خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ با هدف ترویج فرهنگ کتاب خوانی و تقویت قلم عزیزان ایجاد شده است.
هدف ما همواره ایجاد محیطی گرم و صمیمی و دوستانه بوده
برای مطالعه کامل رمان‌ها و استفاده از امکانات انجمن
به ما بپیوندید و یا وارد انجمن شوید.

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
Le Pont Mirabeau

Guillaume Apollinaire

پل میرابو

گیوم آپولینر





Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Et nos amours
Faut-il qu'il m'en souvienne
La joie venait toujours après la peine.



زیر پل میرابو

رود سن و عشق ما جاری است

باید به یاد داشت

شادی همیشه پس از غم می آید



Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure



شب می آید

زمان نواخته می شود

روزها می روند

من می مانم



Les mains dans les mains restons face à face
Tandis que sous
Le pont de nos bras passe
Des éternels regards l'onde si lasse



دست در دست یكدیگر

رو به هم می ایستیم ،

زیر پل دستانمان

جاری است نگاه های ابدی و خیزابی بسی خسته



Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure



شب می آید

زمان نواخته می شود

روزها می روند

من می مانم



L'amour s'en va comme cette eau courante
L'amour s'en va
Comme la vie est lente
Et comme l'Espérance est violente



عشق می رود

هم چون این آب جاری ،

عشق می رود.

چه كوتاه است زندگی

و چه خشن امید



Vienne la nuit sonne l'heure
Les jours s'en vont je demeure



شب می آید

زمان نواخته می شود

روزها می روند

من می مانم



Passent les jours et passent les semaines
Ni temps passé
Ni les amours reviennent
Sous le pont Mirabeau coule la Seine



روزها می گذرند

هفته ها می گذرند

نه زمان بازمی گردد و نه عشق

زیر پل میرابو

رود سن جاری است


اشعار فرانسوی

 

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
Et Si Tu N'existais Pas



Et si tu n'existais pas
Dis-moi pourquoi j'existerais
Pour traîner dans un monde sans toi
Sans espoir et sans regret
Et si tu n'existais pas
J'essaierais d'inventer l'amour
Comme un peintre qui voit sous ses doigts
Naître les couleurs du jour
Et qui n'en revient pas

Et si tu n'existais pas
Dis-moi pour qui j'existerais
Des passantes endormies dans mes bras
Que je n'aimerais jamais
Et si tu n'existais pas
Je ne serais qu'un point de plus
Dans ce monde qui vient et qui va
Je me sentirais perdu
J'aurais besoin de toi

Et si tu n'existais pas
Dis-moi comment j'existerais
Je pourrais faire semblant d'être moi
Mais je ne serais pas vrai
Et si tu n'existais pas
Je crois que je l'aurais trouvé
Le secret de la vie, le pourquoi
Simplement pour te créer
Et pour te regarder

Et si tu n'existais pas
Dis-moi pourquoi j'existerais
Pour traîner dans un monde sans toi
Sans espoir et sans regret
Et si tu n'existais pas
J'essaierais d'inventer l'amour
Comme un peintre qui voit sous ses doigts
Naître les couleurs du jour
Et qui n'en revient pas




اگر تو وجود نمی داشتی

اگر تو وجود نمی داشتی

به من بگو چرا باید وجود داشته باشم

برای کشاندن خود در دنیایی بدون تو

بدون امید و افسوس

اگر تو وجود نمی داشتی

سعی می کردم عشق را بیافرینم

مانند نقاشی که زیر انگشتانش می بیند

زایش رنگ های روز را

و باورش نمی‌آید

و اگر تو وجود نمیداشتی

بگو من برای چه کسی باید میبودم؟

با رهگذرانی خفته در آ*غو*شم

که هرگز دوستشان نمیداشتم

و اگر تو وجود نمیداشتی

من ذره ای بیش نبودم

در دنیایی که می آمد و می رفت

احساس گم شدن میکردم

و به تو نیاز داشتم

و اگر تو وجود نمیداشتی

به من بگو چگونه زندگی میکردم؟

میتوانستم تظاهر کنم که "من" هستم

ولی این حقیقت نداشت

و اگر تو وجود نمیداشتی

فکر کنم میفهمیدم

راز زندگی و چرایی آن را

به زبان ساده برای اینکه خلق تو

و نگریستن به تو


اشعار فرانسوی

 

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
Sur la plag' de Solenzara
Nous nous sommes rencontrés,
Un pêcheur et sa guitare
Chantaient dans la nuit d'été
Cette douce mélopée.
Sur la plag' de Solenzara
Chaque soir on a dansé
Et le jour de ton départ
J'ai compris que je t'aimais
Et je ne t'ai plus quitée

[Refrain:]
À Solenzara
Oh ! chi dolce felicita
À Solenzara
più bènum si posta....

Quand j'entends la mélodie
Qui m'a donné tant de joie
Je sais que cette nuit-là
Notre amour a pris sa vie
Au cæur de Solenzara

[Instrumental]

À Solenzara
J'y reviendrai tous les étés
À Solenzara

Più bènum si posta....
Più bènum si posta....

در ساحل سولنزارا

یکدیگر را دیدیم

یک ماهیگیر با گیتارش

در آن شب تابستانی می خواند

این آواز شیرین را.

در ساحل سولنزارا

هر بعدازظهر می رقصیدیم

و روزی که تو آنجا را ترک کردی

فهمیدم که دوستت دارم

و بیش از آن نتوانستم ترکت کنم



هنگامی که آن نغمه را شنیدم

که به من شادی بسیار می داد

فهمیدم که آن شب

عشق ما آغاز شد و جان گرفت

در قلب سولنزارا


اشعار فرانسوی

 

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
JE SUIS JALOUX

Comment tu fais pour être belle comme ça
Quand tu es là on ne vois plus que toi
Tu fais tomber tout ceux qui te regardent
Je suis jaloux, je suis sur mes gardes
Comment tu fais pour avoir tant de charme
Pour rendre folle et jalouse toute les femmes
Quand tu souris, tu me, tu me désarme
Je t’aime trop, j’ai le cœur qui s’enflamme

Je suis jaloux, c’est plus fort que moi
Je deviens fou, quand tu n’es pas là
J’ai peur, de tout, ce qui s’approche de toi
« Je n’ai plus peur »

Je suis jaloux, c’est plus fort que moi
Je deviens fou, quand tu n’es pas là
J’ai peur, de tout, ce qui s’approche de toi
« Je n’ai plus peur »

Le monde entier ne parle que de toi
Ne vit que pour toi
Et ne voit que toi
Et moi, j’en deviens fou

Tous les hommes, on les yeux sur toi
On le cœur qui parle
Dés que tu es là
Et moi j’en suis jaloux

Je suis jaloux, c’est plus fort que moi
Je deviens fou, quand tu n’es pas là
J’ai peur, de tout, ce qui s’approche de toi
« Je n’ai plus peur »

Tous mes désirs se dessinent sur ta peau
Tu es pour moi ce qu’il y a de plus beau
Tu es la seule dont je suis amoureux
Je dérive, je chavire dans tes yeux



من حسودم

چکار میکنی که اینطور زیبایی

وقتی که آنجا هستی هیچکس جز تو رو نمی بینیم

تو همه کسانی را که به تو نگاه می کنند، به زمین می اندازی

من حسودم، من مواظبم

چکار می کنی که تا این اندازه جذابی

برای دیوانه کردن و برانگیختن حسادت تمام زنان

وقتی که می خندی، من رو خلع سلاح می کنی

من خیلی دوستت دارم، قلبی دارم که آتش می گیرد

من حسودم، این بسیار از من قویتر هست

من دیوانه می شوم وقتی که تو آنجا نیستی

می ترسم، از همه چیز، از هر کسی که به تو نزدیک می شود

« من جز تو هیچکسی را دوست ندارم»

تمام دنیا چیزی نمی گویند، جز درباره تو

زندگی نمی کنند جز برای تو

و چیزی نمی بینند جز تو

و من، ازین بابت دیوانه می شوم

تمام مردان، ما به تو چشم داریم

این قلب است که حرف می زند

به محض اینکه تو آنجایی

و من نسبت به آنها حسودم

تمامی خواسته های من بر دست تو نقش بسته

تو برای منی، زیباترین چیزی که وجود دارد

تو تنها کسی هستی که عاشقش هستم

من در چشمان تو اراده ام را از دست می دهم و نابود می شوم


اشعار فرانسوی

 

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
Jacques Brel
GRAND JACQUES (C'EST TROP FACILE)
1955

C'est trop facile d'entrer aux églises
De déverser toute sa saleté
Face au curé qui dans la lumière grise
Ferme les yeux pour mieux nous pardonner

Tais-toi donc, grand Jacques
Que connais-tu du Bon Dieu
Un cantique, une image
Tu n'en connais rien de mieux

C'est trop facile quand les guerres sont finies
D'aller gueuler que c'était la dernière
Ami bourgeois vous me faites envie
Vous ne voyez donc point vos cimetières?

Tais-toi donc grand Jacques
Laisse-les donc crier
Laisse-les pleurer de joie
Toi qui ne fus même pas soldat

C'est trop facile quand un amour se meurt
Qu'il craque en deux parce qu'on l'a trop plié
D'aller pleurer comme les hommes pleurent
Comme si l'amour durait l'éternité

Tais-toi donc grand Jacques
Que connais-tu de l'amour
Des yeux bleus, des cheveux fous
Tu n'en connais rien du tout

Et dis-toi donc grand Jacques
Dis-le-toi bien souvent
C'est trop facile,
C'est trop facile,
De faire semblant.



بسیار ساده است به کلیسا داخل شدن

برای بیرون ریختن تمام کارهای کثیف

در مقابل کشیش محل که در نور خاکستری است

چشم ها را ببند برای اینکه بهتر بخشوده شویم

پس سکوت کن پدر ژاک

شما چه می دانید از خدای خوب

یک سرود مذهبی، یک تصویر

از آنها نیز هیچ نمی دانی

بسیار ساده است هنگامیکه جنگ ها تمام شده هستند

به آن رفتن و داد و بیداد را انداختن که آخرین فریاد بود

دوست بورژوا شما مرا مشتاق می کنی

پس شما چیزی جز مزارهایتان را نمی بینید

پس ساکت شو ژاک بزرگ

و بگذار که آنها فریاد هایشان را بزنند

بگذار از شادی گریه کنند

تو که حتی سرباز هم نبوده ای

بسیار ساده است هنگامی که عشقی درحال مرگ است

که او به دو نیم می شود چون سر تسلیم فرود آورده

رفتن و گریستن همانند دیگر مردان که می گریند

همانگونه که اگر عشق برای همیشه مستمر بود

پس سکوت کن پدر ژاک

تو از عشق چه میدانی

چشمان آبی و موهای پریشان

تو از اینها هیچ نمیدانی

و به خود بگو پس ژاک بزرگ

و به خود بگویید که اغلب

بسیار ساده است

بسیار ساده است

تظاهر کردن


اشعار فرانسوی

 

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
Reviens Mon Amour - Marc Lavoine

D'abord, j'ai perdu ma langue et puis j'ai perdu mes clefs
Ensuite, j'ai perdu le nord, la tête un soir d'été
J'ai perdu mon adresse et puis j'ai perdu mon âme, j'ai perdu mon chemin
J'ai perdu d'avance, j'ai perdu la guerre
J'ai perdu le sens de l'humour, des affaires
Et puis j'ai perdu la mémoire, j'ai perdu le sourire
Le jour où j'ai perdu mon père, j'ai perdu à la loterie.

Oh, viens me retrouver, reviens Mon Amour.
Pour dix de retrouvées, je n'ai qu'un amour.
Oh, viens me retrouver, reviens Mon Amour.
Pour dix de retrouvées, je n'ai qu'un amour.

Alors, j'ai perdu ma jeunesse et puis j'ai perdu confiance
J'ai perdu au poker, j'ai perdu la conscience,
J'ai perdu la beauté, le goût, le toucher
J'ai perdu mes papiers, j'ai perdu mon identité
J'ai perdu la raison, j'ai perdu ma maison j'ai perdu à tort ou à raison, j'ai perdu mon enfance
Et puis je t'ai perdue, j'ai perdu mon aimée
Il me reste la vie, j'ai perdu à la loterie.

Oh, viens me retrouver, reviens Mon Amour.
Pour dix de retrouvés, je n'ai qu'un amour.
Oh, viens me retrouver, reviens Mon Amour.
Pour dix de retrouvés, je n'ai qu'un amour.

D'abord, j'ai perdu ma langue et puis j'ai perdu mes clefs
Ensuite, j'ai perdu le nord, la tête, un soir d'été
J'ai perdu mon adresse et puis j'ai perdu mon âme
J'ai perdu mon chemin
J'ai perdu d'avance, j'ai perdu la guerre.
J'ai perdu le sens de l'humour, des affaires
Et puis j'ai perdu la mémoire, j'ai perdu le sourire
Le jour où j'ai perdu mon père, j'ai perdu à la loterie.

Oh, viens me retrouver, reviens Mon Amour.
Pour dix de retrouvés, je n'ai qu'un amour.
Oh, viens me retrouver, reviens Mon Amour.
Pour dix de retrouvés, je n'ai qu'un amour.



عشق من برگرد

اول زبانم را از دست دادم و سپس کلید هایم را

بعد، در یک بعد از ظهر تابستانی شمال و راس را

نشانی ام را گم کردم و سپس روحم را از دست دادم، من راهم را گم کردم

من از قبل از دست دادم، دعوا را از دست دادم

حس شوخ طبعی را از دست دادم، کارهایم را

و سپس جافظه ام را از دست دادم، من لبخند را از دست دادم

روزی که پدرم را از دست دادم، در لاتاری باختم

آه، برگرد مرا پیدا کن، برگرد عشق من

برای ده بار بازپیدا کردن، کاری جز عشق ندارم

به این ترتیب، جوانی ام را از دست دادم و سپس اعتماد به نفسم را

در بازی پوکر باختم، هوشیاری ام را از دست دادم

زیبایی ام را از دست دادم، حس چشایی، حس لامسه

مدارکم را گم کردم، هویتم را از دست دادم

من علت و دلیل را گم کردم، خانه ام را از دست دادم، حق یا نا حق را نفهمیدم، کودکی ام را از دست دادم

و سپس تو را از دست دادم، من عشقم را از دست دادم

زندگی که برایم باقی ماند، در لاتاری از دستش دادم


اشعار فرانسوی

 

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
Dany Brillant Ma Fiancée Elle Est Partie

Ma fiancée, elle est partie
Avec mon meilleur ami
Mais j'aurais dû m'en douter
Qu'un jour elle me quitterait
Ma fiancée, elle est partie
Avec mon meilleur ami
Mais j'aurais dû m'en douter
Qu'un jour elle me quitterait
Ma fiancée, elle est partie
Et je suis seul dans mon lit
Je n'arrête pas de penser
Qu'ils sont sûrement enlacés
Je lui achetais des bijoux
Pour qu'elle n'ait pas froid au cou
Ça m'a coûté du pognon
Ah vraiment j'ai été con
Ma fiancée, elle est partie
Mais c'est de ma faute aussi
J'aurais pas dû la laisser
Voir des films de Mickey
Mais je crois qu'elle a senti
Que j'allais partir aussi
Alors elle a commencé
Pour sauver sa dignité
Ce que j'viens d'dire n'est pas vrai
Mais ça peut me rassurer
Lorsque l'on est comme moi
Plongé dans le désarroi
Mais ne te moque pas de moi
Un jour ça t'arrivera
Ta fiancée elle partira
Et ce s'ra p'être avec moi
Ma fiancée, elle est partie
Avec mon meilleur ami
Mais j'aurais dû m'en douter
Qu'un jour elle me quitterait
Ma fiancée, elle est partie
Avec mon meilleur ami
Mais j'aurais dû m'en douter
Que c'étaient... deux enfoirés



نامزد من رفته (مرا ترک کرده)

با بهترین دوست من

ولی من باید مطمئن می بودم

که او یک روز مرا ترک خواهد کرد

نامزد من رفته

با بهترین دوستم

و من در تختم تنها هستم

و نمی توانم به این فکر نکنم

که آنها حتما در هم تنیده اند

من برایش جواهرات می خریدم

برای اینکه گردنش خالی و سرد نباشد

براش پول و پله خرج می کردم

آه من واقعا احمق بودم

نامزد من ترکم کرده

ولی این اشتباه خودم هم بوده

نباید تنهایش می گذاشتم

فیلم های میکی را ببیند

ولی من فکر می کردم که او این احساس را دارد

که من هم تنهایش می گذارم

خب، او شروع کرد

برای نجات شأن و اعتبارش

چیزی که الان گفتم حقیقت نداره

اما می تونه بمن اطمینان بده

تا زمانیکه اطمینان همه مثل من هست

غرق در désarroi

ولی منو مسخره نکن

یک روز برای تو هم اتفاق میفته

نامزدت ترکت میکنه

و مثل من خواهی شد

نامزد من رفته

بابهترین دوستم

ولی من باید مطمئن می بودم

که یک روز او مرا تنها میگذاره

نامزدم رفته

با بهترین دوستم


اشعار فرانسوی

 

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
Non, rien de rien,

non je ne regrette de rien,
Ni le bien qu'on m'a fait,

ni le mal, tout ca m'est bien egal.
Non, rien de rien,

non je ne regrette de rien.
C'est paye, balaye, oublie,

je me fous de passe.
Avec mes souvenirs,

j'ai allume le feu,
Mes chagrins, mes plaisirs,

je n'ai plus besoin d'eux.
Balayes mes amours

avec leurs tremolos,
Balayes pour toujours,

je repars a zero.
Non, rien de rien,

non je ne regrette de rien,
Ni le bien qu'on m'a fait,

ni le mal, tout ca m'est bien egal.
Non, rien de rien,

non je ne regrette de rien.
Car ma vie, car mes joies,

aujourdhui, ca commence avec toi!

نه! برای هیچ چیز متأسف نیستم



نه! هیچ چیز، هیچ چیز

نه! برای هیچ چیز متأسف نیستم

نه برای خوبی هایی که در حقم کرده اند

نه بدی ، برایم کاملا بی اهمیت است

نه! هیچ چیز، هیچ چیز

نه! برای هیچ چیز متأسف نیستم

گذشته است، نابود شده، فراموش شده اند

گذشته برایم هیچ اهمیتی ندارد

با خاطراتم

آتشی روشن کردم

باغم هایم، با شادی هایم

دیگر به آنها هیچ احتیاجی ندارم

عشق هایم نابود شده و از بین رفته اند

و تمام جنب و جوش هایشان

برای همیشه از بین رفته اند

من به نقطه صفر برگشتم

نه! هیچ چیز، هیچ چیز

نه! برای هیچ چیز متأسف نیستم

نه برای خوبی هایی که در حقم کرده اند

نه بدی ، برایم کاملا بی اهمیت است!

نه! هیچ چیز، هیچ چیز

نه! برای هیچ چیز متأسف نیستم

چون زندگی ام، چون خوشی هایم

امروز با تو آغاز شده!


اشعار فرانسوی

 

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
Emmenez-Moi
Vers les docks, où le poids et l'ennui
Me courbent le dos
Ils arrivent, le ventre alourdi de fruits,
Les bateaux
Ils viennent du bout du monde
Apportant avec eux des idées vagabondes
Aux reflets de ciel bleu, de mirages
Traînant un parfum poivré
De pays inconnus
Et d'éternels étés,
Où l'on vit presque nu,
Sur les plages
Moi qui n'ai connu, toute ma vie,
Que le ciel du nord
J'aimerais débarbouiller ce gris
En virant de bord
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
Dans les bars, à la tombée du jour,
Avec les marins
Quand on parle de filles et d'amour,
Un verre à la main
Je perds la notion des choses
Et soudain ma pensée m'enlève et me dépose
Un merveilleux été, sur la grève
Où je vois, tendant les bras,
L'amour qui, comme un fou, court au devant de moi
Et je me pends au cou de mon rêve
Quand les bars ferment, et que les marins
Rejoignent leurs bords
Moi je rêve encore jusqu'au matin,
Debout sur le port
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
Un beau jour, sur un raffiot craquant
De la coque au pont
Pour partir, je travaillerai dans
La soute à charbon
Prenant la route qui mène
A mes rêves d'enfant, sur des îles lointaines,
Où rien n'est important que de vivre
Où les filles alanguies
Vous ravissent le coeur en tressant, m'a-t-on dit
De ces colliers de fleurs qui enivrent
Je fuirai, laissant là mon passé,
Sans aucun remords
Sans bagage et le coeur libéré,
En chantant très fort
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
Emmenez-moi au bout de la terre
Emmenez-moi au pays des merveilles
Il me semble que la misère
Serait moins pénible au soleil
(Vocalises)



مرا با خود ببر



اطراف اسکله، جایی که سنگینی و خستگی

پشت مرا خم کرده است

آنها با شکم هایی پر و سنگین از میوه ها می رسند [منظور قایق ها]

قایق ها

آنها از همه جای دنیا آمده اند

و با آنها افکار سرگردان آمده اند

انعکاس آسمان آبی، از سراب ها

عطری تند و تیز با خود می کشند

از کشورهایی ناشناخته

و تابستان هایی ابدی

جاییکه در آن تقریبا برهنه زندگی می کنیم

در سواحل

من که تمام زندگی ام را(مانند آسمان شمال) نشناخته ام

دوست دارم صورتم را از این [ابرهای] خاکستری پاک کنم

با دور زدن ساحل

مرا با خود به انتهای زمین ببر

مرا با خود به سرزمین عجایب ببر

به نظرم فقر، کمتر از آفتاب دردناک است

در کافه ها هنگام غروب آفتاب

با مردان دریایی

هنگامیکه درباره دختران و عشق صحبت می کنیم

با لیوانی در دست

من حسم را درباره همه چیز از دست می دهم

و ناگهان افکارم مرا در خود فرو می برد و مرا می نشاند

یک تابستان فوق العاده، در ساحل شنی

جاییکه می بینم، آ*غو*ش های باز

عشقی که مانند یک دیوانه، از جلوی من گریخته است

و من خودم را با رویاهام از گردن می آویزم

هنگامیکه بارها بسته می شوند و دریایی ها

برمی گردند به سواحلشان

من دوباره تا صبح به رویا می روم

ایستاده در بندر

مرا با خود به انتهای زمین ببر

مرا با خود به سرزمین عجایب ببر ...

یک صبح زیبا در قایقی شکننده

از بدنه کشتی، روی پل

برای ترک کردن، کار خواهم کرد در

معدن زغال سنگ

همراه با جاده ای که مرا می برد

به رویاهای کودکی ام، در جزایر دور افتاده

جایی که هیچ چیز برایم مهم نیست حتی زندگی

جایی که دختران بی حال و حوصله

قلبتان را به شوق می آورند هنگام تابیدن

با گردنبندهایی از گل که سرخوش می کنند

می گریزم درحالیکه گذشته ام را آنجا می گذارم

بدون هیچ پشیمانی ای

بدون توشه و با قلبی آزاد

در حال آواز خواندن با صدایی بلند

مرا با خود به انتهای زمین ببر...


اشعار فرانسوی

 

Cinder

سرپرست بازنشسته فرهنگ و ادب
کاربر رمان ۹۸
  
عضویت
12/8/18
ارسال ها
2,007
امتیاز واکنش
7,220
امتیاز
308
زمان حضور
0
نویسنده این موضوع
Où va le monde ?
Mais dites moi ?
Où va le monde ?
Je me demande où va le monde
Où va le monde, où va le monde ?...

Refrain x2:
Où va le monde ? (Où va le monde)
Mais dites moi ? (Où va le monde)
Où va le monde ? (Où va le monde)
Je me demande (Où va le monde)

Allongée tranquille sous un arbre
Les yeux rivés vers le ciel
Moi je m'interroge
Qu'est ce que le temps si je ne suis pas mon âme
La vie est-elle un concert avec la mort dans les loges
Pourquoi les hommes se font la guerre avec des armes
Alors que bien souvent il ne suffit que de paroles
Pourquoi la vie nous fait verser tant de larmes
L'Homme a-t-il le bon ou alors le mauvais rôle ?
Je ne sais pas, je me pose des questions
Je veux avancer mais dans quelle direction ?
La reflexion doit passer avant l'action
En fonction des actes, ses joies ou deceptions
J'attends des reponses et des solutions
Nous sommes des milliards à cohabiter sur Terre
Avec les Cancers et la pollution
Envers nous-mêmes sommes nous alliés ou adversaires ?

Refrain x2:
Où va le monde ? (Où va le monde)
Mais dites moi ? (Où va le monde)
Où va le monde ? (Où va le monde)
Je me demande (Où va le monde)

Je marche tranquille dans mon quartier
Je ressens des regards qui sur moi se posent
Alcooliques, rejets de la société
Il n'y a que Piaf qui voit la vie en rose
11h du soir entre flics et travestis
Les jeunes fument du Crak, paraît qu'c'est la mode
Et c'est la street que la drogue a investi
Je recherche les vestiges d'une vie commode
Demandes aux momes leur meilleur pote c'est leur Ipod
Communiquent plus nos amis sont dans l'oubli
On renie sa famille mais on tchat avec le globe
Internet, PSP, Nintendo Wii

Je me demande s'il y a quelque chose à faire
Le temps est long lorsqu'on compte les secondes
Le Sheitan est sur Terre et son savoir-faire a falsifié les Hommes
Je me demande où va le monde

Refrain x2 :
Où va le monde ? (Où va le monde)
Mais dites moi ? (Où va le monde)
Où va le monde ? (Où va le monde)
Je me demande (Où va le monde)

Devant ma feuille ca fait des heures que je planche
Je cherche un thème mais je n'ai pas d'idée
J'ai du mal à maculer ma feuille blanche
Je pense à tout à rien
A l'immensité
De ma fenêtre j'ecris tout ce que je vois
Les gens de ma zone, les problemes de ma cité
Moi je referais le monde avec quelques bouts de bois
En attendant je le refais sur mon cahier

Refrain x4:
Où va le monde ? (Où va le monde)
Mais dites moi ? (Où va le monde)
Où va le monde ? (Où va le monde )
Je me demande (Où va le monde)





دنیا به کجا می رود؟

اما این را بگو که دنیا به کجا می رود؟

دنیا به کجا می رود، از خودم می پرسم، دنیا به کجا می رود؟

در زیر درختی آرام دراز کشیده

چشمها بالا رو به آسمان

من از خودم می پرسم

زمان چیست اگر من روح خودم نباشم؟

زندگی کنسرتی است با مرگ در خانه ها

چرا مردان با سلاح هایشان جنگ راه می اندازند

با وجود اینکه اغلب چند کلمه گفتگو کافیست

چرا زندگی ما را وادار به ریختن اشک های بسیار می کند

آیا هرکسی نقش خوب یا بد دارد؟

نمی دانم، من این سوال ها را از خودم می پرسم

می خواهم همیشه پیشرو باشم اما در کدام جهت؟

عکس العمل باید قبل از عمل صورت بگیرد

بسته به نوع عملکردها، شادی ها یا نا امیدی ها

منتظر پاسخ ها و راه حل ها هستم

ما میلیارد ها انسانیم که در روی کره خاکی باهم زندگی می کنیم

مبتلا به انواع سرطان ها و آلودگی هوا

ما خودمان متحد هستیم یا دشمنان؟

جهان به کجا می رود؟....

در محله ام آرام قدم می زنم

نگاه هایی را حس می کنم که درباره من از خود می پرسند

الکلیسم در جامعه رواج یافت

فقط پیاف piaf است که زندگی را زیبا می بیند

ساعت 11 شب، میان پلیس هاو مردانی که لباس زنانه پوشیده اند

جوان ها کراک می کشند، اینطور به نظر می رسدکه مّد است

و این خیابان است که مواد مخدر روی آن سرمایه گذاری کرده

من بقایای یک زندگی ساده را جستجو می کنم

از بچه ها بپرسی بهترین دوستشان کیست، آی پاد شان را معرفی می کنند

ارتباط با دوستانمان بیشتر در فراموشی است

از خانواده رو می گردانند ولی با دنیا چتمی کنند

اینترنت، PSP, Nintendo WII

از خود می پرسم اگر کاری برای انجام دادن مانده است

زمان بسیار است اگر ثانیه ها را بشمریم

شیطان روی زمین است و مهارت و استادی اش آدمیان را گمراه کرده

از خود می پرسم دنیا به کجا می رود؟ ....

بر ورقه مقابلم ساعت هاست که می اندیشم

به دنبال موضوعی ولی هیچ ایده یی ندارم

برایم سخت است کاغذ سفیدم را کثیف کنم

به همه چیز فکر می کنم

به عظمت و بی کرانگی

از پنجره نگاهم هر آنچه راکه می بینم می نویسم

درباره مردم منطقه ام، مشکلات شهرم

(من جهان را دوباره می سازم با نوک چند عدد چوب (منظور با نوک مدادم

در حالیکه منتظرم ، دوباره بر کاغذ های دفترم می نویسم


اشعار فرانسوی

 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
بالا