مشاعره

moh@mad · 27/3/20

افسرده ايم و خسته دل از هرچه هست و نيست

شايد به بوی زلف تو خود را دوا كنيم

~ZaHrA~ · 27/3/20

مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود
خليل ذکاوت

Asal_Zinati · 27/3/20

دل که خرید جوهری از تک حوض کوثری
خفت و بها نمی‌دهد بهر بهاش می زنم

~ZaHrA~ · 27/3/20

مي رود عمر عزيز ما، دريغا چاره چيست
دي برفت و ميرود امروز و فردا، چاره چيست

Asal_Zinati · 27/3/20

تا من بدیدم روی تو ای ماه و شمع روشنم
هر جا نشینم خرمم هر جا روم در گلشنم

moh@mad · 27/3/20

ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است
بردار پرده ز رخ که مشتاق لقاییم

~ZaHrA~ · 27/3/20

moh@mad گفت:
در اين بهار تازه كه گل ها شكفته اند
لبخند عشق زن كه شكوفا ببينمت

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

moh@mad · 27/3/20

* گفت:
تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

مردم از حسرت به پیغامی، دلم را شاد کن
ای که گفتی، فراموشت نسازم، یاد کن

Asal_Zinati · 27/3/20

نه آن بی‌بهره دلدارم که از دلدار بگریزم
نه آن خنجر به کف دارم کز این پیکار بگریزم

moh@mad · 27/3/20

مرغ در دامم مرا پروانه ی پرواز نیست
در گلویم نغمه هست و رخصت آواز نیست

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی