مشاعره با اشعار سهراب سپهری

ronak.a · 23/10/20

moh@mad گفت:
تو به آیینه،نه آیینه به تو خیره شده ست
تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید
و اگر بغض کنی
آه از آیینه دنیا که چه ها خواهد کرد

درست فكر كن
كجاست هسته پنهان اين ترنم مرموز؟
چه چيز پلك ترا مي فشرد،
چه وزن گرم دل انگيزي ؟
سفر دارز نبود:
عبور چلچله از حجم وقت كم مي كرد.
و در مصاحبه باد و شيرواني ها

moh@mad · 24/10/20

ronak.a گفت:
درست فكر كن
كجاست هسته پنهان اين ترنم مرموز؟
چه چيز پلك ترا مي فشرد،
چه وزن گرم دل انگيزي ؟
سفر دارز نبود:
عبور چلچله از حجم وقت كم مي كرد.
و در مصاحبه باد و شيرواني ها

آب را گل نکنیم
در فرودست انگار کفتری می خورد آب
یا که در بشه ای دور سیره ای پر می شوید
یا در آبادی کوزه ای پر می گردد
آب را گل نکنیم

niloofar.H · 24/10/20

من از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم
حرفی از جنس زمان نشنیدم!
هیچ چشمی عاشقانه به زمین خیره نبود.

parädox · 24/10/20

niloofar.H گفت:
من از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم
حرفی از جنس زمان نشنیدم!
هیچ چشمی عاشقانه به زمین خیره نبود.

در دل من چیزیاست مثل یک بیشه نور
مثل خواب دم صبح
و چنان بیتابم ک دلم میخواهد
بدوم تا ته دشت
بروم تا سر کوه
دورها اوایی است که مرا میخواند

moh@mad · 26/10/20

مهتا گفت:
در دل من چیزیاست مثل یک بیشه نور
مثل خواب دم صبح
و چنان بیتابم ک دلم میخواهد
بدوم تا ته دشت
بروم تا سر کوه
دورها اوایی است که مرا میخواند

در نبندیم به نور
در نبندیم به آرامش پرمهر نسیم
زندگی رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من
وزن رضایت مندیست

parädox · 26/10/20

moh@mad گفت:
در نبندیم به نور
در نبندیم به آرامش پرمهر نسیم
زندگی رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من
وزن رضایت مندیست

تو به آیینه،نه! آیینه به تو خیره شده ست
تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید
و اگر بغض کنی
آه از آیینه دنیا که چه ها خواهد کرد

moh@mad · 26/10/20

مهتا گفت:
تو به آیینه،نه! آیینه به تو خیره شده ست
تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید
و اگر بغض کنی
آه از آیینه دنیا که چه ها خواهد کرد

ديرگاهی است در اين تنهايی
رنگ خاموشی در طرح لـ*ـب است
بانگی از دور مرا می خواند
ليك پاهايم در قير شب است.

parädox · 26/10/20

moh@mad گفت:
ديرگاهی است در اين تنهايی
رنگ خاموشی در طرح لـ*ـب است
بانگی از دور مرا می خواند
ليك پاهايم در قير شب است.

تو مرا آزردی ...
که خودم کوچ کنم از شهرت ،
تو خیالت راحت !
میروم از قلبت ،
میشوم دورترین خاطره در شبهایت

پ.ن:خیلی خوبه این شعر

moh@mad · 26/10/20

مهتا گفت:
تو مرا آزردی ...
که خودم کوچ کنم از شهرت ،
تو خیالت راحت !
میروم از قلبت ،
میشوم دورترین خاطره در شبهایت

پ.ن:خیلی خوبه این شعر

تا طلوع انگور چند ساعت راه است
باید امشب بروم
باید امشب چمدانی را
که به اندازه ی پیراهن تنهایی من جا دارد بردارم
و به سمتی بروم
که درختان حماسی پیداست
رو به ان وسعت بی واژه که همواره مرا می خواند

parädox · 26/10/20

moh@mad گفت:
تا طلوع انگور چند ساعت راه است
باید امشب بروم
باید امشب چمدانی را
که به اندازه ی پیراهن تنهایی من جا دارد بردارم
و به سمتی بروم
که درختان حماسی پیداست
رو به ان وسعت بی واژه که همواره مرا می خواند

ديرگاهي است در اين تنهايي
رنگ خاموشي در طرح لـ*ـب است
بانگي از دور مرا مي خواند،
ليك پاهايم در قير شب است.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر فعال انجمن

کاربر ممتاز

کاربر نیمه حرفه‌ای

اخراج شده

کاربر ممتاز

اخراج شده

کاربر ممتاز

اخراج شده

کاربر ممتاز

اخراج شده

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین