مشاعره با اشعار فاضل نظری

moh@mad · 22/7/20

* گفت:
ما داغدار بـ*ـو*سه ی وصلیم چون دو شمع
ای کاش عشق سر به سر ما نمی گذاشت

تو آهوی رهای دشت های سبزی اما من
پلنگ سنگی دروازه های بسته ی شهرم

~ZaHrA~ · 22/7/20

مرا ز عشق مگویید، عشق گمشده‌ای است
که هر چه هست ندارم! که هر چه دارم نیست

~ZaHrA~ · 22/7/20

تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده است
چه سرانجام خوشی گردش دنیا دارد

moh@mad · 22/7/20

* گفت:
تلخی عمر به شیرینی عشق آکنده است
چه سرانجام خوشی گردش دنیا دارد

در قفل فروبسته ی غم های دل خویش
آن کهنه کلیدیم، که دندانه نداریم

~ZaHrA~ · 22/7/20

موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بکشد
رود را از جگر کوه به دریا بکشد

moh@mad · 22/7/20

* گفت:
موج عشق تو اگر شعله به دل‌ها بکشد
رود را از جگر کوه به دریا بکشد

دوک نخ ریسی بیاور یوسف مصری ببر
شهر از بازار یوسف های ارزان پر شده است

~ZaHrA~ · 22/7/20

تصور کن بهاری را که از دست تو خواهد رفت
خم گیسوی یاری را که از دست تو خواهد رفت

moh@mad · 22/7/20

* گفت:
تصور کن بهاری را که از دست تو خواهد رفت
خم گیسوی یاری را که از دست تو خواهد رفت

تو آن بُتی که پرستیدنت خطایی نیست
و گر خطاست مرا از خطا ابایی نیست

~ZaHrA~ · 22/7/20

تا حبس نفس‌های خودم را بشمارم

از غربت‌ام این‌قدر بگویم که پس ‌از تو
حتی ننشسته‌ست غباری به مزارم

moh@mad · 22/7/20

* گفت:
تا حبس نفس‌های خودم را بشمارم

از غربت‌ام این‌قدر بگویم که پس ‌از تو
حتی ننشسته‌ست غباری به مزارم

من دهان باز نکردم که نرنجی از من
مثل زخمى که لـ*ـبش باز به لبخند، نشد

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی