مشاعره با حرف ح

moh@mad · 4/5/20

حسرت مرغ اسیری کُشدم کز دامی
کرده پرواز به کنج قفسی افتاده است

طبیب اصفهانی

حاشا که به عالم از تو خوشتر یاریست
یا خوبتر از دیدن رویت کاریست
اندر دو جهان دلبر و یارم تو بسی
هم پرتو تست هر کجا دلداریست

مولانا

حریف عشق تو بودم چو ماه نو بودی
کنون که ماه تمامی نظـر دریغ مدار

حافظ

Delنواز · 14/5/20

حافظا خلد برین خانه موروث من است
اندر این منزل ویرانه نشیمن چه کنم
***
حافظ خام طمع شرمی ازین قصه بدار
عملت چیست که فردوس برین می خواهی
***
حالی خیال وصلت خوش می‌دهد فریبم
تا خود چه نقش بازد این صورت خیالی
***
حب دنیا هست رأس هر خطا
از خطا کی می شود ایمان عطا

moh@mad · 14/5/20

حسرت مرغ اسیری کُشدم کز دامی
کرده پرواز به کنج قفسی افتاده است

طبیب اصفهانی

حیف آیدم که پای همی بر زمین نهی
کاین پای ، لایق است که بر چشم ما رود
سعدی به در نمیکنی از سر هوای دوست
در پات لازم است که خار جفا رود

سعدی

حاشا که به عالم از تو خوشتر یاریست
یا خوبتر از دیدن رویت کاریست
اندر دو جهان دلبر و یارم تو بسی
هم پرتو تست هر کجا دلداریست

مولانا

~ZaHrA~ · 31/8/20

حال ما بی آن مه زیبا، مپرس

آنچ رفت از عشق او برما،مپرس

خون دل می بین و با کس دم مزن

وز نگار شنگ سر غوغا،مپرس

مولانا

حسرت مرغ اسیری کُشدم کز دامی

کرده پرواز به کنج قفسی افتاده است

طبیب اصفهانی

حال شبهای مرا

همچو منی داند و بس...

تو چه دانی که

شبِ سوختگان چون گذرد ؟

مولانا

حیف آیدم که پای همی بر زمین نهی
کاین پای ، لایق است که بر چشم ما رود
سعدی به در نمیکنی از سر هوای دوست
در پات لازم است که خار جفا رود
سعدی

حمامی را بگو گرت هست صواب

امشب تو بخسب و تون گرمابه متاب

تا من به سحرگهان بیایم به شتاب

از دل کنمش آتش وز دیده پر آب

مهستي گنجوی

حاشا که به عالم از تو خوشتر یاریست

یا خوبتر از دیدن رویت کاریست

اندر دو جهان دلبر و یارم تو بسی

هم پرتو تست هر کجا دلداریست

مولانا

حلقه ی دام گرفتاری دهن وا کردنست

ماهی لـ*ـب بسته را قلاب نتواند گرفت

صائب تبریزی

ronak.a · 31/8/20

حـدیـث قـصـه سـهـراب و نـوشداروی او

فـسـانـه نـیـسـت کـز اجـداد میرسد ما را
***
حـجـابـی نـیـسـت در طـور تـجلی لیکن اینش هست
کــه مــحــرم جـز شـبـان وادی ایـمـن نـخـواهـد شـد
***
حــریــف بــزم شــراب تــو شــهــریــار نـبـاشـد
مـگـر شـبـی بـه غـلـامـی بـکـف ایـاغ تـو گیرم
***
حــریــفــی بــا تـمـسـخـر گـفـت زاری شـهـریـارا بـس
کــه مــیــگــیــرنــد در شــهـر و دیـار مـا گـدایـان را
***
حـیـف نـای فـرشـتـگـانـم نـیست
تــا کــنــم ســاز دل هــم آوازت
***
حـافـظـا چـشـمـه اشـراق تـو جـاویـدانی است
تـا ابـد آب از ایـن چـشـمـه روان خـواهـد بود
***
حـیـف از نـثـار گوهر اشک ای عروس بخت
بــا روی زشــت زیــور گــوهــر نــکـو نـبـود
***
حــراج عــشــق وتــاراج جــوانـی وحـشـت پـیـری
در ایـن هـنگامه من کاری که کردم یاد او کردم
***

شهریار

moh@mad · 31/8/20

حاصل ما ز زلف و عارض اوست
اشک چون خون و چشم چون خانی

اوحدی

حاصل خواجه قیل و قالی بود
نقش خواجه شد و خیالش ماند

شاه نعمت الله ولی

حسودان به پیغمبر هاشمی
ببستند از اینگونه بس افترا

ملک الشعرای بهار

niloofar.H · 7/11/20

حال دنیا را چو پرسیدم من از فرزانه ای
گفت یا ابریست یا برقیست یا افسانه ای
گفتم آنها که دل براونهند گو باز چیست؟
گفت یا کورند یا کرند یا دیوانه ای

حلاج بر سر دار این نکته خوش سرایید
از شافعی نپرسید امثال این مسائل

حسب حالی ننوشتیم و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند

moh@mad · 8/11/20

niloofar.H گفت:
حال دنیا را چو پرسیدم من از فرزانه ای
گفت یا ابریست یا برقیست یا افسانه ای
گفتم آنها که دل براونهند گو باز چیست؟
گفت یا کورند یا کرند یا دیوانه ای

حلاج بر سر دار این نکته خوش سرایید
از شافعی نپرسید امثال این مسائل

حسب حالی ننوشتیم و شد ایامی چند
محرمی کو که فرستم به تو پیغامی چند

حال ما بی آن مه زیبا، مپرس
آنچ رفت از عشق او برما،مپرس
خون دل می بین و با کس دم مزن
وز نگار شنگ سر غوغا،مپرس

مولانا

حال شبهای مرا همچو منی داند و بس
تو چه دانی که شبِ سوختگان چون گذرد

مولانا

حق ندارم به کسی از تو شکایت بکنم
داستانی که دروغ است روایت بکنم
شکل بوییدن تو با دل من کاری کرد
که به یک شاخه گل سرخ حسادت بکنم

niloofar.H · 12/11/20

حقا که با عقوبت دوزخ برابر است
رفتن بپایمردی همسایه در بهشت

حکایت شب هجران نه آن حکایت حال است
که شمه ای زبیانش به صد رساله برآید

حضور گر همی خواهی از او غایب نشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و احملها

Ryhwn · 16/1/21

حال ما بی آن مه زیبا، مپرس
آنچ رفت از عشق او برما،مپرس
خون دل می بین و با کس دم مزن
وز نگار شنگ سر غوغا،مپرس
مولانا
***
حسرت مرغ اسیری کُشدم کز دامی
کرده پرواز به کنج قفسی افتاده است
طبیب اصفهانی
***
حال شبهای مرا
همچو منی داند و بس...
تو چه دانی که
شبِ سوختگان چون گذرد ؟
مولانا

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر ممتاز

عضو تازه وارد انجمن

کاربر ممتاز

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین