دلنوشته مستعمره | فاطمه قاسمی کاربر انجمن رمان ۹۸

FaTeMeH QaSeMi · 14/8/21

آه خدا!
کودکم را تو ببین!
بدنش غرق به درد،
گونه‌اش، سرخ از تب
تو بگو من چه‌ کنم؟!
گهواره‌ی این طفل کجاست
تا لالایی خواب
در گوشش، آواز کنم؟!
آه خدا!
کودکم بی‌تاب است!
کودکم بی‌خواب است!
من، دور از او
او، دور از من!
این رسم،
رسم زجر و فقدان است!
من پشت پنجره،
او تنها در اتاق!
نعره می‌زنم و
کس نمی‌دهد جواب!
ای استعمارگرِ
تن و وجود من!
آن طفل را ببین!
چشمانش داد می‌زند:
چه بود گنـ*ـاه من؟!
گر دوا ‌نمی‌دهی
برای زخم کاری‌ام،
در را باز کن تا کمی
در سـ*ـینه فشارمش.
بر پای نهم، جسم نحیفش را؛
شاید توانستم
آرامش کنم،
دمی بخوابانمش!
#دلنوشته_مستعمره
#فاطمه_قاسمی

FaTeMeH QaSeMi · 16/8/21

چهارقد مشکی‌ام را
در پی ‌خود می‌کشم
و بوته‌های خار و خاشاک،
دل نازکش را
با بی‌چشم‌ورویی می‌درند.
هوا گرگ‌ومیش است
و هوای گورستان سنگین!
قدم‌هایم که تند می‌شوند،
دستانم می‌لرزد.
کوزه‌ی پر از آب ‌هم
ازخداخواسته،
بار سبک می‌کند.
به مقصد می‌رسم
و گل‌های ارکیده‌ را
کنار می‌نهم
و پشت پرده‌ای تار،
سنگش را به تماشا می‌نشینم.
قطره‌ای از اشکم،
روان بر مزارش می‌رود
و روی نام او می‌ایستد.
آه من از رسم‌های دنیا بیزارم!
و از آداب‌های بیهوده خسته!
در کجای دنیا گفته‌اند
پدری که در زندگی فرزند نیست،
نامش بر سر مزار حک باشد؟!
ای خفته در دل خاک! می‌بینی؟!
پدرت باز هم خودش نیست و
نامش وظیفه‌ی پدری‌اش را
یدک می‌کشد.
#دلنوشته_مستعمره
#فاطمه_قاسمی

FaTeMeH QaSeMi · 25/8/21

بخواب آرام جانم!
بخواب تا پاک روی،
از این دنیایی که
در لجن فرو رفته؛
و از شوریدگی‌‌هایی که
در جان آدمیان رخنه کرده.
بخواب اما بدان
جگرم را سوزاند
کفنت،
که وجبی بیش نبود.
بخواب مادر
که زین‌پس بی‌تو من،
آواره‌ای در دل گورستانم
و جانم را
به شاخه‌ی درخت
بالای مزارت پیوند زده‌ام.
دیگر درد دلم را
در گوش سنگ‌‌فرش‌ها می‌خوانم
و ترکِ عمیق جاده‌ها را
به جان می‌خرم.
رفتنت را باورم نیست
و نبودت در ذهن بیمارم نمی‌گنجد.
لالایی‌هایم را
بر سر مزارت حک می‌کنم،
تا مبادا که نیمه‌شب از خواب برخیزی
و من نباشم تا آرامت کنم!
آه ای طفل معصومم!
جایت در گور، تنگ است و تاریک؛
حواست به خودت باشد؛
مبادا دست‌های بلورینت
زخم بردارد!
از زوزه‌های اهل بیابان مترس
که از آدمیان رام‌ترند!
حرف آخرم همین است ماه من؛
به دست نسیانم مسپار
که وصال من و تو نزدیک است.
#دلنوشته_مستعمره
#فاطمه_قاسمی

FaTeMeH QaSeMi · 25/8/21

تمام آرزوهای من
در دل خاک مدفون شده‌اند.
دلخوش از آنم
که در ظلمت حریص گور،
دیگر چراغ امیدی، سوسو نمی‌زند.
قلب افسارگسیخته‌ام
از حریم خود، جابه‌جا نمی‌شود.
غبار دفتر خاطراتم را
دستی شبانه کنار نمی‌زند‌.
پشت پلکانم
تصویر قاتل روحم،
جان نمی‌گیرد.
می‌دانی من، بی‌رقص قلمم،
در کرانه سفید دفترم هیچم.
آه، آه خدا! من، تمام را به حراج گذاشته‌ام!
فقط ای کاش، خاک واقعاً سرد باشد!
#دلنوشته_مستعمره
#فاطمه_قاسمی

FaTeMeH QaSeMi · 25/8/21

پیمانه‌ی زهرآلود
در پنجه‌ی من اسیر،
گیسوانم
به‌رسم وداع
خفته‌ در آ*غو*ش نسیم،
رنگ پریده،
روح دریده،
سنگینی نفس،
آه، فهمیده‌ام
حادثه‌ای
کمین کرده است!
لبانم، برای نوشیدن
به دستانم ملتمس نظر می‌کنند
و من
بی‌اعتنا به چشمان به‌خون‌نشسته‌‌ی درون آیینه،
جرعه‌ا‌ی از شوکران را خواستارم.
شراره‌ی تشویش
تا آن‌سوی اطمینان
زبانه‌ می‌زند.
رایحه‌ی تنش،
مشام‌ مرا پر می‌کند.
سر تکان می‌دهم
و درنگ را امانی نمی‌دهم.
صبر، لبریز می‌شود.
پیمانه‌ی زهر، تا دهان‌ می‌آید و
نوش می‌کنم.
نامش را فریاد می‌زنم
و از دلِ سکوت،
خونابه‌ها جاری می‌شود.
رگ‌ها را
زهر گرگ‌صفت در دستم
ماهرانه می‌درد
و در همان لحظه که
خطوط نامنظم پلکانم،
رخ نمایان می‌کنند
و مژگانم، درهم تنیده می‌شوند،
مردی، مستعمره‌اش را
میان بازوانش، می‌فشارد.
با آخرین توانم زمزمه ‌می‌کنم:
خوش ‌آمدی نوشداروی من، خوش ‌آمدی!
#دلنوشته_مستعمره
#فاطمه_قاسمی

FaTeMeH QaSeMi · 25/8/21

مستعمره‌ها بی‌شک،
از مظلوم‌ترین
خلق‌شدگان جهانند!
می‌سوزند و می‌سازند و باز هم
به عهد خود با دل، وفادارند.
شاید امروز من و تو،
استعمارگرانی باشیم
که خواه ناخواه،
احساس پاک کسی را
به زنجیر کشیدیم!
اما
داد از فردا
که بسته به بند استعمار کسی
جان دهیم و
بی‌دیدن مهر او،
ذره‌ذره بمیریم!
*سخن پایانی:
شاید امروز خیلی‌ها خواهان تو باشن! دوست‌دار تو باشن؛ اما تو، برای غرورت بهشون پشت پا بزنی. شاید دوستشون داشته باشی‌؛ اما خودت رو بالاتر از اون‌ها بدونی! خُردشون کنی، نابودشون کنی، احساسشون رو له کنی، غرورشون رو خاکستر کنی. فکر کنی بیشتر می‌خوانت؛ اما...
اما یه روز میاد که خودت... خود تو، واقعاً دیوونه‌‌ی کسی می‌شی که شبیه خودته، از ته دل دوستت داره؛ اما غرورش از با تو بودن، جریحه‌دار می‌شه. اون ‌موقع هست که وقت نابود شدن توئه. وقتیه که تو مستعمره‌ی اون بشی، حتی اگر دلت برای اون کسی که قبلاً می‌خواستی تنگ بشه، حتی اگر از کسی که عاشقش بودی متنفر هم بشی، راهی برای رفتن نباشه! یه حس عجیب که وادارت می‌کنه بسوزی و بسازی.
فقط یک کلام: مواظب خودمون و احساساتمون باشیم. هر کنشی، واکنشی داره :)
#دلنوشته_مستعمره
#فاطمه_قاسمی

زهرا.م · 13/1/22

دلنوشته شما به کنترل کیفی منتقل می‌شود
قلمتان مانا و سرچشمه ذهنتان همواره جوشان

Saghár✿

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

دلنوشته مستعمره | فاطمه قاسمی کاربر انجمن رمان ۹۸

نظرتون چیه؟!

خوب

متوسط

جای پیشرفت داره!(نقدتونم بگید لطفا)

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

FaTeMeH QaSeMi

مدیر ارشد رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

زهرا.م

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

رمان ۹۸ | دانلود رمان

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

نظرتون چیه؟!

خوب

متوسط

جای پیشرفت داره!(نقدتونم بگید لطفا)

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر ارشد رمان ۹۸

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین