جر و بحث هستند و مادرم دامن‌دامن اشک می‌ریزد و با مشت به سـ*ـینه‌اش می‌کوبد و نفرینم می‌کند! کنار پدرم...

maryamalikhani · 20/1/19

خودم را روی صندلی مدیریت آرایشگاه رها و یک آهنگ را از لیست پخش لپ‌تاپ آرزو پلی می‌کنم؛ سیگاری آتش می‌زنم و مشغول کام گرفتن از آن می‌شوم.
آرزو از پشت پارتیشن‌های جدا کننده آشپزخانه و سالن سرک می‌کشد؛ حالم را که می‌بیند دو لیوان چای می‌ریزد و به سمتم می‌آید.
- لیلی جان بیا با هم یه چایی بخوریم حال و هوات...

maryamalikhani · 20/1/19

روزنامه به دست روی صندلی‌های رنگ و رو رفته پزشک قانونی نشسته‌ام و کاغذ روزنامه را در دست می‌فشارم. صدای مردی از داخل سردخانه لرزه بر اندامم می‌اندازد. حالا پاهایم بیشتر از دست‌های استخوانی‌ام می‌لرزد؛ دستم را به دیوار عمود می‌کنم و با فشاری که کف دستم به دیوار وارد می‌کند خودم را به جلو می‌کشم. اتاق تاریک...

maryamalikhani · 20/1/19

چند بار در سالن خالی خانه عشق پوشالی‌ام بالا و پایین می‌روم و به داخل اتاق خواب سرک می‌کشم. با وجود آنکه مانی رسماً ترکم کرده است و با وجود آن آبروریزی که خانواده‌اش در حضور همه اعضای خانواده‌ام به راه انداخته‌اند دیگر هیچ امیدی به بازگشتش ندارم؛ اما خاطرات این خانه را به هیچ طریقی نمی‌توانم از ذهنم بیرون...

maryamalikhani · 20/1/19

گردنبند چرمی یادگار امیر حسین را از گردن بیرون می‌آورم؛ بو*س*ه‌ای به قرآن کوچک درونش می‌زنم؛ آن را در زیپ‌پشتی چمدانم می‌گذارم و از لابه‌لای لباس‌های زمستانی موجود در چمدان طوقی را که از مادام گرفته بودم و در میان لباس‌هایم جا ساز کرده بودم بیرون می‌کشم؛ آن برگردن می‌آوریزم و آن را زیر لباسم پنهان می‌کنم...

maryamalikhani · 20/1/19

دیگر ترسی از کابوس‌های وحشتناک شبانه ندارم. زندگی‌ام سخت می‌گذرد اما با همه وجودم می‌کوشم تا پسرهایم چیزی از این سختی نصیبشان نشود.کاسبی همچنان در آرایشگاه کساد است. مشکلات خانوادگی آرزو تمام وقتش را پر کرده و عملا همان چند مشتری هم که گاه‌ و بی‌گاه به آرایشگاه روجوع می‌کنند کارشان به دست آهو راه می‌افتد...

maryamalikhani · 20/1/19

- مانی تو رو خدا این‌جوری نکن قلقلکم میاد!
مانی از خنده ریسه می‌رود و پر طاووس بلندی را که در دست دارد دوباره دایره‌وار کف پاهایم می‌کشد.
- واقعا قلقلکت میاد؟ خیلی حال میده که!
پاهایم را روی هم تکان می‌دهم و آن‌ها را جمع می‌کنم. آنقدر خندیده‌ام که از گوشه چشمم اشک روان شده.
- دیونه نکن... ضعف کردم!
مانی...

maryamalikhani · 20/1/19

روی صندلی دادگاه در خودم مچاله می‌شوم؛ نمی‌دانم حکم قاضی چیست ولی خیلی چیزها برایم روشن شده است.
از آن زمان که سر و کله حمیدرضا و خانواده‌اش به زندگی‌ام باز شد، آرامش و خوشبختی‌ام مثل دو اسیر کت بسته درگوشه‌ای دور زندانی شدند! امید که چشم هایش را به رویم بست...

maryamalikhani · 20/1/19

گاهی اوقات، تمام عمرت را می‎دوی تا به حقیقت برسی اما وقتی به آن می‌رسی دلت می‌خواهد همه چیز را وارونه ببینی! وقتی صفحات زندگی‌ام را ورق می‌زنم می‌بینم صفحه به صفحه‌اش پر است از حماقت های جسورانه من! اعتمادهای بی‌دلیل و کورکورانه‌ام و دلبستگی نسنجیده‌ام که تمام هستی‌ام را یک جا به یغما برد و حالا این من...

maryamalikhani · 20/1/19

* ده سال بعد *

- مامان… مامان… کیانوش هنوز نیومده خونه؟
نگاهی به ساعت قدی گوشه هال می‌اندازم و با لبخند کیاوش را که در حال عوض کردن لباس هایش است نگاه می‌کنم....

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

دوستدار انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین