منتخب جوهر هزارتو (جلد دوم پیچ و خم دنج) | Tiralin کاربر انجمن رمان ۹۸

Tiralin · 13/5/24

چون جوانی که هر از گاهی بر دام شور و اشتیاقی ژرف می‌افتد و چرخ گردونش نیک به بازی می‌گیرد، باران‌های یکایک و زیبای بهاری نیز بر دروازه‌ی پایان نمی‌رسد و آشکار است که باری دیگر در پس این باران، دو دست کوچک برآورده‌ و از پدر میترایت بخواسته‌ام.
چون این بار نیز بر ره خِرد برفته‌ و چون دیوانگان با دو پای داشته و نداشته در پی‌ات...

Tiralin · 22/5/24

همان گل که به سپیده‌اش و به نام توی گستاخ پر پر کردم و پس‌افکنش¹ بر دود و آتش سپردم، روزگاری که بهرم بخواندی را از بر است و بس!
و گر نه، چه کس می‌داند سوختن در آتش رشک بر دلبر خوش رنگ و پهلویت با من چه ها که می‌نکند!
آری! چون شعله‌های آتش روشن است و آشکار، که من جان نازنین را در همان آتش نفرینی بسوختم² و چشم به راه ققنوسش بنشسته...

Tiralin · 23/5/24

" مرا و جان خسته را بگو که اگر مهتری در میان ماست... "
گمان می‌کنم، پس‌افکن سخن آن زیباروی دوپهلوی را می‌نشنیدم، چون به یکباره، بیداد و بی‌مهر، همه تَن و جانم بر زمین بیفکنده شد.
" دلبرم، تیغ و شکاف! ای زاده‌ی یلدای ناآمده! ای از من تیغی و از تو شکافی ژرف بر پهنای دل! ای... "
بار ده بر طبل راستی می‌بکوبم، چندان که گوش‌هایت از این...

Tiralin · 23/5/24

" تو آن تیغِ بر شکاف را تا آسمان هفتم فراز دادی، که اینگونه از سر و دل خون‌ریزی... "
باز نیز در کلبه‌ی گرم خویش بنشسته‌ام، تا در پاسخ افسانه‌ای خواندن شیدایی خود، سنگی بر سبوی بنشانم.
نه! هرگز او را تا آسمان هفتم فراز می‌ندادم! هر گاه که در میان پایکوبی‌های کوچکم از ایزدش می‌بخواستم، به هیچ، نامی از دیدار بر فرود درخت صنوبر شادی و...

Tiralin · 29/5/24

بارم ده به زیبایی ریش‌های آراسته و تُرک نگارت، که دست‌خون و بزم و نگارش، بر ماه تابان میانه سپارم¹، آتش‌تبارم!
پس اگرت شوری چون پیچ و خم جان‌دار افرا در بر است، چندانش از رخش² نامور و دل‌ریز چشمان روانه کن، که بازتابش در شبی پر بزم و پایکوب، بر زیور زرّ دستانم بنشیند و زان پس، سوگند بر ایزدی که در حُقّه‌ی باور پنهان می‌سپاری، تیرالین...

Tiralin · 1/6/24

لَخت نگاهی بر سرگذشت یخ و میخ در میدانمان می‌نیاید؟!
" به هنگامه‌ی دیدارم، با زهر نیرنگ به خون و خشم می‌نشاندی، هنگامه‌ی دیگر، سر نیزه‌ی فریبت را به هزار شاخه بال و پر می‌دادی تا مگر دلم به نام دلبر هزارت بر دروازه‌ی درد و رنج بگرایید. پس دمی که از پیچ و خم آن کارزار بر زانو بودم و غبار و مرگ، به پایکوبی دلبرانه و نیکاو سرت بر زدم و...

Tiralin · 5/6/24

در این روزها که آتش مهرِ هُردات¹ سر و دست می‌گسلد، قلم در نهادن، دست‌کم به یاد آن دلبر سرخوش نیز به آسانی می‌نباشد.
باری! تیرالین در این نام و جای است، تا مگر از دل آتش‌بار سخن‌های چند‌گانه به میان آورد.
روی سخن من، دلبری‌ست که پایکوبی‌هایش در دل و سر و چشم، بر دروازه‌ی پایان همی‌نرسد.
او دست‌کم به نگاهی پر‌راز در هنگامه‌ی درود و...

Tiralin · 8/6/24

این جوهر بر مرگ گراید یا که نه! تنها بر دست و چنگِ آتش بسوزد، مرا دربایست است¹ که غبار سر و دل بَرَش بنشانم، تا مگر یاد آن دیوانه‌ی سوخته بر تاراج می‌شود!
اگر می‌توانستم باری دیگر در دشت سوخته‌ی دل و رویاروی تو ای پَست سرشت بایستم، تیغِ خشم بر گلویت می‌نشاندم و بانگ سر می‌دادم، چندان که دشت را فراگیرد و آهوان را گریزان کند:
" در آن...

Tiralin · جمعه در 00:43

چونان است که گویی با تَنی کوفته و تَب‌دار، در پیچ و خم شبانِ ژرف سرگردانم، چهارمین نوشیدنی در میان دستانم و نیز خواهان آن که در پس جایگاهی میان چشم مردمان پنهان می‌شوم.¹
و سخنم از بر که چگونه‌ام چنین روزگار چیره‌گر است؟
همان‌گونه که دربایست است، از بهر پرده‌برداری دلبرم، تیغ و شکاف، همان که نیک نشانم بداده مهتر از من آن جام و آتش را...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

مدیر تالار ترجمه

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین