اشعار شهریار

Moubina · 18/1/23

moh@mad گفت:
نفسی داشتم و ناله و شیون کردم
بی تو با مرگ عجب کشمکشی من کردم

گرچه بگداختی از آتش حسرت دل من
لیک من هم به صبوری دل از آهن کردم

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران وای به حال دگران

matieh · 18/1/23

ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست
که تاب و طاقت آن سرخوشی و خمارم نیست

moh@mad · 19/1/23

matieh گفت:
ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست
که تاب و طاقت آن سرخوشی و خمارم نیست

تا دهن بسته‌ام از نوش‌لبان می‌برم آزار
من اگر روزه بگیرم رطب آید سر بازار

تا بهار است دری از قفس من نگشاید
وقتی این در بگشاید که گلی نیست به گلزار

matieh · 19/1/23

راه خداپرستی ازین دلشکستگی است
اقلیم خودپرستی از آن راه دیگر است

moh@mad · 19/1/23

matieh گفت:
راه خداپرستی ازین دلشکستگی است
اقلیم خودپرستی از آن راه دیگر است

تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم
خون دل میخورم و چشم نظر بازم جام
جرمم این است که صاحبدل و صاحبنظرم

matieh · 20/1/23

مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یارب
فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا

moh@mad · 23/1/23

matieh گفت:
مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یارب
فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا

اگر که شبرو عشقی چراغ ماهت بس
ستاره چشم و چراغ شب سیاهت بس
گرت به مردم چشم اهتزار قبله نماست
به ارزیابی صد کعبه یک نگاهت بس

matieh · 23/1/23

سنین عمر به هفتاد می‌رسد ما را
خدای من که به فریاد می‌رسد ما را
گرفتم آنکه جهانی به یاد ما بودند
دگر چه فایده از یاد میرسد ما را

moh@mad · 24/1/23

matieh گفت:
سنین عمر به هفتاد می‌رسد ما را
خدای من که به فریاد می‌رسد ما را
گرفتم آنکه جهانی به یاد ما بودند
دگر چه فایده از یاد میرسد ما را

اشکش چکید و دیگرش آن آبرو نبود
از آب رفته هیچ نشانی به جو نبود

مژگان کشید رشته به سوزن ولی چه سود
دیگر به چاک سـ*ـینه مجال رفو نبود

Moubina · 25/1/23

moh@mad گفت:
اشکش چکید و دیگرش آن آبرو نبود
از آب رفته هیچ نشانی به جو نبود

مژگان کشید رشته به سوزن ولی چه سود
دیگر به چاک سـ*ـینه مجال رفو نبود

دیوانه و دلبسته اقبال خودت باش
سرگرم خودت عاشق احوال خودت باش

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی