- عضویت
- 12/5/21
- ارسال ها
- 1,726
- امتیاز واکنش
- 20,469
- امتیاز
- 418
- محل سکونت
- ☁️
- زمان حضور
- 83 روز 4 ساعت 29 دقیقه
اطلاعات اولیه از زمانی که مطالعه ماه بـ*ـو*سیله دوربین نجومی آغاز گردید، توجه علم به کوههای حلقوی یا حفره‌هایی که سطح قابل توجهی از سمت قابل روئیت ماه را پوشانده و قطر برخی از آنها تقریبا 200 تا 300 کیلومتر بالغ می‌گردد، تمرکز یافته است. دو نظریه‌ای که منشا حفره‌های ماه را در اثر برخورد شهاب سنگها و انفجار آتشفشان‌ها توضیح می‌دادند، برای مدت طولانی بسیار مورد بحث قرار گرفته بودند. پیش از آنکه فضاپیماها از سطح ماه بازدید به عمل آورند، برای یک نتیجه گیری قطبی ، اطلاعاتی در دست نبود. اطلاعات جدیدی که از اکتشافات اخیر فضایی به دست آمده شواهد متقاعد کننده‌ای را در تائید این مطلب که پیدایش اکثر حفره‌های ماه در اثر برخورد شهاب سنگ است، ارائه می‌دهد. تصویر بارش شهاب سنگها بر سطح ماه مشخص شده تعداد شهاب سنگها که در فضای بین ستاره‌ای در زمان مختلفی حرکت می‌کنند، با وجود حفره‌ها در مناطق مختلف سطح ماه سازگار می‌باشند. به نظر می‌آید ماه در خلال بیلیون سال اولیه عمرش در معرض شدیدترین تداوم شهاب سنگها قرار داشته است. در نتیجه با کم شدن ماده شهاب سنگی در منظومه شمسی ، تعداد برخورد شهاب سنگها که در سطح ماه نقش می‌بندد نیز کاهش یافت. این مطلب گویای آن است که چرا تعداد حفره‌ها در مادیا (دریاها) که کمی بعد از مناطق مرتفع در سطح ماه پدید آمدند. فقط حدود یک سی‌ام این مناطق می‌باشد.
در هر ماه یک شهاب سنگ با جرم حدود یک کیلوگرم در منطقه‌ای به قطر 200 کیلومتر فرو می‌آید. ریزش شهاب سنگهای کوچک نیز زیاد نیست. ولی هنوز اثرات فعالیتی را که شهابسنگهای کوچک در تمام سطح ماه در خلال دوره‌های اخترشناسی انجام داده‌اند قابل روئیت است. حفره‌های کوچک که در اثر برخورد کوچک‌ترین ذرات ماده کیهانی به وجود می‌آیند. در ذرات صخره‌هایی که به زمین آورده شده‌اند، کشف گردیده‌اند. همچنین مخلوط ماده شهاب سنگها در تمام مناطقی از لایه سطحی ماده که نمونه‌ها جمع آوری گردیدند پیدا شد. img/daneshnameh_up/7/76/HD_209458_art_260.jpg پیدایش حفره در ماه هر چند که ممکن است عجیب به نظر آید، ولی مطالعه فوبوس دلیل متقاعد کننده‌ای را به نفع فرضیه برخورد شهاب سنگها در مورد منشأ حفره‌های ماه فراهم می‌آورد. سطح فوبوس به وسیله حفره‌های آبله شناخته شده است. و هیچ تردیدی نیست که منشأ آنها در اثر تصادم می‌باشد. چون طول این جسم فقط 27 کیلومتر است. هیچ امکانی برای فعالیت آتشفشانی در آن وجود ندارد. مفهوم چنین مطلبی آن است که حفره‌های مشابهی که در سطح ماه پیدا شده نیز دارای منشأ شهاب سنگی هستند، به ویژه به آن دلیل که چنین حفره‌هایی در سالهای اخیر نه تنها در فوبوس بلکه در اجسام دیگر منظومه شمسی و بهرام کاملا کشف شده‌اند. حفره در سیارات
حفره در سیاره بهرام: عکسهایی که از یکی از مدارهای بهرام تهیه شده نشان می‌دهد که مناطق زیادی از سطح این سیاره بـ*ـو*سیله حفره‌هایی مانند حفره‌های ماه سوراخ شده‌اند. بیشتر این حفره‌ها یا دهانه‌ها به همان گونه که در مورد حفره‌های مناطق کوهستانی ماه صادق است. در یک دور تا زمانی بین حدود چهار میلیون سال پیش تشکیل شده‌اند. برخی از حفره‌ها شکل خود را کاملا حفظ نموده‌اند. در حالی که حفره‌های دیگر دستخوش تخریب قابل توجهی نشده‌اند و یا آنکه تقریبا بطور کامل از نظر محو شده‌اند. حفره در سیاره تیر: حفره‌های فراوانی که مربوط به برخورد شهاب سنگها می‌باشند بـ*ـو*سیله دستگاههای اکتشاف فضا در تیر که نزدیکترین سیاره به خورشید می‌باشد، کشف شده‌اند. دهانه‌ها تقریبا تمام سطح تیر را پوشانده‌اند. قطر دهانه‌های بزرگتر دهها کیلومتر قطر دهانه کوچکتر (که می‌توان آنها را بـ*ـو*سیله تصاویر تلویزیونی مخابره شده از فضا مشاهده نمود) حدود 50 متر است. رویهم رفته حفره‌های تیر از حفره‌های ماه کوچکتر هستند. برخی از حفره‌های بزرگ دارای ساختمان حلقوی کوچکی در داخل خود می‌باشند، که احتمالا پیدایش آنها بعدا صورت گرفته است. به نظر می‌آید که در مراحل اولیه سطح تیر بـ*ـو*سیله اجسامی با اندازه‌های مختلف مورد اصابت قرار گرفتند که حاوی برخی از اجسام بسیار بزرگ بودند. و با گذشت زمان ، اندازه شهاب سنگها کوچکتر شده است. همچنین باید خاطر نشان ساخت که مشخصات سطحی تیر مانند ارتفاعات ماه در یک دوره زمانی (حدود چهار بیلیون سال پیش) بوجود آمده‌اند. حفره در سیاره زهره (ناهید) : اندازه گیریهایی که بـ*ـو*سیله رادار به عمل آمده نیز وجود مجموعه‌ای از حفره‌ها را در ناهید نشان می‌دهد. سطح این سیاره بـ*ـو*سیله دوربین‌های نجومی قابل روئیت نیست. زیرا کاملا در پوششی از ابر پنهان مانده است. ولی موج رادیویی که از ابر عبور نموده و از سطح سیاره منعکس می‌شود، اطلاعاتی را در مورد مشخصات سطحی آن فراهم می‌آورند. بدین طریق موج رادیویی ناحیه استوایی ناهید ، وجود بیش از دو حفره حلقوی را با قطر 35 و 150 کیلومتر نشان داد.
یکی از حفره‌ها به قطر 300 کیلومتر و عمق یک کیلومتر به یادبود فیزیکدان اتریشی لایپ نیتس که یکی از پیشگامان تحقیقات مواد رادیواکتیو است، نامگذاری شده است. حفره‌های ناهید برخلاف حفره‌های ماه و تیر بسیار پهنتر به نظر می‌آیند. یکی از مشخصات سطح زهره ، ساختمان حلقوی زیبایی می‌باشد و به حفره‌ای شباهت دارد که بـ*ـو*سیله دو ردیف دیواره ویران شده احاطه گردیده است و قطر این حفره 2600 کیلومتر است.
منبع:رشد
در هر ماه یک شهاب سنگ با جرم حدود یک کیلوگرم در منطقه‌ای به قطر 200 کیلومتر فرو می‌آید. ریزش شهاب سنگهای کوچک نیز زیاد نیست. ولی هنوز اثرات فعالیتی را که شهابسنگهای کوچک در تمام سطح ماه در خلال دوره‌های اخترشناسی انجام داده‌اند قابل روئیت است. حفره‌های کوچک که در اثر برخورد کوچک‌ترین ذرات ماده کیهانی به وجود می‌آیند. در ذرات صخره‌هایی که به زمین آورده شده‌اند، کشف گردیده‌اند. همچنین مخلوط ماده شهاب سنگها در تمام مناطقی از لایه سطحی ماده که نمونه‌ها جمع آوری گردیدند پیدا شد. img/daneshnameh_up/7/76/HD_209458_art_260.jpg پیدایش حفره در ماه هر چند که ممکن است عجیب به نظر آید، ولی مطالعه فوبوس دلیل متقاعد کننده‌ای را به نفع فرضیه برخورد شهاب سنگها در مورد منشأ حفره‌های ماه فراهم می‌آورد. سطح فوبوس به وسیله حفره‌های آبله شناخته شده است. و هیچ تردیدی نیست که منشأ آنها در اثر تصادم می‌باشد. چون طول این جسم فقط 27 کیلومتر است. هیچ امکانی برای فعالیت آتشفشانی در آن وجود ندارد. مفهوم چنین مطلبی آن است که حفره‌های مشابهی که در سطح ماه پیدا شده نیز دارای منشأ شهاب سنگی هستند، به ویژه به آن دلیل که چنین حفره‌هایی در سالهای اخیر نه تنها در فوبوس بلکه در اجسام دیگر منظومه شمسی و بهرام کاملا کشف شده‌اند. حفره در سیارات
حفره در سیاره بهرام: عکسهایی که از یکی از مدارهای بهرام تهیه شده نشان می‌دهد که مناطق زیادی از سطح این سیاره بـ*ـو*سیله حفره‌هایی مانند حفره‌های ماه سوراخ شده‌اند. بیشتر این حفره‌ها یا دهانه‌ها به همان گونه که در مورد حفره‌های مناطق کوهستانی ماه صادق است. در یک دور تا زمانی بین حدود چهار میلیون سال پیش تشکیل شده‌اند. برخی از حفره‌ها شکل خود را کاملا حفظ نموده‌اند. در حالی که حفره‌های دیگر دستخوش تخریب قابل توجهی نشده‌اند و یا آنکه تقریبا بطور کامل از نظر محو شده‌اند. حفره در سیاره تیر: حفره‌های فراوانی که مربوط به برخورد شهاب سنگها می‌باشند بـ*ـو*سیله دستگاههای اکتشاف فضا در تیر که نزدیکترین سیاره به خورشید می‌باشد، کشف شده‌اند. دهانه‌ها تقریبا تمام سطح تیر را پوشانده‌اند. قطر دهانه‌های بزرگتر دهها کیلومتر قطر دهانه کوچکتر (که می‌توان آنها را بـ*ـو*سیله تصاویر تلویزیونی مخابره شده از فضا مشاهده نمود) حدود 50 متر است. رویهم رفته حفره‌های تیر از حفره‌های ماه کوچکتر هستند. برخی از حفره‌های بزرگ دارای ساختمان حلقوی کوچکی در داخل خود می‌باشند، که احتمالا پیدایش آنها بعدا صورت گرفته است. به نظر می‌آید که در مراحل اولیه سطح تیر بـ*ـو*سیله اجسامی با اندازه‌های مختلف مورد اصابت قرار گرفتند که حاوی برخی از اجسام بسیار بزرگ بودند. و با گذشت زمان ، اندازه شهاب سنگها کوچکتر شده است. همچنین باید خاطر نشان ساخت که مشخصات سطحی تیر مانند ارتفاعات ماه در یک دوره زمانی (حدود چهار بیلیون سال پیش) بوجود آمده‌اند. حفره در سیاره زهره (ناهید) : اندازه گیریهایی که بـ*ـو*سیله رادار به عمل آمده نیز وجود مجموعه‌ای از حفره‌ها را در ناهید نشان می‌دهد. سطح این سیاره بـ*ـو*سیله دوربین‌های نجومی قابل روئیت نیست. زیرا کاملا در پوششی از ابر پنهان مانده است. ولی موج رادیویی که از ابر عبور نموده و از سطح سیاره منعکس می‌شود، اطلاعاتی را در مورد مشخصات سطحی آن فراهم می‌آورند. بدین طریق موج رادیویی ناحیه استوایی ناهید ، وجود بیش از دو حفره حلقوی را با قطر 35 و 150 کیلومتر نشان داد.
یکی از حفره‌ها به قطر 300 کیلومتر و عمق یک کیلومتر به یادبود فیزیکدان اتریشی لایپ نیتس که یکی از پیشگامان تحقیقات مواد رادیواکتیو است، نامگذاری شده است. حفره‌های ناهید برخلاف حفره‌های ماه و تیر بسیار پهنتر به نظر می‌آیند. یکی از مشخصات سطح زهره ، ساختمان حلقوی زیبایی می‌باشد و به حفره‌ای شباهت دارد که بـ*ـو*سیله دو ردیف دیواره ویران شده احاطه گردیده است و قطر این حفره 2600 کیلومتر است.
منبع:رشد
حفره‌های ماه | مطالعه‌ی ماه
رمان ۹۸ | دانلود رمان
نودهشتیا,بزرگترین مرجع تایپ رمان, دانلود رمان جدید,دانلود رمان عاشقانه, رمان خارجی, رمان ایرانی, دانلود رمان بدون سانسور,دانلود رمان اربابی,
roman98.com
