مشاعره با حرف ب

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 16:42

moh@mad گفت:
بی غم عشق تو صد حیف ز عمری که گذشت
بیش از این کاش گرفتار غمت می‌بودم

گر به پرسیدن من لطف نمی‌فرمودی
هم چنان کشته تیغ دو دمت می‌بودم

بهاری داری از وی برخور امروز

که هر فصلی نخواهد بود نوروز

گلی کو را نبوید آدمی‌زاد

چو هنگام خزان آید برد باد

moh@mad · چهارشنبه در 16:44

-FãTéMęH- گفت:
بهاری داری از وی برخور امروز

که هر فصلی نخواهد بود نوروز

گلی کو را نبوید آدمی‌زاد

چو هنگام خزان آید برد باد

بر عاشقان فریضه بود جست و جوی دوست
بر روی و سر چو سیل دوان تا بجوی دوست

خود اوست جمله طالب و ما همچو سایه‌ها
ای گفت و گوی ما همگی گفت و گوی دوست

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 16:45

moh@mad گفت:
بر عاشقان فریضه بود جست و جوی دوست
بر روی و سر چو سیل دوان تا بجوی دوست

خود اوست جمله طالب و ما همچو سایه‌ها
ای گفت و گوی ما همگی گفت و گوی دوست

بگفت از دل جدا کن عشق شیرین

بگفتا چون زیم بی‌جان شیرین

moh@mad · چهارشنبه در 16:46

-FãTéMęH- گفت:
بگفت از دل جدا کن عشق شیرین

بگفتا چون زیم بی‌جان شیرین

به چنگ آورده‌ام گیسوی معشوقی خیالی را
خدا از ما نگیرد نعمت آشفته‌ حالی را

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 16:47

moh@mad گفت:
به چنگ آورده‌ام گیسوی معشوقی خیالی را
خدا از ما نگیرد نعمت آشفته‌ حالی را

به یاران گفت کز خاکی و آبی

ندیدم کس بدین حاضر جوابی

moh@mad · چهارشنبه در 16:49

-FãTéMęH- گفت:
به یاران گفت کز خاکی و آبی

ندیدم کس بدین حاضر جوابی

بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 16:51

moh@mad گفت:
بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم

بگفتا گر کسیش آرد فرا چنگ

بگفت آهن خورد ور خود بود سنگ

moh@mad · چهارشنبه در 17:13

-FãTéMęH- گفت:
بگفتا گر کسیش آرد فرا چنگ

بگفت آهن خورد ور خود بود سنگ

بگفتم حال دل گویم از آن نوعی که دانستم
برآمد موج آب چشم و خون دل نتانستم

شکسته بسته می گفتم پریر از شرح دل چیزی
تنک شد جام فکر و من چو شیشه خرد بشکستم

-FãTéMęH- · چهارشنبه در 18:00

moh@mad گفت:
بگفتم حال دل گویم از آن نوعی که دانستم
برآمد موج آب چشم و خون دل نتانستم

شکسته بسته می گفتم پریر از شرح دل چیزی
تنک شد جام فکر و من چو شیشه خرد بشکستم

با هرکه توانسته کنار آمده دنیا
با اهل هنر؟ آری! با اهل نظر؟ نه!

بدخلقم و بدعهد، زبان‌بازم و مغرور
پشت سر من حرف زیاد است مگر نه؟

یک بار به من قرعه عاشق شدن افتاد
یک بار دگر، بار دگر، بار دگر… نه!

moh@mad · چهارشنبه در 18:02

-FãTéMęH- گفت:
با هرکه توانسته کنار آمده دنیا
با اهل هنر؟ آری! با اهل نظر؟ نه!

بدخلقم و بدعهد، زبان‌بازم و مغرور
پشت سر من حرف زیاد است مگر نه؟

یک بار به من قرعه عاشق شدن افتاد
یک بار دگر، بار دگر، بار دگر… نه!

به کجا برم شکایت به که گویم این حکایت

که لـ*ـبت حیات ما بود و نداشتی دوامی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

مدیر ارشد رمان ۹۸

کاربر ممتاز

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین