مشاعره با اشعار هوشنگ ابتهاج

SAEEDEH.T · 9/10/20

*KhatKhati* گفت:
آری آن روز چو می رفت کسی
داشتم آمدنش را باور...
من نمی دانستم معنی هرگز را
تو چرا بازنگشتی دیگر؟

رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش...

*KhatKhati* · 9/10/20

SAEEDEH گفت:
رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش...

شعرم از ناله ی عشّاق غم انگیزتر است
داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت

SAEEDEH.T · 9/10/20

*KhatKhati* گفت:
شعرم از ناله ی عشّاق غم انگیزتر است
داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت

تار دل من چشمه‌ی الحان خدایی‌ست
از دست تو ای زخمه‌ی ناساز! چه سازم؟

*KhatKhati* · 9/10/20

SAEEDEH گفت:
تار دل من چشمه‌ی الحان خدایی‌ست
از دست تو ای زخمه‌ی ناساز! چه سازم؟

منم و شمع دل سوخته، یارب مددی
که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت

SAEEDEH.T · 9/10/20

*KhatKhati* گفت:
منم و شمع دل سوخته، یارب مددی
که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت

تو می‌روی و دل ز دست می‌رود
شب غم تو نیز بگذرد ولی
درین میان دلی ز دست می‌رود :)

*KhatKhati* · 9/10/20

SAEEDEH گفت:
تو می‌روی و دل ز دست می‌رود
شب غم تو نیز بگذرد ولی
درین میان دلی ز دست می‌رود :)

در خراب آباد دنیا نامه‌ای بی ننگ نیست
از من خلوت نشین نام و نشانی گو مباش

SAEEDEH.T · 9/10/20

*KhatKhati* گفت:
در خراب آباد دنیا نامه‌ای بی ننگ نیست
از من خلوت نشین نام و نشانی گو مباش

شنیده‌ام که
درخت از درخت با خبر است
و من گمان دارم
که سنگ هم از سنگ
و ذره ذره‌ء عالم که عاشقان همند
مگر دل تو که بیگانه است با دل من!

*KhatKhati* · 9/10/20

SAEEDEH گفت:
شنیده‌ام که
درخت از درخت با خبر است
و من گمان دارم
که سنگ هم از سنگ
و ذره ذره‌ء عالم که عاشقان همند
مگر دل تو که بیگانه است با دل من!

نشود فاش کسی؛ آنچه میان من و توست...
تا اشارات نظر نامه‌رسان من و توست:)

SAEEDEH.T · 9/10/20

*KhatKhati* گفت:
نشود فاش کسی؛ آنچه میان من و توست...
تا اشارات نظر نامه‌رسان من و توست:)

ترسم بمیرم و باز باشم در آرزویت
از پا فتادگان را دستی بگیر آخر...

*KhatKhati* · 9/10/20

SAEEDEH گفت:
ترسم بمیرم و باز باشم در آرزویت
از پا فتادگان را دستی بگیر آخر...

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی