عکاسی چیست؟

مروا77 · 12/8/19

بعضي از اجرام، مثل کهکشان امراه المسلسه، به صورت عمودي بهتر در قاب دوربين جاي مي گيرند و بعضي مثل خوشه ي پروين به صورت افقي. اما گذشته از همه ي اين تفاصيل، وسليه ي شخصي تان حرف آخر را مي زند.
ولي در هر صورت، با استفاده از نرم افزارهاي آسمان نما يا نقشه ي آسمان موضوع را پيدا کنيد و از قبل تصميم بگيريد که چطور مي خواهيد جرم مورد نظرتان را در قاب قرار دهيد. اين کار خيلي در وقت محدودتان در هنگام عکاسي صرفه جويي مي کند. در اغلب نرم افزارهاي آسمان نما مي توانيد اندازه ي حسگر دوربين و فاصله ي تلسکوپ تان را وارد کنيد و نرم افزار ميدان ديد را محاسبه و روي نقشه ي آسمان نشان مي دهد. با اين وصف دقيقاً مي فهميد که جرم مورد نظرتان را به چه شکل در قاب دوربين تان جاي دهيد.

ـ شارژ کردن باتري ها

اگر از قبل مي دانيد که قرار است در چند روز آينده عکاسي کنيد، مطمئن باشيد که باتري هاي دوربين يا باتري هاي کمکي از قبل شارژ شده باشند. در غير اين صورت ممکن است شبي مناسب عکاسي را فقط به سبب اين که باتري دوربين تان خالي است از دست بدهيد.
ـ رعايت هاي لازم قبلي

اگر قرار است براي رصد يا عکاسي نجومي به مکاني دور از شهر يا حتي نزديک اما خلوت برويد حتما به کسي اطلاع بدهيد که به کجا مي رويد و کي قرار است برگرديد. اگر تلفن همراه داريد حتما آن را با خودتان ببريد. هرچند بايد يادتان باشد که اين تلفن ها هم در بسياري از نقاط دوردست کار نمي کنند. رعايت اين امور براي اين است که اگر مثلا باتري خودروتان وسط بيابان از کار افتاد بتوانند شما را پيدا کنند.

مروا77 · 12/8/19

ـ زمان مناسب براي عکاسي نجومي

مناسب ترين زمان براي عکاسي نجومي زماني است که آسمان صاف و بي ابر باشد و فقط به اطلاعيه هاي هواشناسي بسنده نکنيد. آسمان صاف براي منجمان و عکاسان نجومي معني بسيار متفاوتي نسبت به عامه دارد. هوا بايد کاملا صاف، بي غبار و ساکن باشد.
ـ موقعيت مناسب جرم آسماني براي عکاسي از آن

همان طور که قبلا گفته شد، معمولا بهترين زمان عکاسي از جرمي آسماني زماني است که آن جرم از خط نصف النهار آسماني (Meridian) مي گذرد. نصف النهار آسماني، خطي فرضي است که از شمال تا جنوب کره ي آسمان کشيده شده و از سرسو (Zenith) مي گذرد. عبور جرم مورد نظر از خط نصف النهار به معناي بالاترين موقعيت آن جرم در آسمان است. رصد يا عکاسي از آن جرم در اين موقعيت به اين معني است که آن جرم را از کمترين ضخامت جو مي توانيد ببنيد. برعکس، اگر جرمي را در افق عکاسي يا رصد کنيم به معني آن است که داريم آن را در بيشترين ضخامت جو مي بينيم. هرچه ضخامت جو بيشتر باشد وضوح تصوير جرم آسماني کمتر مي شود. با استفاده از چرخه ي آسمان يا نرم افزارهاي آسمان نما دقيقا مي توانيد زمان عبور جرم مورد نظرتان از خط نصف النهار را پيدا کنيد و براي عکاسي در آن موقع از قبل برنامه ريزي کنيد. اگر قرار است در نيمه شب بين کهکشان امراه المسلسه که بالاي سرتان واقع شده و سحابي جبار که در همان فصل کمي بالاتر از افق ديده مي شود يکي را انتخاب کنيد حتما سراغ امراه المسلسله برويد چون بالاي سرتان واقع شده است. يکي دو ماه صبر کنيد تا صورت فلکي جبار به بيشترين ارتفاع خود برسد و بعد مي توانيد از سحابي جبار عکس بگيريد.

مروا77 · 12/8/19

هر جرمي وقت مناسبي براي عکاسي دارد. مثلا معروف است که بهار فصل شکار کهکشان هاست. در بهار، صورت هاي فلکي و راه شيري زمستاني همزمان با خورشيد غروب و صورت هاي فلکي و راه شيري تابستاني کمي قبل از سپيده ي صبح طلوع مي کنند. تنها چيزهايي که تمام شب مي توان آن ها را ديد، قلمرو وسيعي از کهکشان هاي واقع در دب اکبر، اسد، گيسو و سنبله است. بهترين زمان عکاسي از راه شيري زمستاني در زمستان و راه شيري تابستاني در تابستان است.
اگر امکان و حال بيدار ماندن تا صبح را داريد مي شود در اصل بالا کمي تقلب هم کرد چون در اواخر هر فصل صورت هاي فلکي فصل بعد چند ساعتي قبل از سپيده طلوع مي کنند و مي توان از آن ها عکس گرفت. راستش را بخواهيد اين کار فکر بدي هم نيست چون در اين ساعات آلودگي نوري به کمترين ميزان مي رسد. چراغ خانه ها، مغازه ها و خودروها ديگر روشن نيستند. از طرفي، هواپيماهاي کمتري از ميان کادر دوربين تان رد مي شوند و عکس هاي تان را خراب مي کنند.

ـ اثر نور ماه بر عکاسي نجومي

همان طور که مي گويند، غير از مواقعي که ماه در آسمان است، قبل از سپيده تاريک ترين موقع آسمان است. هرچه هم آسمان تاريک تر باشد عکس هاي تان بهتر از آب در مي آيد. مگر آن که بخواهيد از خود ماه عکس بگيريد، بهترين موقع براي عکاسي از اجرام اعماق آسمان شب هايي است که ماه در آسمان نباشد. بسته به سن ماه، انعکاس نور آن زمينه ي آسمان را خيلي روشن کند. نور ماه ناشي از بازتاب نور خورشيد است و هر ماهي بيش از هلالي باريک بر رصد يا عکاسي از اجرام اعماق آسمان اثر منفي مي گذارد. پس اگر مي خواهيد از اجرام اعماق آسمان عکس بگيريد موقعي را انتخاب کنيد که ماه يا هنوز طلوع نکرده يا تا آن موقع غروب کرده باشد. اگر هم ممکن است شب هاي عکاسي کنيد که ماه اصلا در آسمان نيست، مواقعي که ماه در آسمان هست مي توانيد از خوشه هاي ستاره اي يا کروي عکاسي کنيد که نسبتا نوراني اند.

مروا77 · 12/8/19

ـ ملاحظات ديگر

سعي کنيد وقتي که بادي قوي مي وزد عکاسي نکنيد. لرزش هاي ناشي از تکان خوردن تلسکوپ و دوربين ناشي از وزش باد خود را به خوبي در هنگام ثبت تصوير نشان مي دهند. اگر اصرار داريد در اين شرايط يا مثلا در شرايط نامناسب جوي عکاسي کنيد حتما از لنزهاي با زاويه ي باز استفاده کنيد تا عيوب ناشي از شرايط را به کمترين ميزان برسانيد.
ـ مکان مناسب براي عکاسي

براي عکاسي از اجرام اعماق آسمان و با نوردهي طولاني، مهمترين چيز اين است که از مکاني عکاسي کنيد که داراي آسماني صاف و تاريک و شفاف باشد و براي عکاسي از سيارات، مهمترين شرط براي مکان عکاسي يا رصد اين است که شرايط «ديد نجومي» مناسب باشد. اين دو شرط حتما نبايد با هم مهيا شوند. مثلا براي عکاسي از اجرام اعماق آسمان حتما نبايد آسماني «شفاف» داشت. براي اين که فرق ميان ديد نجومي و شفافيت کاملا مشخص باشد در زير تعاريف اين دو را مي آورم چون خيلي ها اين دو را يا با هم يکي مي دانند يا با هم اشتباه مي گيرند.
- ديد نجومي (Seeing) يعني ثبات جو بالاي سرمان طوري که جزئيات کوچک اجرام آسمان قابل ديد باشد. اگر ديد نجومي مناسب باشد جزئيات تصوير مبهم نيست. همان طور که مي دانيد، وقتي به آسمان نگاه مي کنيم در حقيقت داريم آسمان را از پس چندين لايه از جو مي نگريم. هر لايه دماي متفاوتي دارد و نور آمده از اجرام آسماني با عبور از اين لايه ها، به اين طرف و آن طرف منحرف مي شود و به ما مي رسد. اين کج و معوج شدن نور در مسيرش از درون لايه هاي جو همان شرايط بد ديد نجومي و علت اصلي چشمک زدن ستاره هاست. ديد نجومي بد مانند موقعي است که داريد منظره اي را از پس حرارت ناشي از آسفالت داغ مي بينيم. ديد نجومي بد مي تواند جزئيات سيارات، گودال هاي ماه و لکه هاي خورشيدي را مبهم و تفکيک ستاره هاي دوتايي را مشکل کند. در ضمن در اين شرايط، کار کانوني کردن يا به وضوح رساندن تصوير درون تلسکوپ يا دوربين را هم مشکل تر مي کند.

مروا77 · 12/8/19

- شفافيت (Transparency) مربوط به صاف بودن و وضوح جو است. در روز، مقدار شفافيت تعيين کننده ي اين است که تا چه فاصله اي را مي توان ديد و در ديد شب تعيين کننده ي آن است که تا چه حد از اجرام کم نور را مي توان ديد. شفافيت آسمان را مي شود در هنگام روز با روش «آزمون شست» (بله، همان انگشت شست!) سنجيد. دست تان را کاملا دراز کنيد و با انگشت شست تان قرص خورشيد را بپوشانيد. ببينيد آسمان اطراف خورشيد چقدر آبي است. اگر آسمان پرغبار يا پررطوبت باشد، شفافيت آن کم و آسمان اطراف خورشيد حتي تا لبه ي انگشت تان آبي خواهد بود. يادتان باشد که هنگام انجام اين آزمون مستقيم به خورشيد نگاه نکنيد. شفافيت مناسب جو کمک بسياري به رصد و عکاسي از سحابي و کهکشان هاي کم نور مي کند.
ديد نجومي تقريبا هيچ ربطي به شفافيت ندارد. گاه ممکن است شرايط ديد نجومي بسيار مناسب باشد ولي جبهه اي از هواي گرم و مرطوب شرايط شفافيت بدي را به وجود آورده باشد و از طرفي گاه جو شفافيتي عالي ولي ديد نجومي بدي دارد.

امكانات و تنظيم دوربين ديجيتال

كيفيت فايل عكس تعيين كننده ی مقدار فشردگى آن يا Compression است. جدول زير كيفيت هاى متداول عكس را كه در بيشتر دوربين هاى عكاسى ديجيتال وجود دارد نشان مى دهد.

در ستون دست چپ انواع كيفيت هاى عكس قرار دارند. RAW و Superfine فايل هاى پركيفيت و بدون فشردگى هستند.
Fine و Standard و Economy به ترتيب از فشردگى بيشترى برخوردارند. مثلاً در فايل استاندارد هر چهارده پيكسل در هم فشرده شده تبديل به یک پيكسل مى شوند. هر چه ميزان فشردگى فايل بيشتر باشد، كيفيت آن پائين تر و حجم آن كمتر است.
همچنان كه اين جدول نشان مى دهد، هر چه كيفيت عكس بالاتر و فشردگى آن كمتر باشد، حجم فايل عكس بيشتر و جائى كه روى كارت حافظه مى گيرد بيشتر است.
در ستون دست راست تعداد عكسى كه روى یک كارت حافظه با گنجايش ٢٥٦ مگابايت جا مى گيرد نشان داده شده است. امروز كارت هاى حافظه با ظرفيت بالا و قيمت ارزان تر نسبت به قبل به بازار آمده اند. براى پائين نگاه داشتن قيمت، كارت حافظه در بيشتر دوربين هاى ديجيتال با گنجايش كمى به بازار مى آيد. شما مى توانيد، در صورت امكان، كارت سريع ترو پر گنجايشى (در حدود ٨ گيگابايت) تهيه كنيد تا بتوانيد تعداد بيشترى عكس هاى پركيفيت روى آن جا دهيد.
اينكه كدام از انواع كيفيت هاى بالا را بايد انتخاب كرد بستگى به كاربرد عكس شما دارد. در زير تعريف خلاصه اى از هر یک از انواع فايل عكس مى آيد.
RAW: بسيارى دوربين هاى ساده تر اين كيفيت را عرضه نمى كنند اما مدل هاى بالاتر دوربين هاى تازه اكثراً اين كيفيت عكس را توليد مى كنند.
فايل RAW كيفيت بالائى دارد و فشرده نمى شود. تفاوت اصلى آن با ساير انواع فايل اين است كه عكسى كه به صورت RAW ثبت شود هيچگونه تصحيحى از حيث رنگ يا نور نشده است. اين در مقايسه با بقيه ی انواع كيفيت هاست كه پيش از ثبت به وسيله برنامه اى كه در داخل دوربين ديجيتال وجود دارد، تصحيح مى شوند.

مروا77 · 12/8/19

بعضى عكاس ها ترجيح مى دهند كه دوربين همه ی جزئيات را بدون اصلاح ثبت كند و آنها، بعد از انتقال فايل عكس به كامپيوتر، اين تغييرات را با استفاده از برنامه هائى مثل فتوشاپ ايجاد كنند.
به دليل اطلاعات حرفه اى كه براى اين كار لازم است، فايل RAW كمتر استفاده می شود.
سوپرفاين (Superfine) بهترين كيفيت را در اختيار شما مى گذارد و پيكسل ها در آن فشرده نمى شود. در اين نوع فايل، اصلاحات اوليه ی نور و رنگ را دوربين انجام مى دهد.
كيفيت فاين (Fine) هم نسبت به كيفيت هاى استاندارد (Standard) و اكونومى (Economy) كيفيت بهتری است اما هر سه اين انواع فايل فشرده مى شوند.
به طور كلى، همه ی فايل هاى JPEG فشرده شده هستند و كيفيت پائين ترى دارند. در مقابل، فايل TIFF همه ی كيفيت اصلى خود را حفظ مى كند و فشرده نمى شود. بنابراين براى كيفيت بهتر بايد از نوع TIFF استفاده كرد.
بنابر اطلاعات بالا، براى بهترين كيفيت، لازم است دوربين خود را براى ثبت فايل ها به صورت سوپرفاين و نوع TIFF تنظيم كنيد. عكسى كه با فايل هاى كم كيفيت تر مثل JPEG مى گيريد براى ارائه در اندازه ی کوچک و روى صفحه ی كامپيوتر از كيفيت كافى برخوردار است اما براى چاپ يا نمايش در اندازه بزرگ مناسب نيستند.
اندازه‌ی عكس يا Picture Dimension
اندازه ی عكس تعيين كننده ی تعداد پيكسل حاضر در عكس يا Resolution آن است.
بيشتر كسانى كه از دوربين ديجيتال استفاده مى كنند، دوربين خود را براى عكس بردارى در بزرگ ترين ابعاد ممكن تنظيم مى كنند.
هر چند عكسى كه به اين صورت ثبت شود حجم زيادى دارد و اگر كارت حافظه دوربين كم حجم باشد زود پر مى شود اما از سوى ديگر اين امكان هم وجود دارد كه عكس پر ارزشى بگيريد و بخواهيد بخشى از آن را بزرگ كنيد يا آن را در ابعاد بزرگ چاپ كرده و به نمايش بگذاريد. در اين صورت به حداكثر اندازه و كيفيتى كه دوربين در اختيار شما مى گذارد احتياج داريد.

مروا77 · 12/8/19

جدول زير انواع اندازه هاى رايج در دوربين هاى ديجيتال را همراه با ابعاد عكسى كه مى گيرند، حجم فايل و تعدادى كه از هر كدام روى یک كارت حافظه با حجم ٢٥٦ مگابايت مى گنجد نشان مى دهد.
توجه داشته باشيد كه ستون دوم از دست چپ، تعداد پيكسل حاضر در عرض و ارتفاع هر عكس را عرضه مى كند. به عنوان مثال اگر عكس خود را در اندازه ی Full بگيريد، در عرض آن دو هزار و پانصد و شصت پيكسل و در ارتفاعش هزار و نهصد و بيست پيكسل وجود خواهد داشت. اين اعداد نمايانگر ابعاد عكس هستند.
در برنامه هاى كامپيوترى مانند ادوبى فتوشاپ مى توان نسبت ابعاد عكس و تعداد پيكسل‌هاى حاضر در هر اينچ را تغيير داد. هر چه ابعاد عكس بزرگتر باشد، تعداد پى پى آى (PPI) كمتر و در نتيجه اندازه ی پيكسل ها بزرگتر خواهد بود. هر چه ابعاد عكس را كوچک تر كنيم، مى توانيم از تعداد بيشترى پيكسل هاى و پر جزئيات در هر اينچ عكس بهره ببريم.

تنظيم نوع كار دوربين
بيشتر دوربين هاى عكاسى ديجيتال انواع تنظيم هاى زير را براى گرفتن عكس در اختيار شما مى گذارند:

تنظيم اتوماتیک (Auto). در اين تنظيم همه ی تصميم ها در مورد بهترين نور و بهترين تركيب از مقدار باز شدن دريچه ی عدسى (Aperture) و سرعتِ باز و بسته شدن اين دريچه (Shutter Speed) به تشخيص دوربين سپرده مى شود. بيشترمصرف كنندگان آماتور دوربين‌هاى ديجيتال از اين تنظيم استفاده مى‌كنند.

مروا77 · 12/8/19

در اين تنظيم اكثر اوقات از نور شديد فلاش استفاده مى شود كه كيفيت خوبى در عكس ايجاد نمى كند. به همين دليل اين تنظيم دلخواه عكاسان حرفه اى نيست.
حرف P در ابتداى كلمه Program مى آيد كه در انگليسى يعنى برنامه. در اين تنظيم كه مورد استفاده ی اكثر عكاسان حرفه اى و نيمه حرفه ا‌ی است چند تركيب صحيح از اندازه ی دريچه ی عدسى و سرعت‌ گرفتن عكس در دوربين ديجيتال از پيش برنامه ريزى شده است. موقع گرفتن عكس اگر عقربه تنظيم دوربين شما روى حرف پى باشد، بنا به تخمين دوربين از آنچه مقابلش واقع شده، يكى از برنامه هاى موجود را استفاده مى كند.
حرف S در ابتداى Shutter Priority مى آيد. در اين نوع تنظيم آنچه مهم است سرعت عكس گرفتن است و اندازه ی باز بودن دريچه ی عدسى يا Aperture مطابق آن تنظيم مى شود. به عنوان مثال اگر سوژه شما در حركت است و براى وضوح بيشتر در عكس لازم است با سرعت بالا از آن عكس بگيريد، سرعت مورد نظر خود را انتخاب مى‌كنيد و دوربين اندازه باز بودن دريچه عدسى را با آن مطابق مى كند.
حرف A در ابتداى Aperture Priority مى آيد. در اين نوع تنظيم آنچه مهم است اندازه ی دريچه ی عدسى است و سرعت گرفتن عكس مطابق آن تنظيم مى شود. به عنوان مثال اگر سوژه ی شما در جاى شلوغى واقع شده و مى‌خواهيد با باز كردن دريچه عدسى وضوح را بر سوژه متمركز كرده آنچه مهم نيست را از وضوح خارج كنيد، اندازه‌ی دريچه‌ی عدسى يا Aperture را انتخاب كرده، تنظيم سرعت مناسب يا Shutter Speed را به دوربين واگذار مى كنيد.

مروا77 · 12/8/19

حرف M در ابتداى كلمه Manual مى آيد به معنى دستى. در اين تنظيم همه‌ی انتخاب‌ها دست عكاس است. اين تنظيم به شما امكان مى دهد هم سرعت عكس بردارى و هم اندازه ی دريچه ی عدسى را هر طور مى خواهيد تنظيم كنيد. براى اين برنامه ريزى عكاس احتياج به يك دستگاه نورسنج دارد.
همانطور كه در درس هاى پيش تاكيد شد، دوربين شما براى تخمين درستى از آنچه در مقابلش قرار دارد و ايجاد عكس دلخواه احتياج به زمان دارد. اين زمان هر چند بيشتر از چند ثانيه نيست اما بسيار مهم است. پيش از فشار دادن كامل دكمه ی عكس بردارى، دوربين را مقابل سوژه قرار دهيد و دكمه را یک تا دو ثانيه تا نيمه فشار داده نگه داريد. اين عمل به دوربين شما فرصت كافى براى تنظيم مى دهد و مى توانيد بعد از اين فرصت با فشار دكمه تا انتها، عكس مورد نظر خود را ثبت كنيد.

نقش و كيفيت نور در عكس

اين قاعده شامل هر دو عكاسى ديجيتال و آنالوگ مى شود. تفاوتش اين است كه در عكاسى ديجيتال اطلاعات مربوط به كيفيت نور از طريق صفحه ی حساس داخل دوربين يا CCD و به زبان ارقام و در عكاسى آنالوگ با فعل و انفعالات شيميائى ذرات نقره بر روى فيلم ثبت مى شود.
توجه كردن به مفهوم «نوشتن با نور» كه نقطه ی شروع عكاسى و در حقيقت فكرى بوده كه بر مبنايش اين ابزار هنرى اختراع شده، مهم است. به اين دليل كه اگر به عكاسى به صورت ابزارى براى ثبت نور فكر كنيم، عكس هاى بهترى مى گيريم، همانطور كه وقتى به نقاشى فكر مى کنيم، توانائى هاى قلم مو و رنگ به ذهن مى آيد و به شعر كه فكر مى كنيم، كلمات.
حالا كه به اهميت نور در عكس پى برديم به ارزش اندازه گيرى صحيح آن هم پى مى بريم. براى برداشتن هر عكس مى توانيم از دو طريق نور را كنترل كنيم:
بيرون از دوربين: كيفيت نورتابيده بر سوژه
داخل دوربين: قطر دهانه ی عدسى و زمان باز ماندن آن

مروا77 · 12/8/19

كنترل نورى كه بر سوژه مى تابد
به سوژه اى كه مى خواهيد از آن عكس بگيريد نگاه كنيد. منبع نورى كه بر آن تابيده چيست؟ اين نور چه رنگى دارد؟ جهت تابش آن چيست؟ آيا مقدار اين نور براى عكس بردارى كافى است؟
منبع نور كيفيت نور را تعيين مى كند. نور طبيعى (آفتاب) قوى تر و رنگ آن هم زردتر و گرم تر است. نورهاى داخل خانه اكثراً ضعيف هستند چون چشم ما از حساسيت بسيار بالاترى نسبت به دوربين عكاسى برخوردار است. چراغ هائى كه براى عكاسى ساخته شده اند اكثراً پر قدرت هستند و نور سردى دارند كه بيشتر به آبى مى‌زند.

معمول آن است كه نور به اندازه اى باشد كه هم روشنائى هاى عكس و هم سايه هاى آن از جزئيات برخوردار باشند. نه آنقدر زياد كه آنچه روشن است به اصطلاح «بسوزد» و جزئياتش معلوم نشود و نه آنقدر كم كه آنچه در سايه قرار دارد يكپارچه سياه به نظر آيد.
به همين دليل روزهاى آفتابى براى عكاسى در هواى آزاد مناسب نيستند چون نور پر قدرت آفتاب ايجاد سايه روشن هاى شديدى در عكس مى كند. در عوض، آسمانى كه ابر نازكى آن را پوشانده، نور ملايم تر و یکدست ترى مى تاباند كه براى عكس مناسب تر است. صبح زود و عصر پيش از غروب آفتاب زمان بهترى براى عكاسى در روزهاى آفتابى است.
توجه داشته باشيد كه آفتاب حتى الامكان بايد پشت شما واقع شده باشد و نور آن بر سوژه بتابد نه روبروى شما و مستقيم به دوربين شما.

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین