مشاعره با حرف ک

-FãTéMęH- · 10/6/24

YeGaNeH گفت:
کوه غم بودم ولی در چهره‌ام لبخند بود
دختری آسوده اما این دلم در بند بود
هر که من را دید گفتش خوشبحالت ای جوان
در جوانی پیر گشتم، خنده‌ها ترفند بود
یک خزان عاشق شدم در مهرماهی آتشین
چشمِ او هم ظاهراً از دیدنم خرسند بود
آمدم بر خود که دیدم شاعر چشمش شدم
منبع الهامِ اشعارم همان دلبند بود
رفتی اما دلبرم این رسم مجنون‌ها نبود
رفتنت در فصل سردِ مُردنم، اسفند بود

- زهرا عسگری

که من، مرآت نور ذوالجلالم
عروس پردهٔ بزم وصالم

پروین اعتصامی

MēLįKąღ · 10/6/24

-FãTéMęH- گفت:
که من، مرآت نور ذوالجلالم
عروس پردهٔ بزم وصالم

پروین اعتصامی

کس نیست که افتادهٔ آن زلفِ دوتا نیست
در رهگذرِ کیست که دامی ز بلا نیست

-FãTéMęH- · 11/6/24

MēLįKąღ گفت:
کس نیست که افتادهٔ آن زلفِ دوتا نیست
در رهگذرِ کیست که دامی ز بلا نیست

کس دل نمی‌دهد به حبیبی که بی‌وفاست
اول حبیب من به خدا بی‌وفا نبود

- شهریار

moh@mad · 13/6/24

-FãTéMęH- گفت:
کس دل نمی‌دهد به حبیبی که بی‌وفاست
اول حبیب من به خدا بی‌وفا نبود

- شهریار

کجاست منزل آن کوچ کرده تا برویم
چو بادش از پی و چون برقش از قفا برویم

چو باز مرغ دل ما هوای او دارد
ضرورتست که چون مرغ در هوا برویم

اوحدی

-FãTéMęH- · 18/6/24

moh@mad گفت:
کجاست منزل آن کوچ کرده تا برویم
چو بادش از پی و چون برقش از قفا برویم

چو باز مرغ دل ما هوای او دارد
ضرورتست که چون مرغ در هوا برویم

اوحدی

کنون با بار پیری آرزومندم که برگردم
به دنبال جوانی کوره راه زندگانی را

- شهریار

moh@mad · 19/6/24

-FãTéMęH- گفت:
کنون با بار پیری آرزومندم که برگردم
به دنبال جوانی کوره راه زندگانی را

- شهریار

کی اهل دل به کام خود از دوستان برند
تا کارشان به جان نرسد کی ز جان برند

از ما برید یار به اندک حکایتی
چندان نبود این که ز هم دوستان برند

وحشی بافقی

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 07:00

moh@mad گفت:
کی اهل دل به کام خود از دوستان برند
تا کارشان به جان نرسد کی ز جان برند

از ما برید یار به اندک حکایتی
چندان نبود این که ز هم دوستان برند

وحشی بافقی

کار پاکان را قیاس از خود مگیر گر چه ماند در نبشتن شیر شیر

مولوی

MēLįKąღ · چهارشنبه در 08:51

کلک مشکین تو روزی که زما یاد کند
ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 12:44

MēLįKąღ گفت:
کلک مشکین تو روزی که زما یاد کند
ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

کنون که بر کفِ گل جامِ بادهٔ صاف است
به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است

moh@mad · چهارشنبه در 15:17

-FãTéMęH- گفت:
کنون که بر کفِ گل جامِ بادهٔ صاف است
به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است

کار دل رندان بلا دیده بود عشق
ای زاهد مغرور تو این کار چه دانی

نادیده ز خاک ره او کحل بصیرت
با بی بصری لـ*ـذت دیدار چه دانی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ویژه انجمن

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ویژه انجمن

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین