مشاعره با حرف و

SONIA.K · 4/11/21

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین

کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

شهریار

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی

تا با تو بگویم غم شب های جدایی

هوشنگ ابتهاج

وفا نکردی و کردم، جفا ندیدی و دیدم

شکستی و نشکستم، بریدی و نبریدم

مهرداد اوستا

moh@mad · 4/11/21

SONIA.K گفت:
وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین

کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

شهریار

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی

تا با تو بگویم غم شب های جدایی

هوشنگ ابتهاج

وفا نکردی و کردم، جفا ندیدی و دیدم

شکستی و نشکستم، بریدی و نبریدم

مهرداد اوستا

وز چشم من بیرون مشو
ای مشعل تابان من

مولانا

وای ازین دل که نی هرگز بکامم
وای ازین دل که آزارد مدامم
وای ازین دل که چون مرغان وحشی
نچیده دانه اندازد بدامم

باباطاهر

وصل من با تو همین بس که در آن کو شب تار
کنم افغان و شناسی تو به آواز مرا

~ĤaŊaŊeĤ~ · 5/11/21

وقتی نمیخندد دو چشم مهربانت
جز گوشه تنهاییم جایی ندارم...

SONIA.K · 5/11/21

وقـــت را غنیــمت دان آنقـــدر که بتـــوانی
حاصل از حيات ای جان اين دم است تا داني
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
وفا و عــهد نکو باشــد ار بیاموزی
وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند
واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست
وگر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت
واعظ مکن نصیحت شوریدگان که ما
با خاک کوی دوست به فردوس ننگریم
واله و شیداست دائم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکّر و بادام دوست
و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فرو ریزد هزاران جان ز هر مویت

moh@mad · 12/11/21

SONIA.K گفت:
وقـــت را غنیــمت دان آنقـــدر که بتـــوانی
حاصل از حيات ای جان اين دم است تا داني
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن
وفا و عــهد نکو باشــد ار بیاموزی
وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند
واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست
وگر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت
واعظ مکن نصیحت شوریدگان که ما
با خاک کوی دوست به فردوس ننگریم
واله و شیداست دائم همچو بلبل در قفس
طوطی طبعم ز عشق شکّر و بادام دوست
و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فرو ریزد هزاران جان ز هر مویت

وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به
به شمشیرم زد و با کس نگفتم
که راز دوست از دشمن نهان به

حافظ

وز چشم من بیرون مشو
ای مشعل تابان من

مولانا

وای این شب چه قدر تاریک است
مثل این است که شب نمناک است

سهراب

~ĤaŊaŊeĤ~ · 28/11/21

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی

تا با تو بگویم غم شب های جدایی

moh@mad · 28/11/21

حنانه سادات هاشمی گفت:
وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی

تا با تو بگویم غم شب های جدایی

وقتی تو رفته باشی کامل نمیشود عشق
بعد از تو تا همیشه این قصه ناتمام است

~ĤaŊaŊeĤ~ · 28/11/21

واعظی پرسید از فرزند خویش،
هیچ میدانی مسلمانی به چیست؟

moh@mad · 28/11/21

حنانه سادات هاشمی گفت:
واعظی پرسید از فرزند خویش،
هیچ میدانی مسلمانی به چیست؟

وقف کردیم بر این باده جان کاسه سر
تا حریف سری و شبلی و ذاالنون باشیم
شمس تبریز پی نور تو زان ذره شدیم
تا ز ذرات جهان در عدد افزون باشیم

᭄⌬෴ثــنا قاسـمی෴⌬᭄ · 28/11/21

و این دل ندارد طاقت دوری
گر بروی همه جا بوی تو دارد.

(این شاید شعر نبود بیشتر دلنوشته بود

)

خوش آمدید به رمان ۹۸ | بهترین انجمن رمان نویسی

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

مدیر بازنشسته رمان ۹۸

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

کاربر ممتاز

دستیار تالار کتاب گویا

کاربر ممتاز

کاربر نیمه فعال

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید

درباره ما

لینک‌های پیشنهادی رمان ۹۸

آمار آنلاین