شعر کودکانه ۱۳ بدر

~XFateMeHX~ · 18/2/22

راه دوره و کار دارم _ جلوم یه دیوار دارم
یه دیوار آهنی _ یه سد اهریمنی
تمام راه ها بسته است _ دل ها همه شکسته است
جلو، عقب، چپ و راست _ اینجا همیشه غوغاست
راه فرار ندارم _ صبر و قرار ندارم
دود و غبار تیره _ اینجا یه شهر اسیره
نه طاقتی، نه تابی _ کلافه ام حسابی
همش دود و سیاهی _ نه چاره ای نه راهی
حتی یه راه باریک _ امان از این ترافیک

~XFateMeHX~ · 18/2/22

این شهر زیبا و بزرگ است _ ما در دل آن خانه داریم
او چون درخت و ما پرنده _ در دست هایش لانه داریم
با این که خیلی مهربان است _ گاهی به او ما اخم کردیم
گاهی دل او را شکستیم _ گاهی تنش را زخم کردیم
با سادگی را نفس را _ در سـ*ـینه او تنگ کردیم
با دود ماشین، کارخانه _ با آسمانش جنگ کردیم
بس نیست این نامهربانی ؟ _ ما بچه این شهر هستیم
رفتار ما خیلی عجیب است _ انگار با او قهر هستیم

~XFateMeHX~ · 18/2/22

باز بوق ماشین _ شده لالایی شهر
آسمان هم انگار _ کرده با دنیا قهر
صد هزاران ماشین _ صف کشیده هر جا
رفته این صف تا دور _ بسته راه ما را
بازهم شهر ما _ خسته از دود صداست
توی این جمع شلوغ _ بازهم او تنهاست
دوست دارد روزی _ سبز و پرگل باشد
کوچه هایش خوش بو _ غرق سنبل باشد
تا شود دنیا باز _ پر عطر گل ها
از هوای خوبش _ شاد گردد دل ها
می شود با کوشش _ شهر را زیبا کرد
آسمان را آبی _ چون دل دریا کرد
دست در دست هم _ فکر فردا باشیم
فکر شهری زیبا _ فکر گل ها باشیم

~XFateMeHX~ · 18/2/22

کاش می شد این زمین _ تا همیشه پاک بود
جای پای سبزه ها _ در دل هر خاک بود
کاش می شد جای بوق _ چه چه بلبل شنید
توی قاب پنجره _ عکس باغ و سبزه دید
کاش می شد آسمان _ آبی و بی دود بود
جای ماهی های ناز _ در میان رود بود
کاش می شد این زمین _ از کثیفی دور بود
تا که این دنیای ما _ روشن و پر نور بود
کاش می شد در هوا _ عطر گل ها را چشید
با پر پروانه ها _ تا به زیبایی رسید

~XFateMeHX~ · 18/2/22

سلام به جنگل سبز _ به آسمان آبی
به غنچه های خندان _ به روز آفتابی
سلام به هر ستاره _ به ابر پاره پاره
به دانه ای که از خاک _ درآمده، دوباره
سلام به هر دل پاک _ به هر دل پرامید
سلام به آن شب تار _ که عاقبت شد سفید
سلام به دشت و دریا _ سلام به کوه و صحرا
سلام به روی ماهِ _ بچّه های باصفا

~XFateMeHX~ · 18/2/22

ای آسمون این روزا، چرا تو آبی نیستی؟
چرا رنگت پریده؟ دیگه آفتابی نیستی؟
چرا روی صورتت _ غبار غم نشسته
از اون بالا چی دیدی _ دلت اینجور شکسته؟
دیشب ستاره ها رو _ رو دامنت ندیدم
از لـ*ـب خندون ماه _ گل خنده نچیدم
کاشکی دوباره ابرا _ جمع بشن و ببارن
بازم گل های شادی _ تو سـ*ـینه ها بکارن
کاشکی بشی دوباره، آبی آسمونی
با خورشید طلایی _ دوست و رفیق بمونی

~XFateMeHX~ · 18/2/22

من هوای تازه می خواهد دلم
پاک و بی اندازه می خواهد دلم

یک هوای تازه تر، شفاف تر
آسمان مهربان تر، صاف تر

یک هوای پاک، نه دود و نه دم
بوی گل در کوچه های صبح دم

هر چه اینجا هست سرب و آهن است
این هوا با عطر گل ها دشمن است

در میان چشم ها خورشید نیست
آن نشاط، آن عشق، آن امید نیست

پر چروکند و پر از خط گونه ها
زرد و خشک و بی طراوت گونه ها

پیش از این ها در نفس ها سم نبود
این همه ماشین و دود و دم نبود

اندک اندک، آه، می میرد زمین
خوش به حال بچه های پیش از این

~XFateMeHX~ · 18/2/22

هوای این شهر ما _ همیشه آلوده است
به جای ابر سپید _ در دل آن دوده است

چشمه جوشان آن _ رفته به دیدار خواب
پر شده هر گوشه از _ بوی بد فاضلاب

کاش هوا روز و شب _ سالم و پاکیزه بود
قلب و نفس هایمان _ خالی از انبوه دود

~XFateMeHX~ · 18/2/22

یه روز یه گنجشک سیاه _ اومد رو بوم خونه ام

اول نشست رو پنجره _ بعدش نشست رو شونه ام

گفتم گنجشک کجا بودی؟ _ که انقدر سیاه شدی؟

تو رنگ مشکی اُفتادی _ یا که تو قیر سیاه شدی

به من نگاهی کرد و بعد _ به آسمون اشاره کرد

به دود زشت ماشینا _ به دور دورا اشاره کرد

کاشکی که آسمونمون _ تمیز باشه، آبی باشه

کاشکی شبهای شهرمون _ همیشه مهتابی باشه

~XFateMeHX~ · 18/2/22

هوا آلوده شد، جونت سلامت! دهان پر دوده شد، جونت سلامت!
آهای همشهری جون حالت چطوره _ حال میزون امسالت چطوره

پرنده تو قفس بالت چطوره _ توی این وضع، اقبالت چطوره
بکن شکر خدا، خوش باش و راحت

هوا آلوده شد جونت سلامت! دهان پردود شده جونت سلامت!

می بینی شهرمون پردود و دم شد _ می بینی کله هامون باز خم شد

می بینی دم شبیه بازدم شد _ هوای پاک می بینی چه کم شد

ولی با این همه دنیا بکامت

هوا آلوده شد جونت سلامت! دهان پردود شده جونت سلامت!

نگو آفتابمون بی مشتری شد_ نگو خورشیدمون خاکستری شد

نگو بابای پیرم بسـ*ـتری شد _ ببین تجریش مثل آذری شد

همه هستند در حال فلاکت

هوا آلوده شد جونت سلامت! دهان پردود شده جونت سلامت!

می گن باید برن کم کم از این شهر _ می گن باید برن نم نم از این شهر

می گن باید برن از دم از این شهر _ همه نسل بنی آدم از این شهر

شما اما بمون با استقامت!

هوا آلوده شد جونت سلامت! ریه چون روده شد جونت سلامت!

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر برتر

کاربر برتر

کاربر برتر

کاربر برتر

کاربر برتر

کاربر برتر

کاربر برتر

کاربر برتر

کاربر برتر

کاربر برتر

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین