رمان سرگیجه | فاطمه بختیاری کاربر انجمن رمان ۹۸

فاطمه بختیاری · 10/10/23

کسری لبخند ریزی زد:
- از اومدن کیان ناراحتی؟
سرم رو پایین انداختم و با انگشت‌هام بازی کردم:
- اذیت می‌شم هر روز می‌بینمش‌.
کسری سرش رو خم کرد تا نگاهش کنم:
- چون داری به خودت سخت می‌گیری، هردوتون دارید سخت می‌گیرید. تو می‌دونستی کیان سیگار می‌کشه؟ می‌دونستی اونم زیر فشار این غصه داره له می‌شه؟
با ناباوری...

فاطمه بختیاری · 10/10/23

به فکر فرو رفتم. کسری راست می‌گفت، باید فکر می‌‌کردم‌. از دور، کیان دست‌هاش رو تکون داد. نگاهمون کشیده شد سمتش. باید داخل می‌رفتیم.
- پاشو فکر کنم دادگاه شروع شد.
باهم رفتیم تو. یه طرف صندلی‌ها اقوام غزل بودن.
مامانش و باباش، صدرا، مامان‌بزرگش به‌علاوه‌ی چند تا از آدم‌هایی که تا به حال ندیده بودمشون.
اون...

فاطمه بختیاری · 10/10/23

قاضی به هانیه نگاه کرد:
- روز قتل رو از زبون خودتون تعریف کنید.
هانیه اشکش رو پاک کرد و گفت:
- ما یه مدتی با هم حرف نمی‌زدیم، یعنی غزل خودش خواست که از ما دور بمونه. مدت‌ها گذشت تا این‌که هفته پیش غزل به من زنگ زد و گفت کار مهمی باهام داره، برام آدرس یه آپارتمان توی بالاشهر رو فرستاد. بهم گفت خونه‌ی یکی از...

فاطمه بختیاری · 10/10/23

در دادگاه باز شد و همه بیرون اومدن.
از رو صندلی بلند شدم‌ و سمت هانیه رفتم. دو تا زن همراهیش می‌کردن.
- چی‌ شد هانیه؟
هانیه نگاهش به من افتاد:
- قرار دادگاه بعدی موکول شد به دو روز دیگه.
کلافه شدم؛ دستم رو گرفتم رو سرم:
- هانیه چرا راجع‌به حست به صدرا حرف زدی؟ اون اصلاً ربطی به موضوع نداشت.
کسری بازوم رو...

فاطمه بختیاری · 10/10/23

دستش رو سمت صورتش برد. نیم نگاهی بهش انداختم ببینم داره چه کار می‌کنه، داشت اشکش رو پاک می‌کرد. دلم به حالش سوخت.
- تو همونی نبودی که گفتی هیچ‌وقت ترکم نمی‌کنی؟ تموم این مدت ترسیدم که از دستت بدم، قدیمی‌ها راست می‌گفتن، ‌که از هرچیزی بترسی به سرت میاد.
وقتش بود جوابش‌ رو بدم. زیادی حق به جانب شده بود:
-...

فاطمه بختیاری · 10/10/23

صدای کیان توی گوشم پیچید‌. خاطرات برام زنده شد.
(- افسون، بیا کنارم دراز بکش.
رفتم کنارش روی چمن‌ها دراز کشیدم. هر دو نگاه آسمون کردیم. لبخند زدم و گفتم:
- آسمون دم غروب واقعاً قشنگه.
کیان خندید:
- به قشنگی بعضی‌ها که نیست.
با خنده نگاهش کردم:
- این بعضی‌ها که می‌گی اسم ندارن؟
کیان اومد جلو:
- اتفاقاً اسمش...

فاطمه بختیاری · 10/10/23

کسری با شنیدن حرفم سر جاش متوقف شد. چرخید و اومد کنارم روی مبل نشست:
- چیزی می‌خوری برات بیارم؟ چای، قهوه‌ای، چیزی؟
سرم رو به معنی نه تکون دادم:
- تو مثل یه داداش همیشه کنارم بودی، من هم الان می‌خوام کنارت باشم. کسری، تو امروز هانیه رو تو دادگاه تنها گذاشتی. نمی‌گم تو مقصری، اما هانیه‌ هم مقصر نیست. تو...

فاطمه بختیاری · 10/10/23

پس غزل فهمیده بود که یه آدم به اسم ناصر وجود داره. می‌دونسته که قاتل فرهاد، ناصره. جالبه!
غزل همیشه زودتر از ما واقعیت‌ها رو می‌فهمیده.
همینش من رو اذیت می‌کنه. اون ناصر عوضی تا فهمیده غزل از همه‌ی ماجرا خبردار شده سعی کرده از سر راهش برش داره. البته موفقم شد.
انگار سعی داشت با درگیر کردن ما تو دادگاه برای...

فاطمه بختیاری · 10/10/23

کنارم نشست. دستش رو گذاشت روی پام. رفتم اون طرف‌تر تا دستش رو برداره.
- از من فرار می‌کنی؟
خودم رو کنار کشیدم:
- دلیلی برای فرار نمی‌بینم!
توی چشم‌هام زل زد:
- خیلی سردی افسونِ من، دیگه اون گرمی سابق رو توی چشم‌هات نمی‌بینم.
دستم‌ رو بالا بردم:
- من افسون تو نیستم.
با تعجب بهم خیره شد که ادامه دادم:
- من...

فاطمه بختیاری · 10/10/23

دندون‌هاش رو، روی هم فشار داد:
- این‌قدر به من نگو جناب‌ سرگرد. طوری رفتار نکن که انگار غریبه‌ایم!
لبخند حرص دراری زدم:
- خب ما غریبه‌ایم دیگه، چی دوست دارید صداتون کنم؟ آقای‌ پویامنش خوبه؟
دستش رو توی هوا تکون داد تا افکارم بپره:
- بیخیال اسم شو؛ ولش کن اصلاً. برای چیز دیگه‌ای این‌جا اومدم.
کیان با عجله...

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نظرتون راجب رمان؟

عالی

خوب

بد

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

حامی انجمن رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین