✺اختصاصی رمان کین | حدیث امن زاده و زینب عشقه کاربران انجمن رمان ۹۸

حدیث امن زاده · 5/8/23

مات‌ و مبهوت و بی‌حرکت به حرف‌هایش گوش می‌داد. حرف‌هایی که از نظر خودش نباید می‌شنید و به‌ آن‌ها بهایی می‌داد و در واقع، او باید همین‌ها را می‌شنید. به همین‌ها بها می‌داد، نه حرف‌های صدمن‌ یه‌غاز مادربزرگش.
سرش را به طرفین تکان داد و فوراً به خودش آمد و دستان فرزین را که یقه‌اش را گرفته بودند، با خشونت پس...

حدیث امن زاده · 5/8/23

ساعت از دو نصفه‌ شب گذشته بود و آن‌قدر منتظر آویر مانده بود که نفهمید چه زمانی روی کاناپه خوابش برده است.
کلافه چشم می‌بست و باز می‌کرد، نه می‌توانست کاملاً به دنیای خواب برود و نه توان داشت که بیدار بماند.
با صدای چرخش کلید در، سراسیمه چشمانش را باز کرده و از جایش بر می‌خیزد. بلند شدن ناگهانی‌اش، باعث شد...

حدیث امن زاده · 5/8/23

دستانش را جلو برد و موهای آذین را که روی چشمانش افتاده بود کنار زد.
چهره‌ی همچون ماهش کمی رنگ پریده به نظر می‌رسید و اخم‌هایی که هرازگاهی در عالم خواب در هم گره می‌خورد، نشان از کمر دردش بود.
تا خود صبح از فکر‌ و خیال زیاد پلک روی هم نگذاشته بود. آذین هم آن‌قدر خسته بود که تا سرش را روی بالش گذاشت، خوابش...

حدیث امن زاده · 5/8/23

نفس آسوده‌ای کشید و نگاه از صورت آویر گرفته و به بیرون چشم دوخت. با این‌که زنگ خوردن تلفن آویر باعث شده بود که از دست افکارکشنده‌اش رها شود، اما ترسید. ترسید از این‌که باز هم آن‌ مرد ناشناس باشد و با حرف‌های بی‌سروته و نامعلومش، آویرش را برنجاند.
نفسش را پر از استرس بیرون دمید و در دل خدا‌خدا می‌کرد تا...

حدیث امن زاده · 5/8/23

نفسش سخت بیرون آمد و به این فکر کرد که مگر ذهنش تا چه حدی درگیر بود که نزدیک بود با دستان خود، قاتل عزیزانش شود؟
اصلاً چه مدتی در فکر فرو رفته بود و هیچ حواسی به رانندگی‌اش نداشت و گویی پا به دنیای مردگان گذاشته بود؟
دست دیگر آذین که روی شکمش نبود، هنوز به دور فرمان بود و می‌لرزید. رنگ صورتش عین گچ بود...

حدیث امن زاده · 5/8/23

چشم بست و با پاهایی که دیگر رمقی برای ادامه نداشتند، روی سنگ‌فرش‌های حیاط قدم بر می‌داشت.
پاهایش می‌لرزیدند، زانوانش دیگر نمی‌توانستند وزنش را تحمل کنند و شانه‌هایش، شانه‌هایش افتاده بودند و فقط خودش و خدا می‌دانست که آذین از این حال مردش در حال نابودی است و قلبش مدام درحال ناله... .
قلب دخترک در این چند...

حدیث امن زاده · 5/8/23

نمی‌دانست باید چه‌‌کاری‌ بکند. چه چیزی را باور کند، مادربزرگش نمی‌توانست با او چنین کاری کند.
او زن پلید‌ و مکاری بود و شیطان را درس می‌داد؟ درست، اما نمی‌توانست با او چنین کاری کند.
اندیشه‌ی آویر این بود، اما این‌ها همه دلگرمی‌هایی بود که آویر به خود می‌داد و این را خودش هم می‌دانست که احتمال این‌که...

حدیث امن زاده · 5/8/23

نگاهش را از پیشانی عرق‌کرده‌ی آویر، به زیر پاهایش سوق داد.
با دیدن شمار بسیار زیادی از ته سیگار‌ها، چشمانش گرد شدند. نفس در سـ*ـینه‌اش حبس شد و برای بار هزارم از خود پرسید «که چه بر سر مردش آمده که این‌گونه پریشان حال است؟ که با وجود این‌که می‌داند او از سیگار کشیدنش متنفر است، این‌همه سیگار کشیده است؟»
باید...

حدیث امن زاده · 5/8/23

هیستریک‌وار خندید و توجهی به تقلاهای آویر برای در بر گرفتنش نکرد.
دستانش را باز کرد و با سر به خود اشاره کرد:
- بیا... بیا من رو بکش و راحت‌ شو. آویر لعنت به اون روزی که شناختمت، لعنت به شبی که من رو لمس کردی... لعنت به اون موقعی که سر اون سفره‌ی عقد کوفتی نشستم و بهت بله رو گفتم. کاش این دستم می‌شکست و...

حدیث امن زاده · 5/8/23

صدای تیک‌تیک عقربه‌های ساعت روی اعصاب داغونش خط فرضی می‌کشیدند که همین خط فرضی سردردش را تشدید کرده و گویی که سور اِسرافیل در گوش‌هایش می‌دمید.
دستش را میان موهای جوگندمی‌اش که با وجود سنش که پنجاه‌سال را گذشته بود، هنوز هم جذاب بود و می‌توانست دل خیلی‌ها را ببرد کشید. سرش را به صندلی گردانش تکیه داد و...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

کاربر فعال انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین