مشاعره

moh@mad · 6/7/20

از بلبل سرمست نوائی شنوم
وز باد سماع دلربائی شنوم
در آب همه خیال یاری بینم
وز گل همه بوی آشنائی شنوم

niloofar.H · 6/7/20

مر وو را رسد کبریا و منی
که ملکش قدیم است و ذاتش غنی

moh@mad · 6/7/20

یارب تو مرا به روی لیلی
هر لحظه بده زیاده میلی
از عمر من آنچه هست بر جای
بستان و به عمر لیلی افزای

niloofar.H · 6/7/20

یارب این کعبه مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان ترقتش گل و نسرین من است

moh@mad · 6/7/20

تا مهر تواَم در دل شوریده نشست
وافتاد مــرا چشـم بدان نرگـس سرخوش
این غم ز دلم نمینهد پای برون
وین اشک ز دامنم نمیدارد دست

niloofar.H · 6/7/20

تا شاهد جمالت مستور باشد از من
اشکم میان مردم رسوا بود همیشه

moh@mad · 6/7/20

هر چند که عیبم از قفا میگویند
دشنام و دروغ و ناسزا میگویند
نتوان به حدیث دشمن از دوست برید
دانی چه؟ ...رها کنیم تا میگویند

niloofar.H · 6/7/20

در جوانی حاصل عمرم به نادانی گذشت
چنان چه باقی بود آن هم به پشیمانی گذشت

moh@mad · 7/7/20

تا دست ارادت به تو داده‌ست دلم
دامان طرب ز کف نهاده‌ست دلم
ره یافته در زلف دل آویز کجت
القصه به راه کج فتاده‌ست دلم

niloofar.H · 7/7/20

من پیر فنا بدم جوانم کردی
من مرده بدم ز زندگانم کردی

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی