در حال تایپ رمان آژنگ | Thr کاربر انجمن رمان ۹۸

Thr · 9/5/24

پارت ۱۹

- من که والا چیز مشکوکی ندیدم، ولی فردا می‌آم... تو هم خودت رو ناراحت نکن حل می‌شه ایشالا.
احساس می‌کنم صدای نفس آسوده‌ای را می‌شنوم.
- مرسی که هستی تهمین، آدم یه رفیق مثل تو داشته باشه دیگه چی کم داره؟!
دیگر به این قربان صدقه رفتن‌هایش...

Thr · 11/5/24

پارت ۲۰

در یخچال را باز می‌کنم و به نقطه‌ای خیره می‌شوم. یعنی چه کسی در شرکت دزدی کرده؟!
بوی دردسر می‌آید. دلم نمی‌خواهد برای شرکت و کارم مشکلی پیش بیاید، اگر هر اتفاقی بیفتد که دیگر نتوانم آنجا کار کنم خانه نشین می‌شوم. این روزها مهندسش هم بیکار مانده من که...

Thr · 12/5/24

پارت ۲۱

سرم را به پشتی مبل تکیه می‌دهم و با چشم‌های بسته لـ*ـب می‌زنم:
- همه، هر کی که اونجا رفت و آمد داره... هر کی از جمله من!
چشم‌هایم را باز می‌کنم، هنوز سرم را به پشتی تکیه داده‌ام. در همان حالت می‌بینم که دهانش را به سمت داخل جمع می‌کند.
- تو دیگه چرا؟ تو...

Thr · 14/5/24

پارت ۲۲

موبایلم را که کنارم است برمی‌دارم. قسمت پیام‌ها را باز می‌کنم و برای تینا می‌نویسم:
« کجایی؟ »
« ساعت نه و نیم طاها می‌آد دنبالت »
« آدرس کتابخونه رو بفرست »
همان لحظه جواب می‌دهد:
« کجا باید باشم؟ کتابخونه دیگه »
« خودم...

Thr · 14/5/24

پارت ۲۳

کنار خیابان، روبروی داروخانه ایستاده‌ام. چند دقیقه‌ی پیش تصمیم گرفتم به جای تاکسی، با اسنپ به خانه برگردم و حالا منتظرم ماشین اسنپ برسد.
نگاهم را به آن سوی خیابان، درست جایی که ساختمان شرکت قرار دارد می‌دهم.
آقای مرادی و آقای سهیلی با هم خارج...

Thr · 18/5/24

پارت ۲۴

چشم‌هایم را باز می‌کنم، چیزی جز تاریکی نمی‌بینم. سقف خاکستری بالای سرم است که حتما در صورت وجود نور سفید رنگ دیده می‌شود. از چه زمانی خوابیده بودم؟ چند ساعت گذشته؟ کِی از شرکت به خانه آمدم؟
با...

Thr · 20/5/24

پارت ۲۵

کمی که می‌گذرد سر گیجه‌ام کم می‌شود و چشم‌هایم به تاریکی عادت می‌کنند، حالا دیگر فضای اتاق آنقدرها تاریک نیست که نتوانم وسیله‌ها را به خوبی تشخیص بدهم. به سمت در می‌روم و دستگیره‌ی فلزی‌اش را بالا و پایین می‌کنم، اما باز...

Thr · 22/5/24

پارت ۲۶

زن بدون حرف و آرام راه می‌رود. من هم نه چیزی می‌گویم و نه تلاشی برای فهمیدن چیزی می‌کنم. هر چه باشد به زودی می‌فهمم.
بالاخره راهروی طویل را طی می‌کنیم.
به یک سالن بزرگ می‌رسیم، مثل سالن غذا خوری می‌ماند، پر از میز و صندلی‌های پلاستیکی...

Thr · 23/5/24

پارت ۲۷

نگاهم را در اتاق می‌چرخانم. روی دیوار چند پروانه کسب و مجوز دیده می‌شود. روی میز چند پوشه و مقدار زیادی کاغذ است. یک محیط کاملا اداری، مثل اینکه واقعا در قسمت اداری یک معدن هستم.
- زدین به کاهدون جناب، من نه تنها از خودم پولی ندارم بلکه خانواده‌‌ی...

Thr · 25/5/24

پارت ۲۸

اخم می‌کنم. مگر اینجا زندان است؟ تند می‌گویم:
- یعنی چی؟ مگه اینجا زندانه؟ من باید با خانواده‌م در ارتباط باشم....

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

عضو تازه وارد انجمن

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین